Anonim (Tuğkan)

Kulağımda kulaklık kafamı sıraya koymuş bir şekilde camdan dışarı bakıyordum. Zaten en arkada ve cam kenarındaydım. Kimsenin benimle ilgilendiği de yok zaten. Umurumda da değil ayrıca, Özün iyi neticede. Küçük bit kalp çarpıntısıymış.

Harbiden çok küçük ya. Kıza yazdığın şeyin farkında mısın Tuğkan? Allah belanı versin Tu-

“Neden derste böyle davranıyorsun?” Dersimizde olan öğretmenimiz kulaklığımı çıkarıp sormuştu bu soruyu. “Sınıfta kalayı mı istiyorsun?” Diye sordu.

“Vereceğim cevap neyi değiştirecek?” Dedim.

“Saygısız!”Şerefsiz adam. Kız öğrencilere özellikle de dokuzuncu sınıftaki kız öğrencilere uygunsuz davranıyor bir de onu ciddiye almamı bekliyor.

“Sana saygı duymamı bekleme!” Diyerek ayağa kalktım. Hiçbir derste hiçbir öğretmene yapmazdım bunu ama karşımdaki kişi saygıyı zerre haketmeden biriydi.

“Yürü! Müdürün odasına!” Dedi.

“Zevkle, babamı özlemiştim zaten. Seminerden döndüğünden beri konuşamıyorum onunla.” Diyerek kapıya yöneldim. Kudur!

Zaten sinirliyiz. Şimdi de tam adamına parladık. Aferin bize. Şaka değil cidden parlamamız, patlamamız gereken adama tam da yerinde bir şey yapıyoruz.

Ulan Tuğkan. Madem doğru zamanda doğru kararlar alabiliyorsun niye kızla üçüncü konuşmanızda öyle bir şey yazdın?

Müdürün, canım babamın, yanındaydık şimdi. Zaten bu adamı şikayet etme gibi bir dersim vardı şimdi tam sırası.

“Tuğkan? Asaf Hocam? Sorun ne?” Diye sordu babam.

Şerefsiz başladı konuşmaya. “Oğlunuzu iyi yetiştiremememişsiniz. Saygısızlıkta zirve yaptı.” Dedi. Güldüm. “Şimdi de utanacağı yerde gülüyor!” Diye öfkeyle konuştu.

“Hocam sakin olun, bir de Tuğkan’ı dinleyelim.” Diyerek sözü bana verdi babam.

“Bir tacizciye saygı duymayacağım!” Dediğimde babam ban aşık içinde baktı. “Öğretmenlik gibi kutsala bir mesleği kullanarak kendi zevklerini gidermeye çalışan bir adama saygı DUY-MA-YA-CA-ĞIM!” Sonra da kimseden izin almadan çıktım odadan.

Okuldan da çıktıktan sonra bir süre yürüdüm ve ilk bulduğum kafeye gittim. Telefonumu çıkardım ve WhatsApp’a girdim.

Siz: Özür dilerim.

Siz: Gerçekten çok özür dilerim.

Siz: Yemin ederim aniden yazdım.

Özün’üm: Kalbim biraz fazla tepki verdi sadece.

Özün’üm: Ama Sende fazla iddialı konuştun. Ya kabul etmezsem?

Siz: Edeceksin. Hemde öyle bir edeceksin ki…

Özün’üm: Tamam. Yorgunum ben.

Siz: Dinlen sen…