Yorgundum hem de çok yorgun tek bedensel değil ruhsal uyumak bile geçirmiyordu bunu arasın adamlarla konuşmasından şunu duymuştum araba Londra'ya gidiyordu yabancı bir ülkeye ne planlıyordu acaba bunları yaparak umarım mantıklı düşünebiliyordur diye geçirdim içimden gözlerim kapalıydı 2 saat boyunca uyumuştum şimdi uyanmıştım ama gözlerimi açmak istemiyordum nedenini ben de bilmiyordum bir yerde kayıp olup gitmek gibiydi ben arasın hayatını mahvetmiştim ondan kaçıyordum fare gibi o da beni kovalıyordu nereye kadar gidecekti bu çıkmaz ne yapacaktım ben yapacak hiçbir şeyi bulamıyordum ama şunu söylemem gerekti onun yanında kalırsam kendimi attığım ateşe onu da atacaktım ve bunu hiç istemiyordum ama o her şeyi göze almış gibiydi korkusuzdu ama ben korkuyordum bu yetmez miydi onunla konuşmam gerekti gözümü açmadığımda tekrar uyumuşum tekrar gözümü açtığımda bir odadaydım evde bura Aras yanımdaydı şimdi ne olacaktı onunla konuşmam gerekti

Gidersem beni bul demiştin buldum işte kolyeli kız " Dedi"

Neden Londra'ya geldik " dedim"

Çünkü Türkiye sana anılarını hatırlatıyor orada kendini kötü hissediyorsun ve sen iyileşene kendini toparlayana kadar burada kalacağız " dedi çok kararlıydı Aras"

Ama- " tam diyecekken"

Aması maması yok haftada 3 defa bir psikologla görüşeceksin senle çeşitli aktiviteler yapacağız ve sen kendini toparlayana kadar burada kalacağız ve benim kurallarım geçer kolyeli kız " dedi Aras"

Özür dilerim ama ben bunu sana yapamam " dediğimde bana döndü"

Neyi? " Dedi ses tonu çok sertti"

Üzgünüm ama ben sana artık iyi gelemem seni zehirlerim kendimi attığım ateşe seni de atarım Uzak dur benden bitsin artık " dedim "

İşte o an ellerimi tuttu konuştu sen o ateşte yanıyorsan ben de yanmaya razıyım "dedi "

Ama ben kaçtım senden " dedim "

Ama ben buldum " dedi hala ellerimi tutuyordu o an gözyaşlarıma hakim olamadım ağlıyordum saçımı okşadı ağlama demeyeceğim ağla içini dök her zaman yanındayım dedi işte o an kendimi daha çok kötü hissettim ben ondan kaçmıştım ama o beni bulmuştu iyileşir iyileşmez ilk işim arasın annesinin mezarını bulacaktım o bana bu kadar iyilik yapmışken benim de ona bir iyilik yapmam gerekti

İyileşecek miydim yapacak mıydım o Aras odadan çıktıktan sonra yatakta düşünmeye başladım ben iyileşebilir miydim her şeye rağmen ayakta kalabilir miydim Özgün olabilir miydim mutlu olabilir miydim hepsi şüpheli duygulardı düşüncelerim mi beni zehirliyordu atlatabilirdim değil mi her şeyi başarabilirdim başarmak zorundaydım ne yapacağını bilmeyen biri gibiydim belki Aras olmasa şu ana kadar yoktum bile bu dünyada onun sayesinde hayatı tutulup tekrardan yaşamayı öğrenmiştim zorluklarla mücadele etmeyi korkuyordum ama mücadele etmem gerekti çünkü korktuğumuz gerçekler bazen bizi kovalardı işte ben de şu an bununla burun burunaydım kaçmayı denemiştim ama Aras bana mücadele etmeyi öğretti işte zorluklar karşısında dimdik durmayı öğretti kendim olmayı öğretti bana hayatta her şeyim sıkıntılı geçmiştir diş çıkarmam okul hayatım okul hayatında zeki bir kızdım derslerim çok güzeldi ama zorbalık görüyordum hocalar da sürekli hakkımı yiyordu ama ona rağmen hep birinci bendim biz zaten ben bu zamanlarda bunlara katlanmıştım şimdi daha büyüktüm katlanacaktım yapacaktım ben zorluklar karşısında kaçmayacaktım başım dik olacaktım her zaman bir yolunu bulacaktım çözülebilir olacaktım artık pes etmek yoktu buna karar vermiştim insanlar bazen gidince geri getirilemiyordu benim ailem de gitmişti ama hala bir tutunacak dalım vardı ve bu olayı da iyileşir iyileşmez araştıracaktım kim böyle bir şey yaptı ve neden yaptı yapan kişi çok belliydi ama ne için

Selam canlarım bu bölüm nasıl olmuş yorumlara buluşalım sınavlarım var bu 2 hafta fazla bölüm atamadım sonrasında bunu telafi edeceğim teşekkür ederim 💞