Zeynep bir ailenin tek kız çocuğudur 2 abisi vardır, annesi ve babası Zeynep küçükken vefat etmiştir.Cocuklarin yaşı daha küçük olduğu için amcası Hakkı Bey onlara bakmıştır Zeynep' in abisi Ömer 18 yaşına girdiğinde amca Hakkı Bey babasından kalan tüm serveti Ömer' in üzeri devretmistir.Ömer ise kardeslerini yanına alıp onlara bakmaya başlamıştır Ömer' den 1 yaş küçük olan Ali ise 18 yaşına girip babasından kalan mali sahiplenmek için günler sayıyordu.Gelelim Zeynep'e o ise sadece kendi istediği gibi bir hayat yaşamak istiyordu. Bu yüzden hep söylenip duruyordu:

_ Ben çocuk değilim ben istediğim gibi yaşarım.

Gibi sözler söyleyip abileri ile ikide bir kavga edip ağliyordu...Yıllar geçti Zeynep 18 yaşina girdi ve abisi Ömer'e:

Zeynep:Bende annemin yaptiği gibi senin yanında çalışmak istiyorum. deyince abisi kızıp.

Ömer:Hayır olmaz sen daha küçüksün böyle işler sana göre değil .deyince Zeynep başladı söylenmeye:

Zeynep:Ne var yani bende annem gibi adam öldurmek istiyorum abi lütfen bende yanında çalışayım can sikintisindan evde birşey yapamıyorum lütfen abi.

Ömer: Hayır olmaz canın sıkılıyor ise kurslara yazıl.

Zeynep:Ne kursu yeter ama dayanamiyorum tek başıma haftalarca, günlerce ,hatta aylarca evde kalmatan.Biraz empati kursan anlarsın beni.

Ömer: Kızım ben empati kurmam adam ölduren biri nasıl empati kurşun sen mal mısın.

Zeynep:Abi lütfen bari ayak işlerini yapayım

Ömer:...

Ömer:Tamam gel ama sadece ayak işlerini yapacaksın başka şeylere müdahale edersen seni eve hapisederim.

Zeynep:Tamam sağol abim benimmm.(Sarılıp,öper)

Ertesi gün:

Zeynep ,Ali ve Ömer hep beraber ofise giderler.Ali ile Ömer kendi odalarına giderler.

Ömer:Zeynep sen benimle gel benim yanımda çalışacaksın.

Zeynep:Tamam abi.

Öğlen molası olur ve herkes yemek yemek için aşagiya gider Zeynep ise telefonunu almak için yukarı çıkar.Aşagi geldiğinde yemek masasında siyah kısa saçlı, hafif kıvırcık,kahverengi gözleri olan yakışıklı bir çocuk masada oturuyordu Zeynep onu görür görmez aşık olmuştu. Masaya öyle bir oturduki evleri ayakları heycandan titriyordu abisi ikide bir ona "Alper" diye sesleniyordu.Zeynep ona ikide bir bakıp duruyordu sonra çocuk Zeynep'e bakıp oda sanki ona aşkımjs gibi bakıp abisine dönüp.

Alper:Bu kız kim?

Ömer:Kız kardeşim bir süre yanımda çalışacak.Getir götür işleri yapcak.

Alper:İyi sanada bir asistan gerekliydi buldun işte .

Ömer:Evet artık sağlam bir asistanım var .

Deyince masadaki herkes gülmeye başladı Zeynep ile Alper ikide bir bakisip duruyorlardi.Kimse fark etmemişti.Yemek bitikten sonra Zeynep ile Ömer işlerini bitirmek için son olarak odaya çıktilar abisi Ömer birşeylere uğraşırken.

Zeynep: Abi yemekte beni soran çocuk kimdi?

Ömer: Benim en yakın arkadaşım ve ortağım adı Alper ben olmayınca bir sıkıntı olursa ona şöyle olurmu.

Zeynep: Tamam abi.

Daha sonra bütün işlerini bitirdikten sonra Zeynep ve abileri eve gittiler Zeynep tüm gece Alperi düşünüp duruyordu.Onun o bakışları Zeynep'in kalbini hükmetmisti bile artık kimse Zeynep'i o yaldan donduremezdi.Alperin bakışları hep aklına gelince Zeynep daha çok aşık olmuştu.