Düşüncelerim susmuyordu ne yapacaktım ben bu düşüncelerle uyuyamıyordum bile düşüncelerin beni başka bir diyardan başka bir diyara geçiriyordu bir gün içinde ne yaşamıştım ben tam bir faciaydı hüngür hüngür ağlamak istiyordum öğrendiklerim beni öldürüyordu resmen kendi sularımda boğuluyordum en azından gerçekleri bilmek bir takım beni rahatlatmıştı ama bu zamana kadar bu yaşıma kadar neden ya neden beynim bir türlü algılayamıyordu normalde zeki biriyim ama burada o Üstün zekamı kullanamıyordum ve Feride gerçek annem miydi bundan nasıl Emin olabilirdim ki ya abim de yalan söylüyorsa saçmalama Almina abin neden yalan söylesin eğer yalan söyleyecekse her şeye ortaya çıkarmazdı değil mi diye geçirdim içimden düşünceleri bir kenara bırakmayı başarıp uykuya daldım bir rüya görmeye başladım rüyada uçuyordum evet rüyada uçuyordum ay keşke gerçekte de uçsam uçmak eğlenceliydi göklerde süzülüyordum ve sınırsız dondurmam vardı bu sadece bir rüya olmazdı umarım saat sabah 8 gibi bu rüyayı ve güzel uykuyu bıraktım ve güne başladım uyandığımda burnuma enfes kokular geliyordu ne kadar güzel kokulardı bu kokular beni mutfağa sürükledi mutfağa girdiğimde bir masa ne göreyim üstü de annemin yaptığı yemekler doluydu çeşit çeşit her şey vardı sofra o kadar güzeldi ki tek kuş üzümü eksikti yoksa kuş sütü müydü neyse bu cahilliği geride bırakmam gerekti o kadar güzel kokuyordu ki bu yemekler annem bu kadar mı lezzetli yemekler yapıyordu o yalan hayattan sonra böyle bir hayata başlamak beni çok mutlu etmişti alışmak zordu ama alışmak zorundaydım gerçi başka çarem yoktu bu hayat eminim ki sonsuza denk sürecekti diğer sahte hayatımdan kurtaracaktı beni kurtarmıştı da babam ona biraz da olsun güvenmiştim ama dün duyduklarım beni derinden sarsmıştı ama neye mutluydum biliyor musunuz anneme kavuşmama artık benim de annem vardı gerçi hep hayattaymış ama ben bilmemişim bir yalanın içinde boğulacakmışım bilmeseydim iyi ki abim öğrenmiş diyorum şimdi iyi ki susmamış diyorum ya sussaydı ölene kadar annesiz mi kalacaktım düşüncesi bile kötüydü annem beni fark etti gülümsedi

Uykucu uyanmış " dedi annem gülümseyerek "

Gülümsedim " evet uyandım anne " yıllar sonra anne kelimesini kullanmak bana değişik hissettiriyordu anne kelimesinin derken zorlanıyordum da

Gel hadi otur masaya ben abini uyandırıyım " dedi annem"

Yok anne sen otur ben abini uyandırıyım " dedim ne zamandır abimle uğraşmıyordum su doldurduğum bardağı elime aldım ve abimin odasına gidip kafasından aşağı buzlu suyu döktüm uyanıp beni kovalamaya başladı koşarak annemin arkasına saklandım

Çocuklar ama ya " dedi annem "

Sen onu şerefsiz kızına söyle insan böylemi uyandırılır " dedi abim"

Sen insan değilsin ki abi " dedim gülerek"

Şimdi belanı siktim Almina " dedi abim"

Aaa çocuklar durun artık ama " d

edi annem ikimizide masaya oturtdu"

Afiyet olsun hepinize" dedi annem "

Sanada anne " dedi abim"

Bana afiyet olmasınmı " dedim abime "

Olmasın " dedi abim"

Oğlum o nasıl laf " dedi annem o da bizim gibi alışamamıştı çocuklarıyla konuşmaya o da bizim gibi yabancılık çekiyordu

Ayı işte " dedim "

Kızım " dedi annem

~ 5 ay sonra

Bu 5 ay içinde hayatımda şöyle değişiklikler olmuştu aile ortamın çok güzel bir şekilde kurulmuştu annem abim ben huzurlu bir şekilde yaşıyorduk artık mutluydum çok mutluydum her şeyi unuttuk ve yeni bir başlangıç yapmaya karar verdik yıllarca çekilen acı ve Hasret sonunda bitmişti artık çok mutluydum hayatımda hiç olmadığım kadar aras'la da barışmıştık artık yakın arkadaşlarımdan biriydi onunla çok iyi anlaşıyorduk hatta abime de anneme de ondan bahsetmiştim ailemden artık hiçbir gizli saklım yoktu arasın kız kardeşi Beyza ile de tanışmıştım çok samimi bir kızdı onunla da yakın olmuştum övünmek gibi olsun herkesle hemen kaynaşırım artık mutlu olmak beni mutlu ediyordu stresten uzak bir hayatım vardı umarım hep böyle devam ederdi bugün Aras Beyza ve ben bir balıkçıda yemek yiyecektik bunları anneme söylemeye gittim ondan izin alacaktım izin almak değil de söyleyecektim

Anne bir şey söyleyebilir miyim " dedim"

Söyle bal şeker kızım " dedi annem"

E ben bu akşam Beyza Aras ve ben balıkçıda yemek yicez " haberin olsun dedim "

Tamam kızım " dedi annem "

Abime görünmeden evden çıktım beni görseydi bir laflar bir laflar beyaz bir elbise giyip hafif bir makyaj yapmıştım saçlarımı da salık bırakmıştım

Aras gelip beni almıştı Beyza Aras ve ben birkaç saat sonra yemek yiyeceğimiz restorana geldik benim sandalyemi Aras çekmişti oturdum Beyza da yanıma kendi sandalyesini çekip oturdu ara size karşıma oturdu

Ben bahane ikinizin benim sayemde buluşması şahane " dedi Beyza "

Beyza kapa çeneni " dedi Aras "

OOnların bu haline gülmeden edemedim

Bak işte yengem gayet memlun " dedi Beyza "

Aras evlimi " dedim meraklıca"

Hayır burdaki yenge sensin " dedi Beyza "

Yengemi "

dedim şaşkınlıkla"

Evet yenge" dedi Beyza "

Sen engellimisin Beyza " dedi Aras "

Ee nasılsın kolyeli kız " dedi Aras "

İyiyim sen nasılsın " dedim "

Bende iyiyim" diyemedi Aras

Beyza konuştu

Ben burda eşek başımıyım " dedi beyza

Evet" dedi Aras "

Mekan güzelmiş " dedim "

Abim olduğu için mi " dedi Beyza "

Beyza dedim! " Dedi Aras

O hallerine çok gülmüştüm o gece saat 11 gibi Aras beni eve bırakmıştı

selam canlarım bu bölüm nasıl olmuş yorumlarda buluşalım sizleri seviyorum kendinize çok çok iyi bakın sev

iliyorsunuz bayyyysss 🧿 💞 ☕ 🧸 🔮 🧸 ☕