@zeynep_zeynepinuz
|
Düşmanlar hep düşman mı kalırdı yoksa birbirlerini severler miydi ne kadar garip bir soruydu tabii ki de düşman kalırdı derdi herkes ama bazen düşmanlıklar aşka çevrilirdi.....
Bir süre daha yemek için abimleri bekledim abimler geldiğinde hizmetçiler masayı hazırlamıştı abimler sofraya oturduğunda onların yanına gittim oturdum masadaki yemeklere baktım çeşit çeşit yemek vardı
Patates kızartmasını çok sevdiğim için patates kızartması bonfile sarma pilav salata brokoli
Tatlı olarak puding vardı muzlu puding en sevdiğim sanırım annem öldükten sonra psikolojim bozulduğu için küçüklüğümden beri hep sevdiğim yemekleri yapıyorlardı bu yüzden bu da onun içindi aslında annem öldükten sonra babam çok değişmişti annem ölmeden önce babam çok fazla suç işleyen biri değildi ve fazla mafyalık yapmıyordu
Ama annem öldükten sonra işler gittikçe değişti daha acımasız ve gaddar biri oldu bizde olan tavırları da değişti eskisine göre daha sert davranıyordu bir süre bu duruma alışmak için uğraşmıştım küçükken Vural abim benden 6 yaş büyüktü Emre abim benden 4 yaş büyüktü Vural abimin kişiliği öyle olduğu için çabucak alışmıştı Emre abi ise kendini alıştığına inandırmıştı o zamanlar ben alışamamıştım her gün daha gaddar biri oluyordu alkol kullanımını da fazlalaştırmıştı o zamanlar babam için hem korkuyor hem de endişeleniyordum ama o zamanlar bunu ona söylesem kızacağı için hiçbir şey söyleyemedim 13 yaşındayken babamın alkol içip etrafı dağıttığında evden kaçmıştım toplamda 1 ay sonra beni bulmuşlardı o günden sonra babam geri eski yumuşak haline dönmüştü amasadece bize karşı öyleydi hem babam hem ben hem de abilerim bir süre boyunca psikolojik destek almak zorunda kalmıştık ben diğerlerine göre daha uzun bir psikolojik destek aldım annemle babam genç yaşta zorla evlendirilmişti sonradan birbirlerine aşık olmuştular
Bu olanlar babamın ne zaman aklına gelse bizden özür dilerdi hala kendini suçlu ve pişman hissederdi ama onun suçu değildi bu o da idrak edememişti annemin ölümünü kim sindirebilirdi ki sevdiği birinin ölümünü üstünden yıllar geçse de unutamadı ne zaman konu açılsa annemle olan fotoğraflarını albümlerini gösterir bize uzun uzun anneme olan sevgisinden bahseder ve annemin çok sadık olduğunu söylerdi haklıydı annem hayatımda gördüğüm en sadık insandı babam gibi ikisinin sadıklığı onları birbirine bağlamıştı aslında mutlu oluyordum babam anlattıkça annem aramızda olmasa da bu kadar sadık bir eşinin olması onu hala unutmayan bir eşinin olması ve benim de böyle bir babam olması beni mutlu ediyordu
İç çekerek heyy digi gençlik " dedi babam gene eskilerden bir konu açacak gibi"
"Noldu baba " dedim eskilerden hangi konuyu açacağını merak ettiğim için
Bekle şimdi geliyor babamın okula nasıl gittiği anılar " dedi abim
Bu söylediği ile masadaki herkes i güldürmeyi başarmıştıGülerek cevap verdi babam en azından senin gibi ağlayarak gitmiyordum "dedi gülerek"
Babam bu söylediği ile beni kahkaha krizine sokmuştu hayvan gibi gülüyordum
