10.Bölüm
Ben sana mecburum bilemezsin
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum

ATİLLA İLHAN

Bir yeni mesaj - ALPARSLAN ABİ
-Efsun seni bekliyorum aşağıda, sizin evin arkasındaki yoldayım -

Denizden geleli saatler oldu geldiğimden beri odamdan çıkmadım, vereceğim cevabı düşündüm. Evet alparslana karşı hislerim var eminim hatta temeli yıllar öncesine dayanır bunu da bugün kendime itiraf ettim .

Biz daha çocukken bile ben alparslanı kimseyle paylaşamazdım. Hatırlıyorum o zamanlar daha 5 6 yaşlarındayım münevver teyzelerle birlikte misafirlikteyiz münevver teyze evin küçük kızına büyüyünce seni oğluma alacağım diyor. Ben o günden sonra evde terör estiriyorum tabii ki' alpayslanla ben evlenicem' diye. Bununla da kalmıyorum alparslanı her bulduğum yerde ona yapışıyorum. O o zamanlar 10 yaşında falan anca beline geliyorum koşup sarılarak

'alpayslaan sen benimle evleniceksin dimii'

'hayır dersem ağlaycak mısın yine '

Gözlerim dolu dolu kafamı sallıyorum.
Başlarda hayır dediğinden hep alğladığım için

'evet sulusepken evet büyüyünce seninle evlenicem "

' oleeyy aklıma iyi bi fikir mi gelmiş'

Saçlarımı karıştırarak okşayıp gülüyor

' aklına çok iyi bi fikir gelmiş sulusepken'

Sonra kocaman sarılıyoruz. Hatırladığım anıyla gözlerim doldu. O bana hep sulusepken derdi nasılda unutmuşum şimdiyse ben onun kızına böyle sesleniyorum zaman fazlasıyla acımasız.

Çok küçükken bile benim ona zaafım vardı tabi o zamanlar sadece hayranlıktı o benim için abimdi.
Ona olan ilgim yönünü lise sonda değiştirdi.

O sert çehresi, bakışları, gülüşü beni boş duvara uzun uzun baktırdığında.
Benimle sohbet ederken gözlerinin içinde kaybolduğumda
Ya da artık bana sarılmıyo uzaktan da kokusunu alamıyorum, özlüyorum diye gizlice dolabından en çok giydiği tişörtü aldığımda
O seviyor diye her hafta onun için havuçlu tarçınlı kek yapıp evlerine götürdüğümde çay içip birlikte yerken bana gözlerinin içi gülerek baktığında ama
Liseden sonra benden bir vebalıymışım gibi kaçtığında, benimle konuşurken gözlerime bile bakmadığında, ona kek götürdüğümde önceden yaptığı gibi bana çay koyup birlikte yemeyi teklif etmek yerine sadece teşekkür ettiğinde.

Benden bir anda uzaklaştığı için kendimi suçlu görüp yanlış hislere kapıldığım için günlerce ağladığımda

Doğu görevi için Şırnağa gideceğini öğrendiğimde gittiği gün en azından sarılırım diye beklentiyle onu göndermeye gidip bana Allaha emanetsin Efsun diyip omzuma dokunup gittiği için günlerce gözlerim şişene kadar ağladığımda o zaten benim içime kök salmış aslında.

Aslında ben onun dönüşünü heyecanla beklerken evlilik haberini aldığım günden sonra onun için ağlamayı, düşünmeyi kısacası his beslemeyi bırakmıştım. Çünkü bu benim için ağır bir darbeydi hele ki karısının hamile olduğunu duyduğum gün işte o gün içimde her şeyi bitirmiştim. Tek başıma yaşamış tek başıma bitirmiştim.

Ama şuan anlıyorum ki bu bitirmek değil kendimi kandırmakmış. Artık tamamen ümidi kestiğim için onu kalbimin en derinliklerine dönmüşüm.Aksi takdirde onun adını duyduğumda dahi içimde yayılan bu his sanki beni hiç terketmemiş gibi içimde can bulmazdı.

Benim korkumun aslı sevememek değil sevilmemek. Alparslan tarafından sevilmemek. Aşkı yaşayanlar beni anlar bu korku sizi iliklerinize kadar üşütür. Çünkü can odur canan odur.

Şimdi birde dide var onu kaybetmekten o kadar korkuyorum ki çünkü ben ona anne şevkatiyle yaklaşıyorum. Göremeyince burnumda tütüyor,geceleri mamasını yemez bazen gazı olduğu içinde uyuyamaz ağlar durur benim aklım hep onda kalır her gece esraya mesaj atarım uyuduğunda bana resmini atar.

Benim çocuğum olmamasına rağmen öyle çok seviyorum ki. Kime anlatsam anlamaz belkide inanmaz bilmiyorum ama ben kendimi içten içe dide'nin annesi yerine koyuyorum. Ben onu ikimiz yalnızken annesinin pamuğu, annesinin bal kızı, annesinin kınalı kuzusu diye seviyorum.

