Y.e ye geldiğimizde kıvırcık bana bakıp

" Zeynep hanım bakıyorumda gelmişsiniz ben birazcık daha drama quen gibi davranırsınız diye düşünmüştüm."

Diye bana bakıp göz devirdi. Ben ona karşılık olarak yanına gittim ve kum torbasını yumruklayarak konuşmaya başladım

"Sayın kıvırcık şuan sizinle uğraşarak enerjimi kaybetmek istemiyorum, ama drama quen olmak benden çok size yakışıyor. Gördüğüm kadarı ile ilgiyi kendi üzerinize çekmeye çalışıyorsunuz ."

Abim gil ve kızlar da yerlerini alıp kum torbasını yumruklamaya başladı.

Bir kaç dakika sonra Kıvırcık kum torbamı tuttu ve

"Madem kendinden emin konuşuyorsun hadi o zaman o yumruklarını birde benim üzerimde dene."

Diyerek bana meydan okudu. Hemen ardından ise göz kırptı. Ne yapmaya çalışıyordu bu salak? Bozuntuya vermeden kafamı salladım

"Ben yumruklarım hakkında konuşmayı pek sevmem ama emin olun bir kaç yumruk size yetecektir."

diyerek onu kışkırtmaya çalıştım. Sonuçtan eğer rakibin senden büyük ise ilk önce onu kışkırtmalısın.

Pozisyonumuzu almıştık ve kızılcık hocanın işaretini vermesini bekledik.

Düdük çaldığı anda kıvırcık hiç beklemeden sağ elini yumruk yapıp hızlıca kaldırdı ve tam omzuma gelecekken ben hiç vakit kaybetmeden karnına sertçe yumruk attım.

Kıvırcık yerinde olduğu gibi kaldı ama canının az da olsa yandığı hızlı nefes alıp verişlerinden belliydi. Hemen ayağa kalktım ve onun atağı yapmasını bekledim.

Zil çalınca

Elimle dudağımdan akan kanı silerken

"Bu kadar mı? Tek yapabildiğin kan mı? Hiç günlerce geçmeyecek yaralar yapmadın. Ne oldu kolundaki morluklar ve burnundaki kanlar bunu engelledi mi ?"

Diyerek onu sinirlendirmeye çalıştım. Ama kıvırcık bana bakarak sırıttı ve aramızdaki mesafeyi kapatarak kulağıma doğru eğildi

"Eğer öğrencilerime zaafım olmasaydı sen şuan okulda bile değildin büyük ihtimalle ambulansın içindeydin."

Dedi ve özellikle ambulans kelimesine yaptığı vurgu anlamsızdı.

Ece arkadan kolumu tutup beni kendine doğru çekti ve

"Zeynom bak beni yanlış anlama ama lütfen seni sinirlendirmeden önce iki kere düşünmem gerektiğini bana her zaman hatırlat."

Ben sinsi bir gülümseme ile sadece Ece'nin duyabileceği bir şekilde

"Ece sen onu bunu boş verde ben abime enişte diyemem e sanada yenge diyemem onu ne yapacağız?"

Ece bana afallayarak baktı çünkü aralarında her ne varsa benden saklamaya çalıştıkları çok açıktı. Ece nin afallaması sadece yarım saniye sürdü. Sonra sorumu duymazdan gelerek abime bir bakış attı. Ben hemen Cemal gilin yanına gittim be sesimi hafif yükselterek

"Abi ve Ece biz kantindeyiz gelecekseniz gelin. He ama yok biz biraz burda kalacağız diyor iseniz bizim için sorun yok ."

diyerek Cemal,Berat ,Fırat abi, Esma ve İkra ya kantine gelmeleri için bir bakış attım. Sonra y.e den çıktım. Anlamış olacaklar ki abim gil dahil herkes peşimden geldi.

Kantine girdiğim anda herkes dönüp bana baktı ve orda onu gördüm . Baran bana bakarak yanıma geldiği anda bir adım geriye çekildim ve Baran konuşmaya başladı

"İyisin değil mi?"

Eli yüzümdeki yaralara doğru giderken onu durdurdum ve konuşmaya başladım.

"Baran şuan hiç konuşacak durumda değilim lütfen sonra konuşalım."

Hiç beklemeden sekiz kişilik bir masaya oturdum ve arkamdan bizimkilerin gelmesini bekledim . Gelip oturduklarında sesimi sadece bizim duyacağımız kadar yükselttim ve

"Beni zehirleyenin o salak olduğunu biliyorum ama nasıl olduğunu çözemedim. Birde ben buna hemen dalsam."

Kızlar bana katıldı ve Ece konuşmaya başladı

"Kızlar biz buna dalalım dört kişi zaten bunun adamı falan vardır eşit oluruz illa sizi izleyeceğiz diyorsanız izleyin ama mısır ile yumruklarınızı sonraya saklayın bu bizim vakamız."

Abim ona tek kaşını kaldırarak baktı ve

"İstersen bir kova et yiyen fare getireyim ,Baranın yüzüne ağız kısmından koyalım, kovanın tersine vuralım , fareler çıkmak için Baranın yüzünü yesin."

Ece sinsi bir sırıtma ile

"Bunu nasıl düşünemedim . Çok iyi fikir . Artık benim fikirim. Bunu uygulamalıyız mükememmel!"

Karar verdikten sonra

Baran a konuşmak istediğimi ve bana bir yerin konumunu atmasını söyledim. İçimden bir ses o yaptı diye bağırsada diğer ses kısık bir ses ile o yapmadı diyordu. Emin miydim evet . Bu yüzden kızlar ile beraber konuma doğru araba ile gidiyorduk. Evin önüne geldiğimizde ev zenginlerin villasına benziyordu.