Neyse dedi babam bir balo var ve akşama hazır olun saat 8.00'de çıkacağız" dedi"
Ben gelmesem " dedim bardağımdaki sütü kafama dikerek "
Biliyorum kalabalık ortamları sevmiyorsun ama sen de gel " dedi babam "
Ben oraya gidiyorsam sen de eşek gibi geleceksin almi hanım " dedi abim"
Offff " dedim"
Hiç oflama hiç oflama almi " dedi abim"
Abimle babamı işe uğurlayıp odama çıktım biraz dinlenip kitap okuduktan sonra babamların geleceği saatin yaklaştığını gördüm güzel bir elbise giydim dekoltesi bile vardı çok güzeldi hafif bir makyaj yapıp saçlarımı dalgalandırdım saçlarım düzdü ama dalgalı daha güzel oluyordu son olarak küt topuk bir ayakkabı giydim yüksek topuk ayakkabılarda fazla yürüyemiyordum abimler geldiğinde onların yanına gittim ve beraber arabaya bindik yarım saat sonra balonun olacağı yere geldik 6 kata çıktık içerisi çok güzeldi kırmızı bir halı halı vardı çoğu şey altın rengindeydi lüks bir mekandı lüks olduğu kadar da güzeldi birçok insan vardı camın açık olduğu bir yere geçtik çünkü kalabalık ortamlardfazla nefes alamıyordum
Cam kenarındaki masanın iyice cam kenarına geçtim burada bana düşmanlarımızın da olacağı söylenmemişti ki onlar da buradaydı onlar içeri girmişti adını çok duyduğum Aras çakırlı da oradaydı hiç onlara bakmadım telefonumla ilgilendim bir süre sonra bir müzik açıldı müzik sakin ve çok güzel bir müzikti insanın ruhuna işliyordu müziğin ritmine kaptırdım kendimi gözlerimi kapattım müzik bana çok iyi hissettirmişti bir süre sonra masadan kalkıp biraz yürüdüğümde bir şey fark ettim elimi boynuma götürdüğümde annemden kalan son balıklı kolye yoktu o an içinde içimdeki paniği hissettim gözlerim mi dolmuştu babama söyledim yandaki odayı gösterdi belki oraya girdiğinde düşünmüş olabilirsin dedi o odaya gidip aramaya başladım her yerde kolyemi arıyordum bulamıyordum o an gözümden sıcak bir gözyaşı düştüğünün farkına vardım ayağa kalkıp gidecekken sert uzun nefes kesici kokulu birine çarptım elimi açtı ve avcuma kolye mi koydu bu benim balıklı kolyemdi kafamı kaldırdığımda gördüğüm kişi Aras çakırlıydı
Sen bunu nerden buldun " dedim gözlerinin içine bakarak"
Buldum işte kolyeli kız " dedi "
Kolyeli kız? " Dedim "
Evet balıklı kolyeli kız " dedi bana bir adım daha yaklaştı"
Tipsiz " dedim ifadesizce" Kulağıma eğilip dikkat ette o tipsize aşkım deme " diyerek fısıldadı"
Karşımdaki adam yakışıklıydı yalan söylemiştim tipsiz diye böyle bir şey söylemesini de beklemiyordu bu karşılık olarak şok olmuştum ama çaktırmamaya çalışarak
Çok beklersin " dedim ve oradan çıkıp gittim en son arkamdan göreceğiz deyip sırıttığını görmüştüm umursamamaya çalıştım babamların yanına gittiğimde hala yüzüm bembeyazdı
Buldun mu kolyeni " dedi babam"
E-evet buldum tuvalette düşürmüşüm " dedim çaktırmamaya çalışarak"
Bir şey mi oldu sanki yüzüm bembeyaz " dedi abim"
H-hayır kolyemi kaybettim diye çok korktum o yüzden " dedim "
selam canlarım sizce bu bölüm nasıl olmuş yorumlarda buluşalım sizleri seviyorum kendinize iyi bakın seviliyorsunuz bay yyysss🧿💞☕🧸🔮
ben ve emojilerim
|
0% |