ÖZEL BÖLÜM 2

İş çıkışı hızla eve doğru yol aldım. Kerem eve gelmeden tüm hazırlıkları yapıp bitirmeliydim. İçim içime sığmıyordu çünkü..

Önce güzel bir et sote ve yanına da Keremimin sevdiği soslu makarnadan yaptım bir kaç mezeyi de masaya yerleştirince Keremin gelmesine dakikalar kala masadaki mumları yaktım..

Ve beklenen an da gelmişti kapı zilinin sesi kulağıma dolduğunda hızla ayağa kalktım ve kapıya ilerledim. Kerem gülümseyerek beni inceledi.

"Bitanem iş çıkışı alırdım seni erken çıkmışsın" diyince konuşmaya başladım.

"İşim biraz erken bitti aşkım bende eve geldim" dedim gülümseyerek.

Kerem alnımdan öpüp içeri geçince bende peşinden yemek masasına doğru yürüdüm.

Kerem dikkate masayı inceledikten sonra bana döndü.

"Sevgilim bugün özel bi gündü de ben mi unuttum " dedi masumca.

Hemde çok özel sevgili kocacım..

"Sen otur aşkım bende yemekleri alıp geliyim" demekle Kerem de ayaklandı ve mutfağa geldi.

"Herşeyi hazırlamışsın zaten yemekleri ben getiririm yorulma sen güzelim" diyince gülümseyerek masaya geçtim.

Ellerim yavaştan titremeye başlamıştı bile..

Kerem yemekleri servis edip günümün nasıl geçtiğiyle ilgili bir kaç soru sormuştu.

Zamanı geldiğini anladım ve ayaklandım.

"Sevgilim hiç bişi yemedin" diyen Kereme baktım ve konuşmaya başladım.

"Sana bir hediyem var aşkım hemen geliyorum" diyince şaşırdı ve başını salladı.

Elimde hazırladığım kutu ile yemek masasına gittim ve Kereme uzattım.

Ne tepki vereceğini beklerken kalbim küt küt atıyordu.

Kerem önce bana baktı ardından kutuyu yavaşça açtı ve bir süre başını kaldırmadan sadece kutunun içine odaklandı..

Ardından elini kutuya koyarak bir çift bebek patiğini eline aldı.

"Aşkım bu-"

"Evet sevgilim baba oluyorsun" dediğim anda Kerem hızla ayağa kalktı ve sıkıca sarıldı bana yanaklarımdan uzun uzun öptü. Benim de duygusallığım tuttu tabi ağlamaya başladım.

Kerem tam gözlerimin içine bakıyordu onun da gözleri dolmuştu..

"Güzelim bu benim bu dünyada alacağım en güzel hediye" diyerek elimi öptü ve tekrar sarıldı.

"Bizim bebeğimiz bu aşkım" diyerek elimi karnımın üzerinde gezdirdim.

"Bizim bebeğimiz güzelim" diyerek o da benim gibi elini karnımın üzerinde gezdirdi.

"E hadi gidelim" diyen Kereme baktım şaşkınca.

"Nereye sevgilim."

"Hastaneye tabiki güzelim bebeğimiz sağlıklı mı kaç aylık gidip öğrenelim" diyince kocaman gülümsedim.

Ben kan tahlili yaptırıp kesin sonucu almıştım ama doktora gitmek şarttı tabiki.

Hızlıca hazırlanıp evden çıktık ve en yakın hastanenin kadın ve doğum polikliniğine gittik.

Keremin elleri de benim ellerim gibi titriyordu.

İsmimiz söyleyince içeri geçtik ve doktor muayene için karnımı açmamı bekledi.

Hızla karnımı açıp uzandığımda doktor ultrasonu karnımda gezdirmeye başladı.

"Eveeet işte minik bebeğimiz burda annesi" diyen doktorun parmağıyla gösterdiği yere baktım hızla. Keremde benimle aynı anda ekrana bakmaya başladı.

Kerem küçük çocuklar gibi sabırsızca ekrana odaklanmış gözleri dolmuştu. Ben ise onun bu saf haline bakarken gözlerim dolmuştu.

"Bebeğimiz 3 haftalık ve gayet sağlıklı kalkabilirsin annesi" diyen doktora gülümsedim ve Keremin de yardımıyla doğruldum.

Doktorun yazdığı bir kaç vitaminden sonra hastaneden çıktık.

"Ne zaman öğrendin güzelim" diyen Kereme döndüm.

"Bu sabah sevgilim"

"Neden böyle yemek yaparak yordun kendini bildiğin halde" diye azarlama moduna girince hafifçe kıkırdadım.

"Yapma ama Kerem bu günlük işleri tabiki yapıcam o kadar da değil" diyerek içini rahatlatmaya çalışsam da Kerem hiç oralı olmuyordu.

"Olmaz aşkım bundan sonra ev işi yasak sana ben yaparım" diyince sesli şekilde gülmeye başladım.

"Kerem sen daha çorabının tekini bile bulamıyorsun ne ev işi" diyince düşüyormuş gibi yaptı.

"Haklısın güzelim ama başka bi planım daha var" diyince tekrar kocama döndüm.

"Yardımcı tutalım hem sana hem eve yardımı dokunur."

Bu teklif çokça ince düşünülmüş olsa bile benim buna ihtiyacım yoktu ama Kerem şu an asla ikna olur gibi durmuyordu.

"Bakarız aşkım" dedim ve yolu izlemeye başladım.

"Güzelim" diyen Keremin sesiyle başımı çevirip ona baktım.

"Efendim aşkım"

"Bizim kızımız mı olur oğlumuz mu"

"Bilmiyorum ki aşkım daha çok küçük olduğu için zaman göstericek bunu"

"İnşallah ikiz olur" diyen Kereme kocaman gözlerle baktım.

"İkiz mi"

"Evet bir kızımız olur sana benzeyen dünya güzeli bir de oğlumuz olur bana benzeyen" diyince konuşmaya başladım.

"Dünyalar yakışıklısı"

Kerem gülümseyerek bana baktı ve konuşmaya başladı.

"Kızımız veya oğlumuz hatta belki ikisi birden her ne olursa olsun ama sağlıklı olsun güzelim sağ salim kucağımıza almak nasip olsun" diyince başımı salladım.

"Amin sevgilim"

Ben emindimki Kerem bu dünyadaki en iyi eşdi ve en iyi baba olacaktı.

Tatlı heyecanların olduğu uzun günler bizi bekliyordu..

(Eveeeet son bi özel bölümümüz kaldı aklımda çok güzel fikirler var onu da en kısa zamanda paylaşmaya çalışacağım oy ve yorumları unutmayınnn🌼🤍)