Özün,

Ne yazmıştı o?

Onur ve ben? Hayatta olmaz!

Ya anonim Onursa?

Yeter ya bıktım. Engelliyorum.

Bu kişiyi engellediniz. Engeli kaldırmak için dokunun.

Yoruldum cidden.

Ne bu belirsizlik Ya?

Zaten yarın okul var en iyisi uyumam.

Tuğkan,

Engelledi...

Kalbim binlerce parçaya bölündü. Zaten beklemiyor muydun böyle bir şey Tuğkan? Eninde sonunda olacaktı zaten. Ya şimdi Ya sonra, be fark eder ki? Şimdi sana neden cevap verdiğini düşünüyordur. Senin gibi birini kim be yapsın zaten? Eziksin, rezilsin... Azıcık cesaretin olsaydı çıkardın karşısında söylerdin onu sevdiğini.

Yaptığım her şey hataydı.

Evet hataydı. Neyi doğru yaptın ki sen zaten? Annene bile "Gitme." Diyemedin. Annesiz büyümenin sebebi bu değil mi zaten?

Arkadaşlarıma güveniyordum.

Onlar yanlış kişiler Tuğkan. Yanlış arkadaşlıkların var. Sen tek tabanca takılmalısın. Kimsenin sana faydası yok.

Belki sevmişti Özün beni..?

Artık asla öğrenmeyeceksin. O engel basit gibi görünebilir ama sondu. Zaten ne başladı ki bitsin? Sen bir utanç kaynağısın.

Sadece gülmeyi özledim...

Sen ve gülmek? Ne zamandan beri? İnsanlara sahte gülüşünü sunmak dışında gerçekten gülmeyi ne zamandan beri kabul eder oldun? Bu sen değilsin Tuğkan. Kendine gel! Sırf o kız yüzünden geleceğini de mahvettin çocukluğunu da. Şimdi de gençliğin de mi sıra? Yok ediyorsun kendini. Bir hiç uğruna. Sen bir hiçsin.

Neden benden nefret ediyorlar peki?

Soruyor musun bunu cidden? Öz annen bile senden nefret etmişken soruyor musun bir de? Üvey annen de nefret etmedi mi senden? Nefret etmeseydi saklamazdı evlatlık olduğunu Tuğkan. Baban da sevmiyor seni. Ablan da üvey olduğunuzu bilmiyor. Yoksa sever mi seni? Var olmayı hak etmiyorsun. Sen mutluluk denen şeyi de hak etmiyorsun ama hayal ediyorsun? Sence güzel mi bu mutluluk denen şey? Sadece kendini kandırıyorsun. Mutluluk sahte.

Kes sesini! Ben mutluluğu bulmuşken kaybettim zaten! Öz annem belki nefret etmedi benden? Belki mecbur kaldı. Ne malum beni canından çok sevmediği, beni o yetimhaneye bıraktığında acı çekmediği? Bir ruh olmaktansa ruhumla yaşamayı seçiyorum ben. Ruhum olmaz ruhumla olur.

Safsın. Çok safsın. Bir beynin var mı senin? Düşünebiliyor musun mesela? Sen yaşamayı bile hak etmeyen bir mikropsun. Çevrendeki kaç kişiye hayrın dokundu? Berbatsın. Ölsen kimsenin umurunda olmaz. Ablan belki üzülür de üç beş güne unutulursun. Tuğkan, sen Tuğkan olamazsın. Sen Tuğkan değilsin. Sana Tuğkan diyorum ama sen Celasun'sun Biliyorsun bunu. Redd gibi bir lüksün de yok. Olamaz. Tuğkan'ı sil, Celasun kalsın.

Celasun yok! Sadece Tuğkan. Hayat dolu mutluyum ben. Mutluluğu bulmuşken Celasun engel oldu bana. Evet sen yaptın bunu! Ben Celasun değilim, ama sen beni buna zorluyorsun. Asıl ölmesi gereken sensin. Celasun sadece kendine zarar veriyor. Kendine ve etrafındakilere. Celasun nefret edilen. Ben sevilen. Celasun yok.

Tuğkan, Tuğkan, Tuğkan... Cidden Celasun'dan kurtulabileceğini mi sanıyorsun? Sen Celasun olarak doğdun, öyle kalacaksın. Tuğkan senin sahte kimliğin. Kişiliğini sahteliyor. Tuğkan'ı unutmaya bak, çünkü Celasun geliyor.

Celasun asla gelmeyecek.

Bilemezsin Tuğkan...

***
 

Veeeeeee bir bölümün daha sonundayız.

Görüyoruz ki anonim sanıldığı gibi değil.

çoklu kişilik bozukluğu var ve tahmin edersiniz ki bunun nedeni öz annesinin onu Celasun olarak yetimhane bırakması ve üvey ailesinin ona Tuğkan demesi.

Sonraki bölüm neler olur sizce?

kendinize iyi bakım sonraki bölümde görüşmek üzere. (GOCCAMAN GALP)