Sanki bir yerde kaybolmuş gibiydim zaman yok diğer yok hiçbir şey yok bunlar için bir terapiste gitsem iyi olacaktı bu aralar iyiydim ama sanki zihnim çok yorgundu bir yerde kaybolup asla kendine gelememiş gibi niye böyleydim başımın ağrısını bile hissedebiliyordum uykudayken gene uyanmıştım her akşam bu olmak zorunda mıydı akşam ne sabah hayır pardon her gün dalıp gidiyordum resmen kendi gözlerimin önünde saat sabah 6'ydı tekrar uyanmak yerine kalktım ve ayaklandım ne demiş atalarımız erken kalkan erken yol alır umarım doğru söyledim güzelce bir yüzümü yıkayıp yüzüme birkaç serum maske uyguladım elime bir kitap aldım odamdaki pufun yanına oturdum 2 saat boyunca kitap okudum sonra telefonumu aras'tan gelen mesaj ile kitabı yanına bıraktım

Kahvaltıya gidicez kolyeli kız " yazmıştı"

Oldu paşam başka emrin " yazdım hayvan resmen Emir vermişti"

Var hazırlanıp aşağıya inmen kapının önündeyim " yazdı Aras "

Hazırlanmaya başladım siyah tenis eteği giydim altıma üsüme ise beyaz bir tişört giydim ve kemer taktım ve beyaz bir renk uzun topuklu bot giyip çanta aldım hafif bir makyaj yaptım ve saçımı salık bıraktım evden çıkmadan önce abime yakalandım muhtemelen abimin zorbalığına uğrayacaktım ama ilk defa beni zorbalamadı

Güzel olmuşsun " dedi abim bana"

Abi iyimisin ateşinmi var " dedim abime

Sana iltifat yaramıyo " dedi abim"

Neyse ben kaçar " dedim ve kapıyı açtım "

Siktir git " dedi arkamdan abim "

Arasın arabasını görünce oraya gittim ve kapıyı açtım sürücü koltuğunun yanındaki koltuğa oturdum

Bekletmedim umarım " dedim arasa"

Hayır " dedi Aras yüzündeki sertlikle"

Güzel olmuşsun " dedi bana Aras "

Teşekkür ederim " dedim "

Etme " dedi Aras "

Ayı " dedim ona"

Ayınım " dedi bana ne dediğini pek anlayamamıştım "

Bir yarım saat sonra bir restorana geldik boğaz manzaralıydı bu sandalye mi çekip beni oturttu kahvaltı masası biz gelmeden önce hazırlanmıştı her şey vardı özellikle benim sevdiğim yiyecekler benim neyi sevip sevmediğimi nereden biliyordu ki gerçi sorsam da şunu söyleyecekti ben bilirim onun yanındayken niye heyecanlanıyordum ki niye bütün çıkmazlar birbirine karışıyordu onun yanındayken kendime güvende hissediyordum hiçbir şeyle uğraşmama gerek yokmuş gibi bana öyle hissettiriyordu bu da bana güven veriyordu o yüzden sürekli onun yanında olmak istiyordum Nasılsın iyiyimisin " dedi bana Aras "

Evet de dün bana noldu " dedim "

Hatırlamıyomusun " dedi bana Aras"

Hayır " dedim "

Bayıldın sonra hastaneye götürdüm orda kustun" dedi net bir şekilde "

Anladım " dedim "

Onunla kahvaltı etmiştik orada gene söyledikleriyle beni güldürmeyi başarmıştı gerçi beni hep güldürüyordu onun yanındayken mutluydum onun yanında kendimi hiçbir şey yapmak zorundaymış gibi hissetmiyordum serbest ve mutlu hissediyordum neden onun yanında bu kadar mutlu hissediyordum insanlar sevdikleri kişinin yanında mutlu olurlar yoksa ben de onu mu seviyordum evet arkadaş olarak çok seviyordum ama bu sevgi benim kalbimi bu kadar attıramazdı ne vardı da benim kalbimi bu kadar attırıyordu onda bişey vardı beni ona bağlayan bir şey nedense onun yanındaki huzuru başka hiçbir yerde olamıyordum ne kadar anlamsız iç düşüncelerim bile beni oynatıyor

Kahvaltıdan sonra yürürken bir bileklik yapım yeri gördük arası zorla da olsa oraya sürükledim bileklik yapmaya başlamıştık ben onun bileğinin ölçüsünü yaparak siyah bir bileklik yapmıştım o da benim bileğimin ölçüsünü alarak bana Pembe prenses pembesi çok tatlı bir bileklik yapmıştı boynumdaki kolyeden sonra bileği

mden çıkarmayacağım 2 şeydi

Ayy oldu çok tatlı oldu " dedim "

Evet gülüşün çok güzel " dedi Aras "

Selam canlarım bu bölüm nasıl olmuş yorumlarda buluşalım sizleri seviyorum kendinize iyi bakın seviliyorsunuz bayyyysss 🧿