Herkesin vardır bir nedeni yalnızlık ile ilgili bende kendime bir neden buluyorum ama nedenim ortaya çıkmıyor acaba yalnız kalmak bir zorunluluk mu? Yoksa başka bir şey mi

Yine odamda düşüncelere daldım bu sefer daha da sorgulamaya başladım her şeyi yaşım ilerledikçe daha da sorguluyorum kim bilir belki bu günün doğum günüm olduğunu kimse hatırlamadığı içindir bu sorgulamalar, iki saat sonra on sekiz yaşıma giricem tam iki saat sonra ama hala hatırlayan olmadı gerçi artık takmamaya çalışıyorum doğum günlerini ilgimi çekmiyor , ah kimi kandırıyorum kendimi mi tamam doğum günümü hatırlamadıkları için çok kırıldım ama kimse bunu fark etmiyor. Sinirlenip odama kapandım tam dört saattir odamdan çıkmadım ve benim yokluğumu yarım saat önce fark etmiş olacaklar ki annem kapıma dayanıp uyuyor musun demişti tabi ben gurur yapıp konuşmadığım için uyuduğumu sanıp gitmişti halbuki uyumuyordum

Bir anne hissetmezmiydi çocuğunu ben anne olsam hissederdim, bence bütün anneler hissederdi acaba sorun bende mi? Ben mi anlamıyorum sevgisini ben mi hissetmiyorum yoksa annem mi sevgisini göstermeyi bilmiyor anlayamıyorum

peki ya bir baba, interneten gördüğüm bir sayfada kızların babalarını çok sevdiğini babalarını prens olarak görürlermiş peki ben neden böyle hissetmemiyorum böyle düşünmüyorum acaba ben mi anlamadım bir babanın sevgisini acaba bütün suç benim mi anlayamıyorum

Bir anne, bir baba ve kardeş sevgisinden çok uzak yaşadım bu zamana kadar ve hep bir neden aradım hep kendimi suçlu buldum ya bütün bunların suçlusu ben değilde annem ve babam ise

Neden kendimde bir kusur arıyorum belki suçlu ben değil onlardır

Hep derdim her zaman bir neden vardır peki ya bu nedenler yolları kördüğüm yaparsa

Yanağımda hissettiğim ıslaklıkla ağladığımı o an fark ettim hemen yanağımdaki ıslaklığı silip uyumam gerekiyordu on sekizime girmeme iki dakika on yedi saniye kalmıştı on sekizime ağlayarak girmek istemiyordum aylardan on dört mayıs, doğum günlerini sevmemeye başladığım tarih ama bir o kadar da umutlu geçmesini istediğim tarih, bir dakika beş saniye hadi ama biraz daha çabuk uyumam lazım.

Her yıl yaptığım gibi yine yaşıma girdikten hemen sonra uyurum bu artık bir alışkanlık oldu olsun böyle daha güzel oluyordu

Otuz saniye kaldı, tik tak hadi ama zaman sanki daha yavaş ilerlemeye başladı, beş saniye dört, üç, iki ve bir

Gök gürlemeyle yatağımda irkilmem bir oldu mayıs ayında yağmur yağmasıda bana uğursuzluk oldu galiba. Gözlerim kapanıp bir açılıyor galiba biraz daha uyumazsam bayılacağım

Mutluluklarla gel sevgili yaşım...