Emir Tuna' dan

İki saat geçmişti . Ben hala bekliyordum Yusuf kahve almaya gitti. İçeriden arada bazı sesler geliyordu. Sanki birşey kesiyorlardı. Ve bu beni daha çok tedirgin ediyordu.

Bir kaç dakika sonra Yusuf elinde kahve ile geldi . Kahveyi bana vererek

"Emir istersen sen içeri yani odaya geç ben buradayım."

"Yok Yusuf abi geçmeyeceğim çok istiyorsan sen geç"

" Emir şu an nasıl olduğunu biliyorum ama bu kurşun değil ki mide yıkama yani bir şey olmaz sen git dinlen."

" Yusuf abi HAYIR DEDİM BURADA KARDEŞİM VAR BENİM."

Haklısın dercesine kafasını salladı. Bir kaç saniye sonra ameliyathaneden bir tane doktor çıktı. Be Yusuf a bakarak

" Yusuf bey bir şey konuşabilir miyiz?"

Yusuf da anlamamış gibiydi ve bana soran gözler ile bakarak doktorun arkasından odaya girdi.

Bir kaç dakika sonra Yusuf ve doktor odadan çıktı . Yusuf bana bir dakika gel diye bir işaret yaptı. Kardeşimi bırakamazdım ama buda kardeşim hakkında olabilirdi. Yusuf'a doğru yürümeye başladım. Yusuf'un yanına vardığımda içeri geçtik.

" Ne oldu ? Yusuf abi kardeşim e bir şey mi oldu?"

"Öncelikle Sakin ol al bir su iç."

"Bir şey oldu kesin bir şey oldu . Ben bu zıkkımı içmeyeceğim ve sende bana hemen kardeşime ne olduğunu söyleyeceksin . Yoksa yakarım burayı."

Yakardım . Çünkü hastanenin biraz ötesinde benzinlik vardı ve oradan benzin alıp çakmak ile yakardım burayı. Tabiki hastaları aldıktan sonra.

"Şimdi söyleyeceğim ama senden şuaraya oturmanı rica ediyorum."

Oturdum artık şu ağzındaki baklayı söylemesi lazımdı.

"Çabuk söyle yoks-."

Demiştim ki bağırarak

"Kardeşinin midesini temizlemişler ama kardeşini yoğun bakıma almaları lazımmış. Ve biz bunları konuşurken kardeşini yoğun bakım a aldılar."

Ne kardeşimi yoğun bakımamı almışlar ben çıkarım buradan. Tam çıkmak için kalkmıştım ki

"Dur bunu kimin yaptığını bilmek için aklımıza bir fikir geldi. Şimdi kolejdeki herkese yani baran a bile Zeynep öldü diyeceğiz."

Olamazdı bizim gruba yalan söyleyemezdik hatta ben barana kardeşimin yalanda olsa ölüm haberini verecek kadar yakın olmadığını biliyordum.

Biz bu yalanı söyleyince Ece yıkılırdı. Tamam diğerleride üzülürdü ama Ece çok kötü olurdu hatta bir ara Zeynep iki hafta kanında enfeksiyon çıktığı için hastanede kalırken annem ve babamı zorla yan odaya aldırttı. Zeynep ile sadece ben ve Ece ilgilendik. Zaten ailemizin pek umrunda değildi.

"OLMAZ ,OLAMAZ ECE CEMAL FIRAT ESMA İKRA VE BERAT BUNU KALDIRAMAZ HAYIR KABUL ETMİYORUM ."

Yusuf bana bakarak sırıttı ve

"Emir beni dinle sizin gurup dışında biri yapmış olabilir bu kesin bunu biliyorum ama -."

"Aması maması yok siz gidin okula söyleyin ve bana Ece gili yani direkt bizim grubu getirin yoksa ne olacağını tahmin edebilirsiniz!"

Dedim ve ona ölümcül bakışlar atarak odadan çıktım onu değil bunu yapan kişiyi bizzat öldürecektim. Bunu anlamış olsa gerek arkamdan odadan çıktı ve arabaya gitti.