Emir Tuna 'dan

Yusuf un gideli iki saat e yakın olmuştu nerede kaldı acaba bi grubu alıp gelecekti. Ben kardeşimin yoğun bakımda olduğunu öğrenimden beri içeri girmeye çalışıyorum. Ama bu doktorlar izin vermiyorlar.

Kafamda hala Zeynep'e bunu yapanı bulmaya çalışıyorum. Yani kim benim kardeşimden ne istiyor ki zararı yok bir şeyi yok.

Bir kaç dakika boyunca düşünmeye devam ettim. Ta ki arkadan Ece nin sesi gelene kadar . Ağlıyor muydu o . Sessizce Allah kahretsin dedim. Ağlamamalıydı . Döndüm ve ağlayarak bir bana bir yoğun bakım kapısına bakan Ece yi gördüm . Yavaşça ona doğru yaklaştım ve elimi omzuna atıp

"Sakin ol Ece Ve ağlama ... Lütfen.."

Lütfen diyordum çünkü onun ağlamaması lazımdı olmazdı. Kardeşimin en yakın arkadaşı ağlamamalıydı.

Birden bana sarıldı ve gözünden yaşlar akarak

" Zeynep iyi değil mi ölmedi değil mi . Ölmesin ,yoğun bakımda olmasın olmaz olamaz eğer ona bir şey olursa ne yaparım ben."

Sakinleştirmem lazımdı.

"Şşş geçti bak az önce ameliyattan çıktı hadi gel biraz otur su iç . Zeynep seni böyle görseydi işte o zaman yıkılırdı."

Onun oturmasına yardım ettim ve grubun geri kalanına baktım. Fırat benim gibi en büyükleri olduğundan dolayı ağlamamak için kendini zor tutuyordu. Berat ve Cemal ağlıyordu ama hıçkırarak değil . Hıçkırarak ağlamamak için kendilerini zor tutuyorlardı. Esma ve İkra desen Ece'den farksızlardı Esma korkarak yoğun bakım girişine baktı ve

"O burada değil mi ? O ÖLMEDİ DEĞİL Mİ ?"

Ben ise ona bakarak

"Hayır merak etme ölmedi."

Ece birden korkunç bir şekilde gülmeye başladı ama aynı anda gözünden yaş akıyordu . Hepimiz Ece ye bakınca Ece bize doğru kafasını çevirdi ve bir kahkaha daha attı . Sonra sinirli, korkmuş, üzgün duyguların karışımı ile konuşmaya başladı

" BUNU YAPAN HER KİM İSE ONU ÖLDÜRECEĞİM VE MERAK ETMEYİN BUNU ZEVKLE YAPARIM . ONU ÖLDÜRECEĞİM AMA YUMRUKLARIM İLE SONRA ONU ALACAĞIM İLK ÖNCE BAYILDIĞINDAN EMİN OLUP ZEHİRİ ATAN PARMAKLARINI KIRACAĞIM ARDINDAN ELİNİ HAFİF ATEŞE SÜRECEĞİM VE ONUN ARDINDAN BİR KAÇ DAKİKA SUYUN ALTINA SOKACAĞIM EN SON OLARAK ÖYLECE BIRAKIP GİDECEĞİM VE SİZİNLE FİLİM İZLEYECEĞİM."

Dedi ve biraz daha kahkaha attı. Herkes korkarak ona bakarken onun sinir hastası ve psikolojik sorunu olduğunu anlamam uzun sürmedi. Çünkü eskiden bende böyleydim ve Zeynep'in beni sakinleştirmek için yaptıkları sayesinde yenmiştim. Şimdi aynısını Ece ye yapacaktım. Yavaşça ona yaklaştım ve onu ürkütmeden yanına oturdum. Onu sakinleştirecek bir ses tonunda fısıldadım

"Evet Ece şimdi gözünü kapat ."

Gözünü kapattı . Bu şey bir tür hipnoz gibiydi kişi refleks dışı dediğini yapıyordu. Bunu Zeynep kimseden görmemişti kendisi öğrenmişti . Ve devam ettim

"Şimdi on 'a kadar say ve derin nefes alıp ver."

Yaptı. Bir kaç saniye gözü kapalı kaldı sonra açarak bana baktı ve

"Sen bunları nereden biliyorsun? Bana hep Zeynep yapardı."

"Banada Zeynep yapardı."