İntikam almak istediler belki benden en iyi intikam yolu buydu belki bana zarar verselerdi ciğerim bu kadar yanmazdı ama ben sevdiklerime çok değer verirdim işte konu sevdiklerim olunca yıkılırdım ben bunu akıl etmişlerdi kimler benim öz babam bana bunu yapamazdı değil mi ama Vural yapardı üvey abim ondan her şey beklenirdi b** gibi biriydi neye düşünüyordum olan olmuştu artık ben bir boşluğun içine düşmüştüm asla çıkılmayacak bir boşluk bu boşluktan kurtulmayacaktım daha demin içimden söylediklerime bakılırsa gerçekten bu durumun içinden çıkmam daha zordu zor şeyler niye hep kolay gibi gözüküyordu çok zordu özellikle benim için ben bunun altından kalkabilir miydim kalkamaz mıydım bilmiyordum ama içim içimdeki o tatlı acı kalbimdeki özellikle hayatımda her zaman haksızlıklara uğradım ama bu kadarı da çok fazlaydı hak etmiş miydim ben bu yaşananları Bir keresinde 6 sınıfta bir hocam vardı bir çocuğa puan verirken sürekli benden haksız yere puan kırardı yaşadım haksızlıklardan sadece birisi bu kırıcı aslında ben de etten kemiktenim ben de kırılıyorum ben de üzülüyorum ben de ağlıyorum yetmez mi bu insanlar için illa birinin gülmesi için birinin acı mı çekmesi gerek ailem gitmişti benim hayatta en çok değer verdiğim insanlardan biri gitmişti bir Aras vardı onu yoruyordum ben her şeyin farkındaydım ne kadar yorulsa da benim için çabaladığı ortadaydı sürekli gülüyordu yorulduğunu belli etmek istemiyordu ama yorulmuştu benle uğraşmaktan ağlamak için illa gözden yaş mı akması gerekir insan gülerken ağlayamıyor mu dudaklar yaşadığım şey buydu her zaman bunu yaşamıştım ben her zaman haksızlığa uğramıştım ben telafisi olmayan haksızlıklara bu haksızlıklar beni öldürürken bu kadar insan neredeydi ben hep haksızlığa uğradım isyan etmedim ama bu canıma tak etmişti her şey olduğum durum hiç kolay değildi ben de acı çekiyordum belli etmesem de içim yanıyordu şimdi acım dışa vurmuş olabilirdi ama zamanında hiç belli etmemenin bedeli miydi bu ben çok güldüm ama çok da ağladım kimse sanmasın çok mutlu olduğumu derler ya insan nasıl yaşarsa öyle ölürmüş gerçi kimse söylemez bu lafı tek ben söylerim çoğu kişi gençlik yıllarımda yaşlı olduğumu söyledi yani o anlamda değil olgun davrandığımı söyledi ama ben hiçbir zaman yaşıtlarım gibi de davranamamıştım zaten kayıp kaybolmuş bir parça gibi acaba etrafımdaki herkese mutsuzluk mu veriyordum yoksa mutluluk mu ama şu anda versem versem mutsuzluk verirdim bazen insan çok yorulur bazen ağlar bazen toparlamamaz ama ben şunu öğrendim hata yaptığında sensin üzüldüğünde sensin hiçbir insan kusursuz değildir her insanın bir kusuru vardır ama insanlar bunu kabul edip göstermek istemez herkes kendi iyi yanını göstermek ister işte bu ben de tam farklıydı iyi ve kötü yanlarımı gösterirdim herkese ben bana kötülük yapanlara bile iyi davrandım kimse arkamdan Almina çok kötü diyemez onlar omzuma yaslanabilir ama asla onlarla sırt sırta veremem hep iyi niyetime gelirdim ben şimdi ise duygularımı ne fark eder ben her zaman da küçük Almina oldum haksızlıklara karşı susmadım sesimi çıkardığım için hep sevilmeyen almina oldum kim susar haksızlıklara insanların korktuğu şey başına gelirmiş benim ailem de haksızlıktan dolayı öldü yapacak bir şey yok ya işte kimine göre Adalet kimine göre cenabet Adalet denilen kavramı insanlar yanlış anlamış Adalet doğrunun yanında olmaktır ki artık bu anlaşılmak mümkün değil benim ailem en korktuğum şeye mi gitmişti bazen ağlamak yeterli değildir özellikle bu zamanlarda ağlaya ağlaya kendini öldürürsün gülen de çok gülen çok ağlarmış sözündeki fayda ne biliyor musun ya da anlatılmak istenen söz çok güleni çok üzerler işte her zaman bu ben olmuştum

selam canlarım Bir kere de böyle bir bölüm yapayım dedim 💞