Ben lavinya korkak lavinya yıllarca işkence gördüm sevdiklerimi gözlerimin önünde öldürdüler ölümün kokusu bana yaklaştığında oradan kaçtım zor olmuştu ama kaçmayı başarmıştım oradan kaçalı 1 yıl olmuştu kendi hayatımı kurmuştum ama o yıllar içinde psikolojim ağır bir şekilde bozulmuştur sürekli ağlama krizlere en ufak sesten bile korkuyordum kısacası yaşamaktan zevk almıyordum hayattaydım ama benim ruhumu öldürmüşlerdi! Sevilme duygusunu hiçbir şekilde bilmiyordum insanlardan uzak durmaya çalışıyordum yaralarım iyileşmemişti belki de en çok canımı yakan buydu oradan her ne kadar kaçsam da bu yıllar içinde bana bıraktı büyük yaralar ve izler kalmıştı hayata odaklanmaya çalışıyordum ama yapamıyordum .

Bebeklerim ilk bölüme göre kısa oldu farkındayım ama diğer bölümler uzun atmaya çalışacağım seviliyorsunuz