Kokoreçi yedikten sonra birlikte tekrardan arabaya binip bir yere geldik burası bir ormandı burada ne yapacaktık ben de bilmiyordum ormanda yürüyüş yapmaya başladık gerçi o pek böyle şeyleri yapan biri değildi benim için mi yapıyordu o gün onunla konuşurken ona yürüyüş yapmayı sevdiğimi söylemiştim benim için mi yapıyordu bunu şu an yürürken düşüncelere daldım şu an annem başımda olsaydı ben böyle biri olur muydum eve bile gitmek istemiyordum Aras bana iyi geliyordu sanki sebebini ben bile bilmiyordum onun yanındayken kendime güvende ve huzurlu hissediyordum bu ne için de niye kendimi bu kadar huzurlu hissediyordum ben bile bunu anlam veremiyordum ki başkaları anlam versin inşallah ona aşık olmam diye geçirdim içimden ya olursam ay umarım öyle bir şey olmaz rezil olurum nasıl söylerim özellikle aileme annem öldükten sonra herkes dağılmıştı şu an bu kadar toparlanmış gözüksek de içimiz o kadar yanıyordu ki gerçi onların yanmıyorsa bile benim yanıyordu bu yangına tek iyi gelen bir kişi vardı o da Aras benim yangınıma iyi geliyordu benim kalbimde cayır cayır yanan o ateşi söndürüyordu o aklımda bir soru daha vardı ben eve nasıl gidecektim veya aileme ne diyecektim arasın evinde iki gün kalmıştım daha fazla da kalamazdım bana iyi geliyordu ama her şeyin bir sonu vardır kendi evime gitmek bile istemiyordum o olaydan sonra kimsenin yüzünü bile görmek istemiyordum ne diyeceklerdi acaba eve gidince ben bu zamana kadar sevgisiz büyümüştüm şimdi gösterdikleri ilgi küçükkenki gösterdikleri sevgisizlikti kaynağı o zamanı telafi etmek için gösteriyorlardı bana bu kadar ilgi ama beni hiçbir zaman umursamadıklarının farkındaydım çünkü o bıçaklanma olayında sadece arkadan Almina diye bağırmışlardı beni elin oğlu Aras kurtarmıştı sizin çocuğunuza öyle bir şey olsa ortaya atlamaz mıydınız benim için Aras dışı kimse atlamamıştı işte ben o zaman anladım beni sadece sahte ilginin içine koyduklarını meğersem ben bunca yıldır sahte ilginin içinde boğulup gitmişim beni bu boğulmadan çeken kişi Aras oldu eğer o gelip benim gözümü açmasaydı ben hala boğulmaya devam edecektim o beni kurtarmıştı o boğulmaktan sonra biraz daha yürüdükten sonra aklıma bir şey geldi ben normal ekmek yiyemiyordum kokoreç normal ekmek dendi ben sadece tam buğday ekmeği yiyebiliyordum ama hiçbir alerjik reaksiyon göstermemiştim nasıl olmuştu şu ana kadar geberip gitmem gerekti tam konuşacakken Aras sanki ne düşündüğümü anlamış bir şekilde bana döndü

Kokoreç normal ekmekten değildi kolyeli kız " dedi sert ifadesini koruyarak"

Peki sen bunu nerden biliyosun " dedim ona dönerek"

Ben bilirim " dedi arabaya doğru ilerledik"

İşte nerden bilirsin " dedim meraklıca"

Hep böyle meraklımısın " dedi bana dönerek"

Evet " dedim ona dönerek"

Fazla merak iyi değil" dedi sonra arabaya binmem için kapımı açıp yanıma oturdu arabaya bindim ve t

ekrar onu döndüm"

Neden?Sana artık meraklı melat diycem" dedi sırıtarak "

İsmim melat değil " dedim resmen karşılıklı birbirimize dalga geçiyorduk"

Meraklı Almina olsun ozaman " dedi arabayı sürmeye başladı Arasın nefes kesici bir kokusu vardı bu koku beni güvende hissettiriyordu ve fazla da kası vardı damarları belli oluyordu "

Etkilendinizmi küçük hanım" dedi piç gülüşü atarak "

Sana her bakana bunu mu diyosun " dedim "

Hayır " dedi arabayı sürmeye devam ederken"

Ee ozaman " dedim "

Etkilenmiş gibi baktın " dedi"

Ben normalde öyle bakıyorum bi kere " dedim saçlarımı savurarak"

Bakma! " Dedi Aras sinirlenmiş miydi "

Neden " dedim meraklıca"

Benden başkasına öyle bakma kolyeli kız" dedi arabayı daha hızlı sürmeye başladı"

Aaaa Aras gerizekalımısın yavaşla aaaaa tamam ya bidaha se

nden başkasına öyle bakmam " dedim çığlık atarak"

Arabayı yavaşlattı

Güzel " dedi bana dönerek "

Piskopat " dedim gözlerine bakarak"

Sen nesin " dedi arabayı sürmeye devam ederken"

İnsan " dedim "

Ben bilmiyorum " dedi bana dönerek "

Hayvanlar anlamaz zaten " dedim "

Hangi hayvanım " dedi"

Dağ ayısı" dedim "

Tam bana uygun kolyeli kız " dedi"

Zaten " dedim"

Sonra derin Bir sessizlik çöktü ikimiz de konuşmadık bir süre sonra bir çatı gibi bir yere gelmiştik buranın manzarası çok güzeldi çatıya çıktık bina 27 katlıydı çıkasıya kadar anamız bellendi hatta çoğunda Aras beni kucağına almak zorunda kaldı geri zekalı işte ne bekliyorsunuz getirmiş Allah'ın 27 katlı binasına neyse ki o manzara 27 kata değerdi beraber orada rahat bir şekilde oturduk ve Aras cebinden tatlı çıkardı adam hokkabaz gibi bir yerinden bir şey çıkarıyordu iyice şaşırtıyordu beni Aras yakında g******* de bir şey çıkaracak diye korkuyordum yapar mıydı yapardı alem adamdı yemin ediyorum ya buna çocuk emanet etseniz 2 dakikada çöpe atardı çıkardığı tatlılardan birini bana uzattı acıkmıştım açıp yemeye başladım manzara o kadar güzeldi ki o biraz uzanacağım diye yanlışlıkla arasın dizinde uyuyakalmıştım

selam canım ben bu bölüm nasıl olmuş yorumlarda buluşalım sizleri seviyorum kendinize iyi bakın seviliyorsunuz bayyyysss 🧿 💞 ☕