ÖN SÖZ

32 Yıl Önce

Behram Ağa odanın önündeki avluda gelecek olan haberi beklerken bir yandan da dudakları istemsizce"Ne olur Allah'ım bu sefer ki erkek olsun"diye dua ediyordu.

Banûsundan 3 kızı olmuştu şimdiye kadar Behram'a her çocuğunun doğumunda çok mutlu olmuştu ama ailesi her kız doğumunda suratlarına ekşitip karısını küçümsemişler üçüncü kızının doğumundan sonra kuma diye tutturmuşlardı.

Behram o zaman aile büyüklerine yalvarmış ve onlardan kendisine ve karısına bir şans daha vermelerini istemişti.

Oğlunun hatrı için gelinin dördüncüde de erkek doğuramayacağına bildiği halde kabul etmiş şimdi de doğumu avludaki çardakta izliyordu.

Behram dualarına sessizce devam ederken bir ara gözüne endişeli bir şekilde onları izleyen 3 küçük kızı takıldı.

Behram küçük kızlarına yaklaşıp onların başını okşadı.

Kızların en küçüğü Azade kendini babasının göğsüne yasladı ve endişeli bir ses tonuyla"Babacığım eğer doğacak kardeşimiz erkek olmazsa yeni bir annemiz mi olacak?"

"Azade şimdi bunları konuşmanın sırası değil"diye azarladı kardeşini Mihriban.

Mihriban'ının kız kardeşini azarlamasına rağmen gözlerindeki korkuyu görüyordu Behram.

"Öyle bir şey olmayacak kızım"derken aslında temennisini dile getirmişti Behram.

Ama bunu rağmen büyük kızı bunun küçük kızkardeşlerinin korkusunu söndürmek için söylendiğini biliyordu.

Bütün bu korkulu bekleyişi içerden gelen bir ağlayış bitirdi.Sonunda bütün ailenin beklediği bebek doğmuştu.

İçeriden kızkardeşi Béjan çıktı.Behram odadan çıkan kızkardeşinin yüzünden bir şeyler okumaya çalıştı ama kızkardeşi oldukça tepkisiz bir şekilde ağabeyine bakıyordu.

Babalarının bastonuyla beraber yanlarına yaklaşmasıyla dualarını sıklaştırdı Behram.

Babası bu beklemenin boşa olduğuna inandığından umutsuz bir ses tonuyla"Kız mı?"diye sordu.

Babasının sorusuyla Bêjan'ın ifadesiz suratını büyük bir mutluluk kaplamış ve sonunda beklenen o müjdeyi verdi.

"Sonunda Baveroğullarının yeni ağası doğdu babam"

Behram sonunda ailesiyle beraber mutlu mesut yaşayacağı için sevinsin mi yoksa hiçbir kızının böyle değer görmedi diye ağlasın mı karar veremiyordu.

Babasının yüzündeki şaşkınlık yerini mutluluğa bırakmış ve oğlunu sıkıca sarıp"Sonunda soyumuzu devam ettirecek bir erkek evladı doğdu"dediği an Behram'ın gözüne sanki kız çocuğu olarak doğduğu için kendilerini suçlu gören ve bu yüzden başlarını eğen kızlarını gördüğü an yüzündeki gülümseme soldu.

Babası,oğlundan kollarını çekip torununu görmek için içeriye girdiği an Behram kızlarının yanına yaklaştı ve bacaklarını kırıp kızlarının gözleriyle kendi gözlerini eşitledi.

"Kaldırın bakışlarınızı"dedi Behram bir yandan şefkatli bir yandan da sert ve keskin bir tonla"Siz utanılacak bir şey yapmadınız ki başlarınızı eğiyorsunuz"

"Ama baba eğer üçümüzden biri erkek olsaydı sen daha da mutlu olabilirdin"dedi ortanca kızı Zehra.

Behram sevecan bir tavırla kızının yanağını okşayıp"Ben zaten size sahip olduğum için çok mutluyum eğer bir aşiret yerine batıda bir ailemiz olsaydı o zaman beşimiz çok mutlu bir aile olabilirdik ama olmadı burada doğduk buranın suyunu içtik"

O zaman anladı Azade bazı şeyler bizim elimizde değildi ve

doğduğumuz coğrafyanın koyduğu kuralları değiştiremiyorduk.

"Hadi"dedi Behram en küçük kızı Azade'yi kucağına alırken"Yeni doğan kardeşinizi görmeye gidelim"

Odadan içeriye girdiklerinde Behram küçük kızını yere bırakıp karısına ve yeni doğmuş olan oğluna doğru yürüdü.

"Banû'm benim Xezalamın(Ceylanım)"dedi ve karısının alnına bir buse bıraktı.

Banû gururlu ve mutlu bakışlarıyla kocasını izledi.Sonunda başarmıştı. Bu hayatta en sevdiği insanı artık kimse kız babası diye aşşalamayacaktı.

"Gelinim"dedi kayınbabası üçüncü çocuğu da kız olunca ona gelinim demeyi kesen adam bugün yine ona gelinim diyordu.

"Bizi çok mutlu ettin"dedi ve cebindeki tam altını gelinin yastığına takarken mahcup bir sesle"Kusura bakma ben yine kız doğuracağın diye tam altın aldım ama yarın hasırını getireceğim"

Kızlarının yanında kız çocuğu kelimesini hakeret gibi söyleyen kayınpederine alıngan bir ses tonuyla"Tesekkur eserimbav(baba) ama hasıra gerek yok"dedi ama biliyordu ki kayınbabası o hasırı alıp bileğine takacaktı.

Behram, babasına rağmen mutluydu ve ona bu mutluluğu oğlunu kucağına aldığı an kulağına egilip"Teşekkür ederim oğlum"diye fısıldadı.

Bêjan meraklı bir ses tonuyla"Abi oğlanın ismi ne olacak?"dediği an babası kızına ters bir bakış atıp konuşmaya başladı."Tabiiki de rahmetli babamın adı olacak"

"Kusura bakma bav"dedi Behram bir bayram gibi konağına doğan oğlunun ismi çoktan belliydi.

"Adı Cejn(Bayram) olacak"