- Dur birlikte girelim

- Ya sen başıma bela filan mısın az önce sorgulama dedin şimdi neden birlikte giriyoruz hem benimle aynı bölümde bile değilsin

-Pekii

Bu da neydi böyle trip mi atıyordu bana yani? Anlamadım. Arkasını döndü ve çekip gitti. Bende hemen derse girdim. Hoca içerideydi ama gelişimi hiç aldırmadı bende arkada bir yere oturdum. Bir şeyler gösteriyordu ama bir türlü odaklanamıyordum. Gereksiz bir şekilde Can'ın bana hiç zorluk çıkarmadan pekii diyip gitmesinde kalmıştı aklım.

...

Nihayet bugünde dersim bitmişti. Aslında sevdiğim bir bölümdü ama dersleri sıkıcı buluyordum. Hemen evde gidip uyumak istiyordum. Kampüsten çıktıktan sonra fark ettim ki arabam ile gelmemiş zorla Can'ın arabasıyla getirilmiştim. Eve nasıl gidecektim şimdi benÇıktıktan sonra fark ettim ki arabam ile gelmemiş zorla Can'ın arabasıyla getirilmiştim. Eve nasıl gidecektim şimdi? İleri geri yürüyen hareketler yaparak sesli bir şekilde konuşmaya başladım Of Oğuz of ne olurdu arabamla gelseydik tutturdu Can da Can ne Can'mış arkadaş!

-Değil mi ne Can'mış Can'da bir şeye benzese neyse diyeceğiz.

- Gerçekten sırf oranın sahibinin oğlu diye bu ne ukalalık

-Tipi de güzel değil sözde babası salon başkanı.

-Yok ya zengin ve şımarık olabilir ama tipi kötü diyemem yani gayet iyi fiziği..

Derken kafam dank etti. Yavaşça arkamı döndüm ve karşımda Can vardı.

-Gel bu zengin ve şımarık olmasına rağmen gayet yakışıklı çocuk seni eve bıraksın.

-Ben yakışıklısın demedim.

-Diğerlerini kabul ediyorsun yani?

-Şımarık ve ukala kısmını evet. Ayrıca ben neden senin arabanla geleyim ki Oğuz da yok zaten.

-Az önce ben eve nasıl gideceğim diye mızmızlanıyordun sanki.

- Yoo sana öyle gelmiş. Hem ben otobüsle gideceğim sana ihtiyacım yok

-Sen?Otobüs? Güldürme beni. Daha önce hiç otobüse binmediğine bahse girerim.

-Bahsi kaybedeceksin o zaman çünkü ben otobüsle gidiyorum.

-Mavi saçmalama gel hadi.

-Sen gitsene neden babammış gibi başımda dikiliyorsun?

Babammış kelimesini kullandığımda fark etmeden gözlerim dolmuşbunu fark etmiş olacak ki

-Benimle gitmek bu kadar mı kötü? Ağlamana sebep olacak kadar..

-Ben ağlamıyorum.

-Ağlamamak için zor duruyorsun.

-Her neyse gidiyorum ben.

Kolumdan Kolumdan çekti

*Hey benim bırak kolumu canım acıyor yazacağımı sanmamışsındır umarım*

-Mavi dur nereye gidiyorsun?

Kolumu elinden kurtardım ve hızlıca arkama bakmadan durağa doğru ilerledim.

-Oğuz'u ararım bak. Gel söz hiç konuşmadan eve bırakırım seni.

Kolumu elinden kurtardım ve hızlıca arkama bakmadan durağa doğru ilerledim.

-Oğuz'u ararım bak. Gel söz hiç konuşmadan eve bırakırım seni. Ya sen bana Oğuz'un emanetsin.

Otobüse binmiştim. Otobüs ilerlemeye başladı. Can bunu görünce arabasını almaya gitti. Oturacak bir yer bulup oturdum. Sessizce ağlamaya başladım. Biz böyle bir 5 dakika yol alırken şoför

-Manyak mıdır nedir bu adam

Gibi şeyler söylemeye başladı. Ne olduğunu merak edip dışarıya baktım. Can'dı arabasıyla otobüsü takip etmiş hemen yakalamıştı. Eliyle şoföre sağa çek hareketi yapıyordu. Şoför en son dayanamayıp sağa çekti ve Can içeriye seslendi

-Hadi Mavi gidiyoruz.

Sevgili siz bu bölümü devam ettirmeyi çok isterdim ama maalesef burada bitirmek zorundayım. Bir sonraki bölüm için tahminleriniz nelerdir? Sizce Mavi neden bu kadar ağlıyor? Yorumlarda buluşalımm<3