Saat 12.00'ye gelince herkes odalarına çekildi uykum geliyordu ama bir yandan da uyumak istemiyordum düşünmek istiyordum sadece ben güçlü müydüm başıma bu kadar olay geldikten sonra hiçbir şey olmamış gibi hayata devam etmek bence bir güçlüktü çok az kişi bunu yapabilirdi ama ben bunu yapmıştım o zamanlar bir kar küresine sıkışmışım resmen kar küresindeki bir ayıcık gibi insanlarda en sevmediğim özellik ne bilir misiniz her şeyi yapıp masum rolünü oynamaları iftiraları çünkü ben bunlara maruz kalmıştım bunlara rağmen güçlü davranmam güçlüktü değil mi yoksa bunlar zayıflık mıydı ama arada mutlaka geriye dönmem gerekecekti ya bunlar beni zayıflatırsa çünkü sonuçta yaşadığımız kötü olaylara geri dönmek insanların travmalarını ortaya çıkarmak değil midir insanların kötü anılarını ama bunlara bakmadıkça biz kendimizin ne kadar güçlü olduğunu anlamayız ki bence insan geriye her zaman bakmalı neler atlattığına neleri başardığına bakmalı diğer türlü yorulursun çok yorulursun hem de kimse yanında Durmaz ben bunların hepsini yaşamıştım her ne kadar dışarıdan süslü bir oda içinde bir hayatım var gibi görünse de öyle değildi aslında tek Aras yarama merhem olmuştu ama gerçeklerle yüzleşmem gerektiğinde ne yapacaktım ben her zamanki güçlü Almina olup güçlü durabilecek miydim yoksa tekrardan mı aynı şeyleri yaşayacaktım umarım güçlü durabilirim umarım başarabilirim düşünmekten yorulunca güzel bir uykuya daldım sabah uyandığımda saat 11.00'di sanırım evdeki herkes kalkmıştı ben hariç aşağı indiğimde Aras ve Hasan Giray oturuyorlardı

O prenses uyanmış " dedi Aras"

Hasan girayla takıla takıla bakıyorum da mizah kabiliyetimiz gelişmiş " dedim "

Aşk olsun yenge ben bu kadar kötü mizah yapmış olamam " dedi Hasan Giray '

Ben sana iltifat ediyorum kolyeli kız sen sövüyosun dikenli çiçek " dedi Aras "

Şimdi vicdan azabı çekcem Aras senin yüzünden " dedim"

BENİMDE BİR ÇİKOLATAM OLSA BENİMDE BİSKÜVİM OLSA ANNE BANA NİYE ALMIYORSUNUZ " dedi Hasan Giray hepimizi kahkahaya boğmuştu "

Mizah yeteneğin kadar beynin olsa Einstein olurdun " dedi Aras "

Sende varmı o beyin " dedi Hasan Giray"

"Kafasını göstererek aras" seninkinden fazla olduğu kesin" dedi

Of ikinizde beyinsizsiniz "dedim"

Yenge kızdı " dedi Hasan Giray"

Hasan Giray " dedim"

Yenge ? " Dedi Hasan Giray "

Yengedeki o 4 harf sana girsin " dedim Aras gülmüştü ben de Hasan giray'da hepimiz gülmüştük"

Bir süre sonra bunlarla birlikte kahvaltı hazırlamıştık ne kadar yardım ettilerse neyse onlara toplattıracağımdan haberleri yok kahvaltı için patates kızartması kruvasan portakal suyu sucuklu yumurta bal reçel zeytin peynir falan hazırlamıştık Türk kültürü Fransız kültürü birleşmişti bunu nasıl yaptığımızı biz de anlamamıştık kahvaltı sofrasına en son oturduk birlikte kahvaltı yaptıktan sonra Hasan Giray artık gitti dün gece bizde kalmıştı bu gece kalmayacağını söyledi cidden komik çocuktu sanki doğduğunda ona beyinden çok mizah kabiliyeti verilmiş gibiydi Arasta Hasan Giray ile birlikte çıktı ben duş almaya karar verdim duş alıp banyodan çıktım üstümü giyindikten sonra kitap dolu odama gittim bir kitap alıp oraya oturup okumaya başladım ve kitaptaki şu söz beni çok etkilemişti " aşka inanmazdım ta ki seni görene kadar"

Gerçekten insanın sevdiğine böyle bir söz söylemesi sevdiğini ne kadar mutlu ederdi aslında mutluluk öyle büyük şeyler değil bazen insan kendine küçük şeylerden mutlu olmayı öğretebilir ki bu da imkansız bir şey değil aslında dünyada da imkansız diye bir şey yok Yeter ki sen İnan sen iste

Selam canlarım bu bölüm nasıl olmuş yorumlarla buluşalım 😗