Evet yaptığım şey yanlış belki ama annemin dide hakkında konuşurken 'yazık yavrucak azıcık daha büyünce annesizlik derdine düşecek e tabi alparslan kızına gözü gibi bakıyor Allah razı olsun. Babaannesi, dedesi, halası onu herkesten sakınıyor ama analı kuzu kınalı kuzu yavrum.'

Annemin söylediklerinden o kadar etkilenmiştim ki o günden sonra kesinlikle dideyle olan tutumun daha da değişmişti. Ona karşı içimdeki sevgiyi durduramıyorum. Kim ne derse desin ben onu kızım olarak görüyorum hepte öyle kalacak ama eğer alparslan benim beklediğimin aksine bana olumsuz bir konuşmayla gelirse bu akşam ben bunu kaldıramamaktan korkuyordum işte evet alparslan içinde ama daha çok o günahsız yavru için kızım için korkuyordum.

-ALPARSLAN ABİ ARIYOR -

Hiih düşünceye dalıp alparslanı unutmuştum daha hazırlanmamıştım bile ama daha fazla bekletmemek için üzerime siyah oversize kapüşonlumu alıp çıktık .Altımda gece pijamalarım vardı ama sorun değildi arabada olurduk muhtemelen zaten üzerimde ceketim vardı.

"güzelim sana mesaj atalı 20dakika oldu arıyorum açmıyosunda nerdesin sen"

Alparslanın ses tonu sertti. Bana karşı genelde bu ses tonunu kullanmaz ama üzerinde fazlasıyla ciddiyet vardı ve gergin gözüküyordu oda benim gibi.

"ya düşünürken dalmışım öyle fark etmedim zamanın nasıl geçtiğini beklettiğim için özür dilerim "

En son dudaklarımı büzerek söylediğim şeyle bakışları bana döndü öyle güzel gülümsedi ki ben seninle napıcam der gibi

"sen yeter ki gelde ben seni bir ömürde beklerim"

Bu adamın yanında benim kalbime bir şeyler oluyordu yahu atmasana böyle hızlı duyacak şimdi sesini.

"aşıklar tepesine sürüyorum orada konuşalım"

"hıhı olur"

Alparslanın homurdandığını duydum arabaya bindiğimizden beri bu üçüncüydü anlamıyorumda ne dediğini.

"alparslan ne diyosun öyle ağzının içimde ya anlamıyorumda bana da söyle"

Bakışları açıkta olan bacaklarıma kaydı. Hayır gözleri kalçamı zor kapatan kapüşonlum oturduğumdan ve bacak bacak üstüne attığımdan iyice açıldığı için ortada olan bacaklarıma kaydı.

"Kızım sen altına bir şey giymedin mi öyle göt kadar ceketle dışarı mı çıkılır sen adamı hasta edersin lan"

Üstümdekini bacaklarıma doğru çekiştiriyordum ki bi dakika ya görmediği şey değil sabah denizde de açıktaydı bacaklarım alparslan bey neyini saklıyorum ki

"of alparslaan sanki görmediğin şey yani mememi görmüş adamsın dediğine bak"

Alparslan şaşkınca bana döndü gözlerinin parıldadığına şahit oldum. Yok bacım bu adam bizi...

Bi dakika ne
"ben az önce sesli mi düşündüm"
Allaha beni kahretmesin adama öyle gecenin bi köründe meme denilir mi ya

"ah efsun ah efsun beni nasıl zorladığını bir bilsen..geldik inelim karşıdaki banka geçelim"

sona doğru sesi ciddileşti duruşu da sertleşti hatta.

Önce bi süre karşıdaki manzarayı izledik gece sessizdi sarı ışıklar eşliğindeki karanlığa ve sessizliği gömülmüş şehir kesinlikle müthiş bi manzara sunuyordu tabi yanımdaki adamdan sonra

"Efsun"

Derin bir nefes vererek devam etti.

"nerden başlayacağımı bilmiyorum. Aslında ben bu anın hayalini çok kurdum, sana seni nasıl delice sevdiğimi, ertesi gün sana kavuşmayacağım diye uyumak istemediğim geceleri,seni sensiz sevebildiğimi içimi yakan o gözlerine bakmadan başımı yastığa koyamadığımı,

Lise sonda bir anlık sinirle saçlarını kesip ardından pişman olduğun için saatlerce ağladığın o saç tellerinin her birinin bende olduğunu, geceleri uyumadan önce saçlarına dokunuşumu,"

Bir sigara yaktı derince çekti içine anlatırken zorlanıyordu görebiliyordum

" kahve gözlerinin hatırınadır bu sigara yakışlarım. Bana şiirleri sevdiren beni böyle şairane konuşturanda sensin. Okuduğum her şiirde seni aradım ben, şiirler bana seni hatırlatır diye çok okurum. Bakma öyle dağ gibi yıkılmaz, gülmez, ağlamaz durduğuma ben sana öyle çok yıkıldım senin için öyle güldüm ağladım ki...Efsun.. Benim içimde dışımda sensin yıllardır. "

" Alparslan "

" şşşt dinle... Efsun sevgiler niyesizdir ben bundan 5 yıl önce seni fark ettiğimde, sana olan bağlılığımın, sevgimin küçük alparslanın komşularının küçük kızı kardeşim dediği efsuna duyduğu hislerden farklılaştığını anladığımda çok sebep aradım.

