Efeden: lavinya'nın parmağının oynadığını görünce içeri giren doktorlar telaşlı bir şekilde lavinya'ya ameliyathaneye götürmeye başladılar içimde büyüyen o umut ışığı birden söndü koskoca 2 yıl geçmişti ona bir şey olursa diye içimdeki acıyı asla söndüremezdim oraya giden bir hemşireyi çevirip hızlıca sordum neden onu ameliyathaneye alıyorsunuz ne oldu hemşire bana dönüp umutsuz bir şekilde bey efendi ters giden bir şeyler var deyip hızlıca ameliyathaneye gitti o an yere çöktüm Melis ve eftel hala ağlıyordu uzayla Furkan beni sakinleştirmeye çalışıyordu aslında 4 yıl önce yani lavinya oralarda işkence görürken onu öldürmem için beni çağırmışlardı ama ben ona ilk görüşte aşık olup onu oradan kaçmasına yardım etmiştim yüzümü göstermediğim için ben olduğumu bilmiyordu bir yıl sonra karşısına çıkmıştım o zamanlardan sonra onu böyle görmek içimi yakıyordu lavinya benim her şeyimdi belkide ölecekti ölmeden önce ona bunları anlatmak istiyordum

7 saat sonra ameliyattan çıkmışlardı lavinya'nın durumu hala kritikti 20 dakika sonra gelen doktora onun yanına girebilir miyim dediğimde izin verdi onun yanına girdim

Efe: biliyorum şuan böylece yatıyosun belki beni duymayacaksın ama bundan 4 yıl önce senin işkence gördüğün yerden kaçmana ben yardım etmiştim sana ilk görüşte aşık olmuştum normalde beni seni oraya öldürmem için çağırmışlardı ne olursa olsun ölürsen bile sevdiğim ilk ve son kişi olucaksın bücürüm

( Efe bunu söyleyince lavinya yavaşça kıpırdamdı sanki duyuyordu bir süre sonra yavaşça gözlerini açıp)

Laviny

a: n-ne e-efe

Efe: lavinya iyimisin nasılsın bı yerin ağrıyomu

Lavinya: ah iyiyim kaç ay geçti peki ben burda yataklı

Efe: ay değil 2 yıl geçti sonunda uyandın beni bizi bırakmicagına emindim

( Aradan bir hafta geçmişti lavinya taburcu olup hastaneden çıkmıştı eve geldiklerinde efe onu hazırlattı odaya koydu oda çok rahat geniş ve sıcaktı lavinya yatağa koyup üstünü örtü )

Efe: iyisin demi ağrın falan yok

Lavinya: iyiyim ama ben komadayken bana söylediğin şeyleri duydum o zaman bile hayatımı kurtarmışsın

Efe: boşver iyisin demi açmısın ?

Lavinya: biraz açım

( Efe odadan çıktı Bir süre sonra odaya elinde mercimek çorbası ile girdi lavinya'nın yanına oturup ona yedirmeye başladı)

Lavinya: diğerleri nerde

Efe: şunuda ye aşağıya onların yanına inelim

Lavinyadan : çorbayı yedikten sonra tekerlekli sandalye getirip ben üstüne oturttu ve aşağıya diğerlerinin yanına indik efter ve Melis hemen yanıma gelip bana sarıldı )

Melis: seni çok özledik

Eftel: iyisin demi

Lavinya: iyiyim bende sizi çok özledim

Uzay: geçmiş olsun yer elması

Furkan: geçmiş olsun lavinya

Lavinya: teşekkür ederim uzay sanırım hiç huylarından vazgeçmemiş

Uzay: lavinyada uyandıgına göre söyleye bilirim ki melis benle çıkarmısın

Melis: evet evet!

( Onlar sarılırken biz gülmeye başladık)

Lavinya: böyle şok olamaz uzay ilk defa romantik efe bu anı kayda al

( Efe uzayın kafasına mendil fırlattı)

Efe: lan ayı kaç yıllık arkadaşımsın seni böyle görmedim

Uzay: şuan tüm romantikliğime şıctınız

( Herkes gülmeye başlamıştı bir süre sonra herkes uno oynuyordu)

selam bebeklerim sizce bu bölüm nasıl olmuş yorumlarda buluşalım sizleri

seviyorum kendinize iyi bakın seviliyorsunuz ⭐ 💗