@zeynepinak9
|
24.07.2020 YAZARDAN Aras:" Ağ elim yandı ananı ya" Arat kardeşinin çığlığı ile 4 dakikadır karıştırdığı sosu bir kenara bırakıp Elini suya tutarken ocağa söven azadın yanına koştu Arat :" Nasıl becerdin geri zekalı" Azad:" Ya Bi anda dalgınlığıma denk geldi tencereyi altından tutmuşum ocakta yanıyormuş, of ya" Arat:" Salak, gel krem sürelim" Azadın cevabını beklemeden arkasını dönerek ilk yardım çantasının bulunduğu odaya doğru ilerledi arkasından duyduğu küfürleri ve sızlanmaları föz ardı ederek odaya girip ilk yardım çantasının olduğu yere doğru ilerledi arkasından duyduğu adım sesleri ile Azadın da geldiğini anlamıştı Arat:" Koltuğa otur geliyorum" ° AMK OCAĞI elim çok fena acıyor lan Ben paşa paşa Aratın dediğini yapıp onun beklerken duyduğum hıçkırık ve inleme sesleri ile hızla oturduğum yerden kalkıp koşar adım çıktım odadan sesler 2 yan kapıdaki arasın odasından geliyordu aynı hızlı adımlarla oraya ilerlerken hiç kapıyı çalma gereği duymadan kırar adına giredim odaya Ancak beni hiç beklemediğim bir manzara karşıladı Çok kötüydü 3 yıl önceki Aras değildi üniversiteye başladığından beri çok kötüydü bize çok soğuktu asla bizimle mecbur kalmadıkça konuşmuyordu özelliklerde Arat ile aynı ortamda bile bulunmuyordu Arat da onun bu hareketine saygı duymaya çalışıp onun istediği gibi olmaya çalışıyordu o biraz odasından çıksın diye akşam saat 8 de odasına çekiliyor sabah erkenden evden çıkıp 7 gibi geliyordu eve o zaman aralıklarında Aras azda olsa odasından çıkıp yemek yiyor benim ve yarenle konuşuyordu Aras hala ağlamaya devem ederken kapıda gördüğüm karalı ile oraya döndüm Arat kapıya yaslanmış bizi izliyordu biliyordu içeri girerse Aras ağlamamak için nefesini tutacak daha kötü olacaktı Bi kaç dakikanın ardından Arat kapıyı kapatarak ordan ayrıldı Aras:" Git-hıck-timi?" Arasın kafasını kaldırmadan sorduğu soru ile görmese bile samimi bir şekilde gülümsedim "Gitti canım gitti" Yataktan olabilirmiş gibi dahada küçülerek daha sesli ağlamaya başladı "Aradım konuş artık bizle nolur anlat bize ne derdin varsa birlikte çözüm buluruz hadi beni geçtim arata anlat o bir çözüm yolu bulur biliyorsun güven ona hadi lütfen çok üzülüyoruz olum lan çok uzaklaştın bizden sesini bile zar zor duyuyoruz" Aras:" Ol-hıck-maz olma-hıck-z" "Neden Aras neden ne seni bu kadar korkutuyor olum söyle artık" Aras:"Özür dilerim çok özür dilerim, beni affetmiycek" "Kim lan kim" Cevap vermedi yattığı yerden hafif doğrularak hırsal göz yaşlarını silip kalktı yataktan tam bende kalkıcaktım ki koşarak banyoya girdi Anlaşıldı zorlamakla olmuycak bu Aratın konuşması lazım artık bıkkınca bir nefes verip çıktım odadan, salonun ışığı yanıyordu Arat oradaydı sanırım oraya doğru ilerlediğimde yanılmadığımı anladım gecekondunun bahçeye açılan kapısını açmış muşambanın üstünde bağdaş kurarak oturmuş sigara içiyordu çok kötü görünüyordu bende yanına oturup onun paketinden bir sigara alıp dudaklarıma yerleştirdim Arat:" Özür dilerim" Aniden dilenen af beni şaşırtmıştı bunu saklama gereği duymadan merakla sordum "Neden" Yüzünü bir saniye bile bana çevirmeyi yere dikerek acı bir şekilde gülümsedi Arat:" Size sahip çıkamadım, koruyamadım" " Arat sen bizim abimiz değilsin sen bizim üçüzümüzsün aynı yaştayız biz tamam bizde mental olarak