Ulan niye dedim niye niye ben bu kızı görmesem deli oluyorum, bir bakışıyla neden içimi titretiyo, niye kokusu burnumdan gitmesin istiyorum niye.

Ama Efsun bunlara bir sebep bulamadım ben öyle sessiz sessiz öyle güzel işledim ki seni yüreğime imkansız olduğunu bilee bile şu siktiğim kalbime söz geçiremedim.

Sana dokunmak, seni hissetmek, o beni benden alıp başka diyarlara götüren neşeli kahkahalarını duymak, seni solumak istedim.

İmkansızdın efsun öyle imkansızdın ki.. Küçüktün. Savaşın kardeşiydin. Bana abi diyordun efsun. Bende çareyi senden uzakta olmakta aradım. Bi anda seninle sohbeti kestim, senin olduğun ortamlara gelmedim, hep seni gizlice izledim yüzüne gülmeyi bile bıraktım. Ama seni hep içimde büyüttüm içimde öyle çoktun öyle senle doluydum ki efsun.

Başlarda seni aklımdan kalbimden çıkarmak için çok çabaladım.
Şu kafamda herkesi gömdümde bir tek sana dokunamadım.

Kendime kızdım hep, beni abin olarak görüyordun ve benim sana olan hislerim öyle masumane hisler ya da gelip geçici bir heves değildi. Ben seni imkansız olduğunu bile bile sevdim efsun.

Hani diyorya özdemir asaf:

Aşk görmekten çok özlemeyi sever dokunmaktan çok düşlemeyi ve aşk öyle haindir ki nerede imkansız varsa gider onu sever.

Ben seni bütün imkansızlığınla sevdim efsun ömrüm yettiğince Allah şu canımı benden almadıkça da hep seveceğim. Ama dayanamıyorum efsun sensizliğe dayanamıyorum. Önceleri seni senden uzak yaşardım ama yaşardım artık bunu başaramıyorum seni istiyorum efsun her şeyinle.

Sevgini istiyorum, gülüşünü, bakışını tenini, kokunu, dokunuşunu. Seni solumak istiyorum tenine dokunmak sende kaybolmak... Anlayacağın sana olan yaklaşımım öyle üç günlük bir hevesle değil 5 yılın hasreti sevdası. "

" alparslann"

Duyduklarım beni ağlattı. Hiç bir şey demeden alparslana sıkıca sarıldım başımı boynuna gömdüm. Sorgulamadı kollarını sardı bana saçlarımı okşadı. Kokumu içine çekiyordu hissediyordum.
Ağlamam iç çekişlere döndüğünde başımı gizlediğim boynundan çıkardım. Elimi yanağına koydum sakallarını okşadım.

"güzelim iyi misin"

Öyle güzel bakıyordu ki bana şu bakışı hakedecek ne yapmıştım ben. İyiyim dercesine kafamı salladım dudaklarımı dişledim ve akmaya hazır göz yaşlarımı geri ittim.

"alparslan ben çok şaşırdım beklemiyordum asla... beni böyle güzel sevdiğin için sana teşekkür ederim."

Yanağına bir öpücük kondurup geri çekildim.

"duyduklarım beni bozguna uğrattı alparslan.. Alparslan bende seni seviyorum öyle çok seviyorum ki sevgim kalbime sığmıyo. Hemde senin gibi.. yıllardır. Ben liseyi bitirdiğimde beri ben sana aşıkmışım geç fark ettim seni erken kaybettim ama bu sefer kaybetmeye hiç niyetim yok alparslan. Yüreğimi delen bu sevdayı bırakmaya hiç niyetim yok "

Duydukları onu da bozguna uğrattı eminim ki ona olan hislerimin son bi kaç içinde oluştuğunu düşünüyordu büyük yanılıyordu.

"Efsun.. efsun sen"

Gözlerimin içine inanamazca bakmasıyla başımı salladım beni kendine çekti sarıldı kemiklerim kırılırcasına sarılıyordu bende ona karşılık verdim hem yüzümün her yerini öpüyor hem sarılıyordu deli adam.

"alparslaan..alparslan boğulduum"

"alparslan sana kurban olsun bee şu dünyada benden mutlusu yok lan...alparslan sana canını versin. Yürek yangınım. Kurban olduğum."

Hızını alamayıp dudaklarını da sertçe dudaklarıma bastırdı bu bi öpüşme değildi dudaklarımız hareket etmiyordu. Sonra geri çekti anlımı öptü gözlerimi öptü. İçi içine sığmadığı için yaptığı o kadar belliydi o kadar mutluydu ki bende çok mutluydum.

" şey arabaya geçelim mi ben biraz üşüdümde"

"gel yavrum üşüme ben ısıtırım seni arabada."

Göz kırparak söylediğiyle güldüm arabaya geçtik.

Aklımda hala sorular vardı o zaman neden evlenmişti. O anın verdiği heyecanla az önce sormamıştım.

"alparslan"

"söyle alparslanın canı"

"Alparslan madem bana çok aşıktın.. Alparslan sen neden evlendin."