Yazardan: bu bölüm kısa ama anlamlı ve üzücü olacaktır

Lavinyadan: aradan bir buçuk ay geçmişti Efe hala hapisteydi ben bu 1 ay boyunca asla kendime gelememiştim her gün ağlıyordum kalbim acıyla dolup taşıyordu onu bu bir ayda sadece iki kez görebilmiştim orada ona kötü davrandıklarına emindim ama bunu hiç bana söylemiyordu zaten nasıl söyleyecekti ki sadece iki kere görebilmiştim onu özlem'le yanıp tutuşuyordum sadece onu görmek istiyordum bu bir buçuk ay içerisinde Melis eftel uzay Furkan sürekli yanımda olmaya çalışmıştı ama ben sadece ve sadece efe'yi istiyordum kalbimin acısı dinmiyordu fazla yemek yemiyordum zayıflamıştım o beni böyle görse üzülürdü onun için direnmeye çalışıyordum ama elimde değildi sadece onunla olmak istiyordum bazen geceler Sabah oluyordu bazenleri hiç uyumuyordum bazenleri de sürekli uyuyordum güçten düşmüş gibiydim kalbimin acısı dinmiyordu belki şurdan bı yerden atlasam kurtulcakttım ama efe benim yokluğuma dayanamazdı tıpkı benim gibi efenin fotoğrafına veya gömlegine sarılıp uyuyordum bazen onun parfümlerini

kokluyordum onu çok özlemiştim bu özlem beni

uçuruma sürüklüyodu bu uçurumdan ancak efe sayesinde döne bilirdim keşke o beni o gün ordan kaçmama yardımcı olmak yerine öldürseydi resmen efeye olan aşkım gün gectikçe beni bizi zehirliyodu belkide bizim aşkımız zehirli imkansızdı şuan ne o benim yanımdaydı ne ben onun yaralarımıza tuz basıyoduk resmen belkide benim yüzümden hapisteydi çünkü son zamanlarda çoğu suçu benim yüzümden işlemişti her ne olursa olsun o benim devem olucaktı ya hiç kavuşamasak ya ona son defa sarılamadan ölürsem

Gene lanet bı güne uyanmıştım gün dediğime bakmayın uyku düzenim iyice bozulmuştu saat gece yarısıydı evet hiç uyanmadan 24 saat uyumuştum yavaşça ayağa kalktım o an gözüm karardı tekrar oturdum yutkunmaya çalıştım ama boğazım kurumuştu hemen masadaki suya uzandım ve biraz içtim iyi gelmişti ayağa kalktım yavaş yavaş tuvalete gittim yüzümü yıkadım eski lavinyadan daha güçlüydüm yüzümü yıkadıktan sonra aynada kendime bakarken dalıp gittim ancak 5 dakika sonra kendime geldim kendime geldiğimde

Üstümü değiştirdim aşağıya inmeye başladım telefonumu elime aldım saatlerce telefon baktım beynim uyuşmuştu telefonu kenara bıraktım gözlerimi kapadım bir süre sonra uyuya kalmışım 6 saat sonra kulağıma gelen sinek sesiyle uyandım uyanınca aç olduğumu fark ettim karnım gurulduyodu mutfağa doğru adımladım buz dolabının kapağını actım ayak üstü bir şeyler atıştırmaya başladım biraz yedikten sonra çok açıktıgımı fark ettim yemeğe devam ettim baya bı yedikten sonra hazırlanmak için odama çıktım altıma beyaz bol kumaş pantolon üstüme siyah bir ceket ve siyah bir crop giydim crop biraz kısaydı şaçımı şekillendirdim parfüm sıktım ve dışarıya çıktım biraz yürdükten sonra biri beni kendine çekti tam tokat attıp bağıcakken efe olduğunu gördüm

Lavinya: efe

Efe: güzelim

Lavinya: ama sen

Efe: sana geleceğim demiştim

O sırada siren sesi duyuldu polisler gelmişti etrafımızı çevirmislerdi ama efe beni iyice kendineçekiyordu ve dudakları dudaklarımla birleşti etrafımızda polisler bagırırken biz duymuyoduk yağmur yağıyordu üstümüz sırılsıklam olmuştu ama ne ben onu ne o beni bırakmak istemiyodu bir süre sonra elimi tuttu ve var gücümüzle koşmaya başladık bir süre sonra bir arabaya bindik efe çok hızlı sürüyodu bir süre sonra

Direksiyon hakimiyetini kaybetti araba uçuruma gidiyordu efe bana zarar gelmesin diye üstüme kapandı araba uçurumdan yuvarlanıp suya düşmüştü saatler sonra arama kurtarma ekipleri onları bulmuştu hala nefes alıyorlardı

biliyorum çok üzücü bir bölüm oldu size bunu yaptığım için özür dilerim 😭 sizleri seviyorum kendinize iyi bakın seviliyorsunuz 💗 💗 korkmayın daha final bölümüne var.