Bugün bir kavga sesi ile uyandım. Ailem pek kavga etmezdi yani annem ile babam etmezdi ama abim ve benimle ederlerdi . Abimle ben uyuyor olduğumuza göre bu kavga sesleri neydi ?

Sesler kesilince yataktan kalkmak için ayaklarımı yere doğru sarkıttım. Tam yere bastığım anda abim odaya daldı. Çok endişeli duruyordu.

"Abi ne oluyor ne bu ha-"

"Çabuk sus ve çanta hazırla çabuk ol hazırlanıp çıkmamız lazım."

"Ama neden?"

"Sus ve beni dinle!"

Abimi daha fazla tetdirgin etmemek için dediğini yaptım.Ben giyinirken abim odasına çıkmıştı bile . Hemen giyinip çantamı hazırladım ve abimin yanına çıktım.

Yukarı çıktığımda abimin odasını kapısını hafifçe tıklattım.

"Girebilir miyim abi?"

"Gir Zeynep"

" Ya ab-"

"Çantanı hazırladın mı?"

" Hazırladım ama ne oluyor burada?"

Cevap vermedi.Evet ne bekliyordum ki abim bu işine gelenlere cevap verir işine gelmeyenlere böm böm bakar.

Abimde hazırlandı. Ve bana bir şey soracakmış ama nasıl soracağını bilemeyecekmiş gibi bakıyordu .

" Neden bakıyorsun abi birşey mi oldu?"

"3. Kattan atlarsak ölür müyüz?"

Ne ne dedi o 3. Kattan atlamak mı?

"NEDEN BAHSEDİYORSUN ABİ 3. KATTAN NİYE ATLIYORUZ ?! SALAK MIYIZ BİZ ? PARDON SEN SALAK MISIN ?"

Ben neden atlıyor muşum ya! Kolaysa o atlasın

"Zeynep sus,sakin ol ve beni dinle !"

"Ne dinleyeyim ?!"

"ZEYNEP ŞUAN AŞAĞIDA İKİ TANE CESET YATIYOR VE AİLEMİZ ORTALIKTA YOK EĞER KAÇMASSAK POLİS GELDİĞİNDE SUÇLU DURUMUNA DÜŞERİZ ANLIYOR MUSUN ?"

"NE İKİ TANE CESET Mİ ? YOK ARTIK, NASIL YA !"

Diyerek odanın içinde dönmeye başladım

" Ben nereden bileyim kızım su içmek için kalkmıştım merdivenin önünde kanlar içinde yatan 2 kişi vardı."

"E kimin yaptığı hakkında bir bilgin var mı ?"

"Yok , ama katil silah kullanmamış. Büyük ihtimalle yumruk ve kafa atmışlardır."

Abim dövüş sanatları hakkında çok şey bilir nedeni ise uzun zamandır boksör olması.

"Eğer yumruk atarak adam öldürüyorlarsa usta dö-"

Demiştim ki dışarıdan polis sesleri geldi. Ailemiz evde olmadığına göre abim mi çağırdı ? Abime soran bakışlar attım abim 'ben yapmadım' dercesine bana bakıyordu. Biz daha ne yapacağımızı bilmeden kaskatı yerimizde kesilmiştik.Ve içeriye polis daldı :

"Herkes olduğu yerde kalsın sakin olun ."

"Sakiniz zaten polis bey. Dimi Zeynep?!"

"Evet sakiniz"

Deliriyorum.Ya ben neden uyandım şuan ne güzel uyuyor olurdum ya. Bayılmış numarası mı yapsam ? Evet çok mantıklı. Abime doğru döndüğüm anda abim aklından bile geçirme diye fısıldadı . Bu sırada polisler inceleme yapıyordu.

"Ya polis bey biz bir şey yapmadık abim ile su almaya aşağıya iniyorduk ki yerde yatan iki ceset gördük."

"Aileniz nerede sizin?"

Cidden söylediklerimden tek anladığı bu mu? Allah aşkına boşuna mı yalan söyledim ben ?

"Bilmiyoruz biz kalktığımızda yoklardı ."

Polisler bizim masum olduğumuza inanmıyormuş gibi bakıyordu .Bu yüzden hafif gözlerim dolmuş gibi yaparak abim e baktım.

"Abi bize niye inanmıyorlar ? Bizi öldürecekler mi?"

Dedim ve abimin kolunun arasına girdim . Evet oyun oynuyordum asla bir polisten korkmam.

Abim oyunu devam ettirerek bana baktı ve

"İNŞALLAH ÖLDÜRMEZLER ZEYNEPİM."

dedi. Ya gıcıklığına yapıyor yemin ederim bana hiç zeynepim demez .

