3 gün geçmişti bugün Türkiye'ye dönecektik mutluydum bunaltmıştı artık bura bundan bir ay önce gelmiştik buraya benim depresyonum yüzünden ben iyileştiğim için gidecektik artık özlemiştim Türkiye'yi orada gezmeye oranın havasını insanın kendi ülkesi gibi var mı Türk milletinin bağımsızlığı gibisi var mıydı özgürlük bizim adımıza yazılmıştı ben sadece bu özgürlüğü devam ettirecektim Cumhuriyet dayanışma demekti yıllar önce bu topraklarda vatan uğruna şehit olmuştu mehmetçikler sadece Türkiye deyip geçmeyelim Kara toprağında yatan mehmetçikler diyelim kahramanlar diyelim bu yüzden seviyordum ben Türkiye'yi bir an önce vatanıma kavuşmak istiyordum Mustafa Kemal Paşa'nın şöyle bir sözü vardır ya benim vatanımın toprağı pis değildir elini kirletmez bu sözde o kadar haklı ki şu an tek istediğim Türkiye'ye dönmekti neyse ben arası beklerken size biraz dün gece gördüğüm rüyadan bahsetmek istiyorum dün gece çok garip bir rüya gördüm anlamı olmayan gibi ama anlamı büyük bir rüya bu Rüyam ev karmaşık rüyamdı gibi kendisi sadece bir rüyaydı ama üstümde etki bırakacak bir rüya bir balon vardı uçması için onu yükseğe salıyordum ama ne yaparsam yapayım balon uçmuyordu bunun bana vermeye çalıştığı ders neydi düşüncelerin ardı arkası kesilmez miydi kesilir miydi yoksa bir insan sevince mi ölürdü yoksa ölünce mi bunlar cevapsız sorular mıydı öznel yargı insanların fikirleri ise nesnel yargı kimin fikriydi insanlar hayatı hep öznel Yaşar onlara bir nesnel bir şey söylediğinde itiraz ederler aslında bu konunun öznel ve nesnel ile alakası yok herkes bir yalana kapılır gerçekler söyleyince itiraz ederler asıl konu bu bunları düşünürken arkamdan bir ses geldi bu ses arasın sesiydi arkamı döndüm

Aras " dedim hafifçe tebessüm ederek"

Efendim prenses " dedi Aras ona sarılmak için yaklaştıgımda beni kucağına aldı "

Aaaaa Aras napıyosun " dedim "

Sevgilimi taşıyorum " dedi "

Ama neden " dedim"

O yorulmasın diye " dedi Aras"

Hım bak bunu sevdim " dedim gülerek"

Bende seni sevdim " dedi Aras"

Romantiklik ilacımı içtin " dedim "

Senin için içerim " dedi ve saatler geçmişti biz aras'la konuşmuştuk yola çıkma vakti gelmişti yol çok uzundu en çok da bundan korkuyordum vakit geçmek bilmeyecekti özellikle benim gibi sabırsız biriyseniz nasıl geçecekti bu kadar saat daha Yola çıkmadan bunun stresine başlamıştım Yola çıksam ne olurdu hep böyle biriydim ben küçüklükten beri sabırsızdım çok konuşurdum tek bir zaman susardım ben üzüldüğümde moralim bozuk olduğunda o zamanlar hiç konuşmazdım ne zaman çok konuşsam biri bana sus artık çok gevezesin derdi ama Aras hiçbir zaman dememişti onu bu yüzden seviyordum ben kusurlarımı hiçbir zaman görmüyordu"

En sonunda arabaya binmiştik yolculuk başlamıştı nasıl geçecekti bu kadar saat diye düşünmekten İçim içimi yiyordu yolu izlemeye başladım bu aralar çok psikolojik yönden konuşmuştum farkındaydım ben bir ay boyunca terapi görmüştüm bu yüzden başka bir şey hakkında konuşmamam normal miydi sürekli anlamlı sözler yani insan bu kadar uzun bir süre terapi görünce böyle terapi gibi konuşuyor saatler saatleri kovaladı 4 saat geçmişti yolculukta ben şimdiden sıkılmıştım yolu izliyordum arada bir aras'la konuşuyordum bu yol ha böyle ha şöyle derken mecbur bitecekti bitmemek gibi bir şansı yoktu ama giderken bitmeyecek gibi geliyordu cidden sıkıcı ve bunaltıcı geliyordu ve en sonunda yolculuk bitmişti türkiye'deydik artık çok mutluydum yani inanılmaz mutluydum iki günün ardından varmıştık kapıyı açar açmaz üstümü değiştirip yattı

m gece geç saatlerdi zaten...

Selam canlarım bu bölüm Spoi vermek gibi olmasın ama öyle bir bölümler geliyor ki