Birkaç gün sonra

Esma 'nın

" GÜNOO HADİ HERKES KALKSIN"

diyerek bizi uyandırması ile uyanmıştım . Hepimizin kalkıp hazırlanması kırk dakikayı bulmuştu. Hemen abim gili aradık ve onların kapının önünde bizi beklediklerini öğrendik. Hemen kapıyı açtık kapıda abim gil dışında başka biride var dı . Yusuf abi .

" Küçük kız bir dakika konuşmamız lazım merak etme hocana söyledim."

" Peki."

Abim gil gittikten sonra odaya girdik.

" Küçük kız Biri senden özür dilemek istiyor."

"Kim Yusuf abi ?"

"Ben söylemeyeyim mektuptan anlarsın."

" Tamam mektubu verdikten sonra çıkar mısın?"

"Çıkarım ama sende bir cevap yazacaksın".

Yazardım bu yüzden kafamı salladım.

Yusuf abi mektubu verip gitti.

Mektubu açtım ve içinden Baran dan Güneşin e yazıyordu . Okuyacaktım bu çocuğun derdi ne onu anlamam lazım dı . Mektubu açıp okumaya başladım.

'Merhaba Zeynep ben Baran. Beni sevmediğini hatta nefret ettiğini biliyorum. Nedeni seni sevmem değil , Nedeni sana vurmam . Bununda farkındayım . Ama ben böyle gördüm be Güzelim. Benim babam annem ona her karşı çıktığında vuruyordu ve banada böyle gösterdi, ben ister miydim sevdiğim kıza canını acıtacak şekilde vurmak. Normal aile ye sahip olan çocuklar sevdiğine bir tek oyunda kafasına vurup kaçar. Sana normal davranmadığım için çok üzgünüm...

Lütfen bana bir şans ver be gülüm . Tamam evlenmeyiz amenna ama bir sevgili olalım. Ben seni gerçekten çok seviyorum.'

Bunu okurken gözümden bir şey aktı neydi bu ? Allah kahretsin ... hem ağlıyordum hemde gülüyordum . Bir küfür savurdum . Lan en olmadık kişiyi mi sevmişim mal kalbim. Hemen kendimi tutamadan kağıdın arkasına koskocaman istemeden geliyorum yazdım ve katlayıp mektubun içine koydum. Ve hemen odadan çıkıp Yusuf abi ye

" Abi beni acil ona götür acil ama ilk önce mektubu ver"

Bunu dedikten sonra eğitmenimi arayaıp izin aldı ve beni onun kaldığı yere götürdü.