daha güçlü olabilirsin ama sende 21 yaşındasın amk, 15 yaşında açığa geçtin lan buna rağmen YKS 'de ilk 500' e girdin ama naptın bizi okutmak için 2 yıllık saçma sapan bir bölüme girdin yapma lan yapma amk sen bize bakmak zorunda değilsin bizim için fedakarlık yapmak zorunda değilsin " Bir süre cevap vermedi ancak gözünden bir kaç damla göz yaşı muşamba zemini ıslattı ardından bana çevirdi kafasını gülüyordu buz mavisi gözlerinden siciim gibi akan yaşlara rağmen gülümsüyordu Arat:" madem aynı yaştayız niye bana abi diyip bana bu yükü verdiniz Azad " Gözlerim şaşkınlıkla aralandı gerçekten bu yüzden miydi benim yüzümden miydi ° YAZARDAN Küçük çocuk, bedeni gibi küçücük olan ayaklarına rağmen deli gibi koşuyordu çünkü oyun oynamaya daldığı için akşam yemeğine geç kalmıştı babası bu sefer çok kızacaktı Nihayet vardığı evin kapısını çalması ile içimdeki korku artık kalbini deli gibi attırıyordu kapının sert bir şekilde açılması ile çocuk bir iki adım geriledi Ali B:" NERDE KALDIN LAN SEN" Küçük çocuğun daha kendini açıklamasına bile izin vermeden kulağından tutup gibi içeri fırlatıp kapıyı kapattı çocuk kaçmak için ellerinin üstünde sürünürken adam onun bu hallerine acımadan saçından kavrıyarak salona doğru sürükleyip salonun tam ortasına fırlatıp belindeki kemeri çıkararak acımadan vurmaya başladı sesleri duyan kardeşler aşağıya inerken yerde gördükleri perişan haldeki kardeşleri ikisininde kalbini acıtır Ken Aras put kesilmişti adeta, Arat ise tam tersini yaparak hemen harekete geçip kardeşinin yanına koştu babasını iterek uzaklaşmaya çalıştı ancak adam onu tek kolu ile duvara fırlattı Arat öksürerek duvarın dibine çökerken Azad aldığı onca darbeye rağmen arat sesleniyor iyi olmasını dinliyordu Arat burda soluklandığı her saniyede kardeşinin canının daha çok acıdığını fark edince göğsündeki acıya rağmen kalkıp tekrar kardeşinin yanına koştu adamı uzaklaştırmaya çalışmanın işe yaramayacağını fark edince son çare olarak Azadın üstüne kapanacak darbelere siper oldu Ali bey bu duruma sinirlendiği için daha sert vurmaya başlamıştı ancak Arat Ah demeden yanlıca kardeşi iyi olduğu için seviniyordu Acı ile geçen yarım saatin sonunda Ali bey yorulduğu için odasına geçerken Arat sırtının acısına rağmen yerden kalkıp kardeşine kalkmasına yardım etmek için elini uzattı Azad ona uzatılan elle gözündeki yaşları silip kardeşinin elini tutarak zorla kalktı yerden Aras Nihayet şoktan çıkınca koşarak yanlarına gelip ikisininde kollarına girerek odalarına çıkardı Üçlü yatağa otururken Arat acıyla oturduğu yerden kalkıp banyodaki ilk yardım çantasını alarak geldi Arat :" Dön kardeşim pansuman yapalım mikrop kapar sonra" Azad her şeye rağmen gülümseyerek ona bakan gözlere daha fazla dayanamıyarak ne kadar canı acısa bile oturduğu yerden hızla kalkıp Aratın boynuna kollarını sardı Azad :" Teşekkür ederim Abi..." ° GÜNÜMÜZ AZAD KÖKSAL Benim yüzümdendi Azad :" Benim yüzümden" Başını tekrar yere eğip iki yana salladı Arat:" Hayır, hayır senin yüzünden değil hiç bir şey senin yüzünden değil yaptığım her şey benim kararımdı üzülme kardeşim" Tam itiraz edecektim ki Aratın boynuna dolanan iki kolla susmak zorunda kaldım Arat korku ile yerinden sıçarken ben gördüğüm yüzle şaşa kaldım Aras?! Aras:" Nabersiniz" Arat la ikimiz birbirimize