Ben Almina yetim Almina 10 yaşındayken annemi kaybettim 10 yaşında yetim kalmıştım omzuma binen yük sayılamayacak kadar fazlaydı daha küçücükken kalbime saplanmıştı annesizlik hep eksiğini çektim hep şu anda 23 yaşındaydım ama hala çekiyordum anne sizliğin verdiği çaresizliği ilkokula giderken sınıf arkadaşlarımın beslenmesinde hep annelerinin yaptığı kekler kurabiyeler olurdu bende ise hizmetçimizin yaptığı yemekler çok özenirdim annem bana da yapardı ölmeden önce kekler kurabiyeler hala onun bana yaptığı kekler kurabiyeler burnumda tütüyor tadı damağımda çok iyi yapardı onun üstüne iyi kurabiye yapan yoktu hiçbir kurabiye annemin kurabiyesini tutmazdı ölmeden birkaç gün önce bana bir balıklı kolye hediye etmişti o günden bugüne kadar hiç boynumdan çıkarmazdım duş alacağım da çıkarırdım sadece benim için çok özel bir değeri vardı

Babam bir mafyaydı acımasız bir mafya birde düşmanlarımız vardı gerçi onların düşmanı ben bu işlerle pek ilgilenmiyordum Kendi halimde takılıyordum ve o kadar acımasız olamazdım son zamanlarda düşanımız olan çakırlılardan babamın düşmanının oğlu Aras çakırlıyı çok duyuyordum herkes onun acımasız biri olduğunu söylüyordu onun da bir kere karşılaşmıştık bence o kadar da zalim ve kötü biri değildi

Sabah saat 7 sularında uyandım ve gözümü açtım yüzümü yıkayıp kıyafetlerimi giydim sadece dudağım renklendirdim balıklı kolyemi düzelttim ve aşağıya indim abim emir her zamanki gibi kahvaltı masasında oturmuş telefonunu kurcalıyordu babamyavuz da beni bekliyordu masaya oturduğumda hizmetçiler kahvaltılıkları getirdi masada patates kızartması sucuklu yumurta normal yumurta haşlanmış yumurta tost salam sosis labne çikolata peynir zeytin bal tereyağı vb şeyler doluydu

Ben genellikle sağlıklı beslenmeye çalıştığım için yumurtadan peynir zeytin bal ve salatalık domates süt aldım tabağıma ve bardağıma ve ben ekmek olarak sadece tam buğday ekmeği yiyebiliyordum diğer ekmekleri yiyemiyordum midem bulanıyordu bu yüzden önüme 2 dilim tam buğday ekmeği aldım yavaş bir şekilde yemeye başladım hep yavaş yerdim

Afiyet olsun hepinize " dedi babam yüzündeki tebessümle"

" Sanada" dedi abim soğukca abimin biraz götü kalkıktı herkese alttan bakardı babam da ben de sevmezdik bu huyunu

Teşekkürler sanada afiyet olsun babacım " dedim hafifçe tebessüm ederek"

" Derin bir iç çekerek ah kızım sen hiç bize benzemiyorsun nasıl bu kadar kibar ve zarifsin tıpkı annen gibisin " dedi hafif dertlenerek ve bal köpüğü rengi sa

çlarımı okşuyarak "Hiçbir şey söylemedim hafifçe tebessüm edebildim sadece

Almina " dedi abim biraz samimi bir tavırla"

Efendim abi " dedim samimice"

Bu gün annemin mezarına gidicem sende gel istersen" dedi abim üzüntüsünü belli eden bir sesle"

Tabiki gelirim abi " dedim üzüntülü bir sesle"

Tamam ozaman kahvaltını yap hazırlan gel

Kahvaltımı yaptıktan sonra odama çıktım güzelce hazırlandım sonra abimin yanına gittim beraber arabaya bindik bir çiçekçinin önünde durduk annem için papatyalar aldık annemin en sevdiği çiçek papatyaydı çiçekleri aldıktan sonra tekrar arabaya bindik araba bir süre sonra mezarlığın önünde durdu indik annemin mezarına doğru adımladım bir süre sonra annemin mezarına vardım abim de arkadan geldi elimdeki papatyayı annemin mezarına bıraktım annemin mezarının birazcık temizledim ve ellerimi açıp dua ettim bu sırada gözümden süzülen yaşlara engel olamadım sildikçe yenileri geliyordu bir süre sonra gözyaşlarımı iyice sildim bir abim daha vardı aslında iki abim vardı 2 abimin ismi vural'dı bu abim bizle yaşamıyordu evliydi bu abim çok soğuktu herkese karşı bana bile ve kötü davranırdı özellikle bana yaptığım şeylere karışır dururdu sürekli kötü laflar ederdi emre abim sadece birazcık insanlara üstten bakardı onu yanı sıra komik ve eğlenceli biriydi favorim di annemi kaybettikten sonra en büyük destekçim olmuştu hayatta en çok sevdiğim kişilerdendi

Abimle tekrardan arabaya bindik abim bir kafeye sürdü kahve alıp bir kafeye oturduk bana küçüklüğümden beri çakıllı'ları kötü olarak anlatırdı onlarla düşman olma sebebimizi bilmek istiyordum bunu diğer abim veya babama sorsam kızacaklarını biliyordum bu yüzden en iyi seçim olan emre abim yanımdayken Emre abime sormaya karar verdim

Abicim Bir şey sorabilir miyim " dedim yumuşak bir sesle "

Sor almik " dedi abim bana hep almik diye takılırdı "

Eskiden bana almik dediğinde kızardım ama şimdi hoşuma gidiyordu

Ama kimseye söylemicen " dedim "

Tamam abi sözü " dedi "

Biz niye çakıllarla düşmanız? " Dedim meraklı bir sesle "

İlk başlarda düşman değildik aslında sonradan olan bir yer kavgası yüzünden " dedi abim"

Hmm anladım " dedim "Doğruyu söylediğini pek sanmıyordum ama o an ona inandım

Abim beni eve bırakıp şirkete geçti ev bomboştu babam şirkete geçmişti sadece çalışanlar vardı evin etrafı koruma doluydu salona geçtim bir sürü oturduktan sonra odama çıktım ve duş aldım günlük rutinlerimi yaptım ve sonrasında akşam yemeği için oturup abimleri beklemeye başladım.

Selam canlarım yeni bölümümüz nasıl olmuş keyifli okumalar diledim hepinize sizleri seviyorum kendinize iyi bakın 🧿