Polis sanki inanmış gibiydi dahada inansın diye korkarak polise baktım ve gözümden bir kaç damla yaş aktı . Abim şaşkın gözlerle beni izlerken ben daha nasıl oldu anlamadan biraz daha hıçkırarak ağlamaya başladım.

Abim bana doğru eğilerek :

"Zeynep oyun olsada olmasada sen asla ağlamazdın bir şey mi oldu?"

diye fısıldadı.

Bende fısıldayarak :

"Abi kendimi tutamıyorum gözüm çok yanıyor!"

dedim abim şaşkınlıkla bana birşey mi oldu diye beni süzerken polis inanmıştı bile, yanıma gelip diz çöktü

ve :

"Merak etme küçük kız biz size zarar verecek son insanlarız."

diye tesselli etmeye çalıştı . Ben hala oyunu devam ettirerek :

"Ama televizyonda ben hep görüyorum siz yanınızda silah bulunduruyorsunuz .Bizi öldürmeyeceğiniz ne malum?"

diyerek korkmuş bir kız gibi geriye doğru bir adım atmıştım ki polis kolumu tuttu ve

"Biz onlardan değiliz küçük kız . Şimdi bana kendiniz hakkında bilgi verin ve sizi bir aile bireyinize götürelim."

diyerek bana göz kırptı . Bu göz kırpma ve benim kolumu tutma olayını hiç sevmedim . Adam sanki abim gibi davranıyordu . Ben niye ona ismimi falan söyleyeyim ki ilk kendisi gerçek bir polis mi onu öğreneyim.

"Peki ama siz ilk önce kendinizi tanıtın sonuçta bu devirde Ailemize bile güvenemiyoruz."

diye çıkıştım. Ve aile kelimesini bilerek bastırarak söyledim. Çünkü şuan burada olmaları gerekiyordu tabi suçlu değillerse. Evet ailemden bile şüphe ediyorum.

"Peki küçük kız benim adım Polis Yusuf ."

diyerek cepinden polis olduğunu gösteren belgeyi çıkarttı ve

"Şimdi sıra sizde. İlk sen başla genç oğlan."

Abim bunu duyunca hemen konuşmaya başladı.

"Adım Emir Tuna soy adım Türk ve yaşım ise 22"

Bunu söyledikten sonra polis deftere bir şeyler karaladı ve bana döndü tam konuşmak için ağzını açmıştıki ben söze girdim.

"Adım Zeynep Dila soy adım Türk ve yaşım ise 18. Bu arada abim Tuna adını pek kullanmaz ben ise Dila adını pek kullanmıyorum."

Bunu duyan polis bana bakarak tebessüm etti ve

"Peki küçük kız gideceğiniz bir yer var mı?"

"Var arkadaşımız ."

Ece gile gidecektik .Hem benim en iyi arkadaşım hem abisi abimin en iyi arkadaşı.

Abim ne dediğimi anladı ve polise bakarak.

" Gideceğimiz arkadaşlarımız bizim gibi abi kardeş ve biz 18 yaşından büyük olduğumuz için onlara gidebiliriz diye düşünüyorum?"

Polis tek kaşını kaldırarak abime baktı ve

" Öyle mi ? Tamam gidebilirsiniz ama ilk önce ailenizin adını söyleyin ."

Ya bu niye bize emir veriyor Allah aşkına ben sanki kibarlıktan anlamiyorum .

"Annemizin adı Ceren Türk Babamızın adı Ali Türk. Artık gide bilir miyiz lütfen arkadaşımı çok özledim."

"Peki gidin ama sizi biz bırakacağız."

"Kabul."

Benimde işime gelirdi . Zaten saat 6.30 da bir taksi bulamazdık.

Odadan çıktık ve merdivenden inmeye başladık . Yerde yatan cesetleri dikkatlice inceledim biri kadın biri erkek ailemiz yaşında görünüyorlardı . Çaktırmadan telefonumu çıkardım ve hemen resimlerini çektim.

Arabaya binince abim ile ben arkaya polis ise öne bindi. Bir kaç saniye sonra ben sessizlikten rahatsız oldum ve telefonumu alarak fotoğraf ı incelemeye başladım. Polis abi bana aynadan baktı ve

"Ee iyi çekebildin mi fotoğrafları? Bize lazım olacak"

Dedi ve telefonumu gösterdi. Ben ise onun duymayacağını düşündüğüm bir ses tonu ile mırıldandım

"Çok merak etseydin sen çekerdin beyinsiz"

Polis kaşlarını kaldırdı ve

"Bir şey mi dedin küçük kız anlamadım"

Sesimi yükselterek

"Sana deseydim sesim bu düzeyde olurdu polis amca"

Bir şey söyleyecekti ki abim kulağına eğildi ve

"Sakın bir şey söyleme yoksa kavga eder"

Bu sözden sonra yol sessiz geçti.