23. Bölüm Annemi Bul Bana Efe..

Lavinyadan: annem ah o ben doğunca beni terk etmiş olsa da içimde ona karşı olan kızgınlık dinmeyecek gibiydi ama bir yandan da onu görmek istiyordum belki yıllar sonra beni sevecekti sarmalayacaktı her şeyden çok istiyordum belki bir sebebi vardı yoksa hangi anne çocuğunu durduk yere terk eder ki yoksa beni sevmemiş miydi ama nasıl olur Bir insan nasıl öz kızını sevmez ki bu düşünceler otururken hep aklımda yankılanıyordu artık bu düşüncelerle baş etmek bile istemiyordum bu düşünceler aklımı yiyip yiyip duruyordu bir yanım o seni sevmiyor anla diyordu bir yanım ise hayır o senin annen ne olursa olsun seni seviyor mutlaka bir sebep vardır diyordu bu düşünceler arasında sıkışmıştım son birkaç gündür çok düşünceliydim sürekli dalıyordum

Efe: lavinya duyuyomusun piştt

Lavinya: hı

Efe: daldın gittin yine

Lavinya: evet farkına varmamışım

Efe: bir şey mi oldu son birkaç gündür çok durgunsun ?

Lavinya: yo hayır olmadı

Efe: ah bücür seni kaç yıldır tanıyorum yalan söylediğini biliyordum noldu anlat yada şimdi çıkmam gerek akşam gelince öğrenirim

Lavinya: hıhı

Lavinyadan: efe gittikten sonsonra düşüncelere tekrar daldım belki şuan annem başka biri ile evliydi ve çocukları vardı belki bana yapmadığı anneliği başka çocuklarla yapıyordu tek bilgim annemin isminin nesrin olduğuydu yada ölmüş olabilirmiydi eğer öyle olsaydı en azından mezarını bulmaya çalışırdım ama onu canlıda görmek isterdim belki bı kerede olsa bana sarılıp şaclarımı okşardı bunları düşüne düşüne aksam olmuştu efe eve geldi onun yanına gittim beni duvarla arasına aldı

Efe: bücür hanım şimdi söyle bakalım neden çok düşüncelisin

Lavinya: efe ben annemi görmek istiyorum onu çok merak ediyorum ona sarılmak istiyorum bana annemi bul efe....

Efe: bulmak için elimden geleni yapacağım tamam mı

Lavinya: tamam sana güveniyorum devemde çekilsen biraz duvara yapıştım çünkü de

( Efe: çekildim)

Efe: hay hay lavinya hanım yol sizin

Lavinya: ( gülerek) şapşal ya biliyomusun seni çok seviyorum baya çok seviyorum

Efe: duygularımız karşılıklı bücür bende seni seviyorum

( Aradan bir hafta geçmişti Efe lavinya'nın annesini bu

lmuştu ve bir buluşma ayarlamıştı )

Efe: bücür sana Bir haberim var

Lavinya: söyle deve

Efe: anneni buldum ve bir buluşma ayarladım

Lavinya ( onun boynuna atladı) çok teşekkür ederim

Efe: buluşma bugün saat 13:00' da

Lavinya: yani iki saat var

Efe: evet bücür koş hazırlan

Lavinyadan: odama çıktım uzun dar bir yaz elbisesi giydim saçlarımı şekilendirdim hafif bir makyaj yapıp parfüm sıktım ve aşağıya indim efe ise bol kumaş pantolon ve beyaz gömlek giymişti agır bir parfüm sıkmıştı

Efe: çok güzel olmuşsun bücür

Lavinya: teşekkür ederim deve

Evden çıktık ve bir süre sonra buluşacağımız yere gittik içeri girdik annem Nesrin bizi görünce hemen ayağa kalktı ve bana sarıldı

Nesrin: kızım seni yıllarca aylarca aradım hiçbir yerde bulamadım sonunda buldum

( Bende anneme sıkıca sarıldım bir süre sonra oturduk )

Nesrin: kıkızım başına gelenleri duydum şimdi iyisin demi

Lavinya: iyiyim a-anne

Nesrin: yanındaki bey efendi kim lavinyacım

Lavinya: karanlığıma ışık olan kişi

Nesrin: ne iş yapıyorsun evladım

Efe: katillim

( Bunu duyan annemin gözü şok içinde açıldı)

Lavinya: öhmm öhmm efe o katil ola bilir ama benim kahramanım

selam canlarım sizce bu bölüm nasıl olmuş yorumlarda buluşalım tatlış bir bölüm yazayım dedim umarım beğenmişsinizdir sizleri seviyorum ken

dinize iyi bakın seviliyorsunuz ⭐ 💗