şokla bakarken Aras ciddi ciddi bizden bir cevap bekliyordu "Aras iyi misin sen" Aras:" Evet çok iyiyim" Arat:" Emin misin" Aratın cevabını yanağına ve boynuna onlarca öpücük kondurarak verdi ° Aras:" Arat ne zaman gelicek" " Gelir birazdan ne oldu ki" Aras:" Hiç öyle" 2 Ay geçmişti o saçma olayın üstünden Aras daha normaldi ancak birden neden değiştiğini hala çözememiştik arata daha yakın davranıyordu artık, sabah Aratın avukat tarafından aradığı için onun yanına gitmişti Azad :" İyi bakalım çok oldu gideli gelir şimdi" lafımın bitmesi ile kapının çalması bir oldu Yaren :"Ben baktım yaşlılar oturun siz" Gıcık yarenin koşarak kapıya gitmesi ile Aras yerinde garip bir şakilde hareketlendi Yaren :"Abi iyi misin" Salona giren zombi gibi Arat ile ikimizde korku ile ayağa kalktık " Ne oldu lan" Arat yavaş yavaş başını yerden kaldırıp gözlerimin içine baktı "Zengin olduk lan" &:NE! " Arat:" Dedem... Şirketi bana bırakmış " Yaren:" Harbi mi, Yes be " " Ali ne dedi " Arat :" çok sakindi şaşırtıcı derecede tebrik etti hatta beni" "Bi şeyler yapacak, aldın mı şirketi üstüne" Arat:" Evet, Atlantis şirketi artık bizim" ARAS KÖKSAL Yatağımda stresle oturup telefonun çalmasını bekliyordum Nihayet çalan telefonla hızlı yerimden kalkıp açtım " Nerdesin lan sen" Ali :" Oooo canım oğlum beni mi özledin" "Kes sesini Ali ne planlıyorsun lan sen" Ali:" Senin beni sorgulama hakkın var mı lan, al hapını dediklerimi yap başka işlevin yok senin" "ALİ!" Yüzüme kapanan telefonla, telefonu yatağa fırlattım 3 yıl önce bu ali piçinin yalanına kandım maddeye alıştırdı beni orospu çocuğu 3 yıl boyunca Aratın okumam için bana verdiği 3 kuruş parayı o ite vermek zorunda kaldım o zehiri alabilmek için ne Azadın yüzüne bakabildim 3 yıl boyunca ne de Aratın Azada az çok konuşabiliyorum ancak Aratın her gece işten ölü gibi gelmesi ve benim o parayı zehire vermem utançtan ölmek istememe neden oluyordu 2 Ay önce parasız vereceğini ancak normala dönmemi şart koşmuştu mecbur dönmüştüm ancak şimdi her şey çok değişiyor amk parasız vermesi çok saçma gelmişti ancak hemen ardından bu miras olayı ve alinin kudurmaması hiç normal değil Düşüncelerimi bölen şey telefonumdan gelen mesaj sesiydi hemen elime alıp baktım Orospu çocuğu "Aşağı sokakta seni bekliyorum gel" Hemen üstümü giyip anahtarımı alarak sessizce çıktım evden gece karanlığınında mahalleyi aydınlatan 1, 2 sokak lambası eşliğinde arka sokağa doğru ilerledim Nihayet girdiğim sokakta kırmızı takım elbisesi ile lüks arabasına yaslanmış bir şekilde beni bekleyen aliyi görmemle adımlarımı hızlandırıp yanına geldim Ali:" hoş geldin canım oğlum" "Sadede gel" Elindeki yeni fark ettiğim siyah dosyayı bana uzattı Ali:" O hapların parasını ödeme zamanı bu dosyaları arata imzalatıp getir 1 günün var getirmezsen arata her şeyi söylerim " "NE bunlar" Soruma cevap vermeden arabasına binip hızla uzaklaştı arkasında ettiğim onlarca küfürü ardından bende eve geri döndüm odama girer girmez elimdeki .... Şaban KÖKSAL'dan şahsıma kalan tüm mirası red dediğime.... Ben ne bok yiyicem lan bunu arata yapamam ama yapmazsam arat beni siler of Napıcam ben ---------------------------------------------------- Herkesin merak ettiği olayın yarısı bu canlarım yarısında yarın atıcam yorum ve oylama yapın lütfen |
0% |