AGAH AKMAN

Uzay ve arasın gidişinin ardından biraz daha oturarak akşam yemeği için eve geçetik akşam yemeğini yedikten sonra sohpet etmek için terasa çıktık babam arata sürekli sorular sorup derin bir sohpet in içine sürüklerken annemde azada yaptığı tatlının 3.tabağını yedirmeye çalışıyordu Azad en son kaçma çabaları sonuçsuz kaldığı için uslu uslu yemeye devam ediyordu çocuğun göbeği çıkmıştı bildiğin ben azada sırıtarak bakarken babamın konuşması ile kendime geldim

Babam:" Oğlum uzay ve Aras hala gelmediler arasana Bi"

Gerçekten geç olmuştu saat şuan gece 1.30 du

"tamam baba"

Telefonumu masanın üstünden alıp arası arayacaktım ki numarası olmadığı aklıma geldi bu yüzden uzayı aradım

Bebek aranıyor...

Uzun süre çalan telefondan sonra gelen kadın sesi ile içimdeki huzurzuluk git gide arttı

" uzay açmıyor"

Arat:" ben bide arası arayım"

Arat, telefonda Bi kaç tuşa bastıktan sonra telefonu kulağına götürecekti ki ani Bi hareketle hoparlöre alıp orta sehpanın üstüne koydu telefon Bi süre çaldıktan sonra açıldı tam rahatlayacaksın ki gelen ses ile gözlerim şokla açıldı onun ne işi vardı burda Arat sesli bir küfür savurdu

Arat:"Siktir Aras nerde lan"

X:" şş sakin ol şampiyon ameliyata"

&:"NE"

X:"Kaç kişi var orda amk kulağım sikildi"

Arat:" Boş yapma lan hangi hastanede uzay nasıl"

X:" ******* hastanesinde uzay baygın şuan uyanmadan gel"

Arat hızla telefonu kapatıp yerinden fırladı onunla beraber tüm ev ahalisi kalkacakti ki konuştu

Arat:" Nare hanım eren, eray, Aral ve Uraz siz evde kalıyorsunuz savaş sende yanlarında kal"

Annem:" NE SAÇMALIYORSUN SEN OĞLUM ÖLÜYOR ORDA BENDE GELİCEM"

Annemin yüksek sesi ile Aratın zaten açıktan gece mavisine dönen gözleri daha da kararırken hepimizi yerinden zıplatarak bir sesle konuştu

Arat:" SÖZÜMDEN ÇIKMAYACAKSINIZ BEN NE DİYORSAM O EVDE KALIP BEKLE BURDA"

Annem daha fazla zorlamadan koltuğa oturarak ağlamaya devam etti savaş tam İtiraz etmek için konuşacaktı ki babamın sesi duyuldu

Babam:" kimse daha fazla itirez etmiycek Arat bunu kim yaptıysa daha iyi biliyor hem oda orda savaş sen evde kalıp annengili koru hadi gidiyoruz"

Kimse daha fazla itiraz etmezken dördümüz evden çıkıp arabalara geçtik şuan 8 arabalık bir konvoy ile hastaneye gidiyorduk ortadaki iki arabada biz varken öndeki ve arkadaki 3 arabada Aratın korumaları vardı hastane bahçesine girdiğimizde tüm gözler bize dönmüştü hiç birini takmadan hastaneye girdik resepsiyondan arasın olduğu ameliyathaneyi öğrenip hızla oraya gittik bütün hastalar hasta yakınları bize daha doğrusu önümde babamın yanında tüm heybetli ile yürüyen Azad ve arata bakıyorlardı gördüğüm beden ile yerimde mıhlanmış gibi kala kaldım gerçekten oydu 12 yıl sonra Nihayet gelmişti kolumun sarılması ile kendime geldim

Arat:" Agah Agah iyi misin Agah kendine gel"

Aratın endişe ile bakan gözleri beni biraz bile olsun mutlu etmişti

"iyiyim korkma"

Arat bana inanmamış gibi bakmıştı ama Bi şey demeden ona doğru yürümüştü

Arat:" ne oldu lan arasa"

Geldiğimizi yeni fark eden beden hızla kafasını kaldırıp arata parlayan gözler ile baktı

X:" Raşitin adamları motora kaza yaptırıp karnından vurmuşlar"

Aras:" Peki sen niye oradaydın Poyraz"

Poyraz :" arası takip ediyordum seni bulmak için"

Poyraz aratı nerden tanıyordu poyraz benim üvey ikizimdi 6 yaşımızdayken babamla gittiğimiz Bi
parkta poyraz yüzü gözü kan içinde kaydırağın altında oturuyordu ona yardım ettik sonra anne ve babasının ölmüş olduğunu ve yetimhane müdürünün onlara şiddet uyguladığını öğrenmiştik babamda o yetimhaneye şikayet ederek kapattırmıştı poyrazıda evlat edinmişti nüfusta ikizim olarak görünüyor ve öyleydi de poyrazın gördüğü şiddetle yüzden yüzünden gözünde Bi yara vardı be onunla hep dalga geçip zorbalarlardı ben destek çıkardım ona çünkü o benim kan bağımız olmadığı öz ikizimi ancak dördüzlerin kaybolmasından sonra toparlanamadı çünkü onlara çok bağlıydı özellikle de azada Azad Bi tek ondan çekinmezdi onların kaybolmasından 8 yıl sonra daha fazla burda kalmaya dayanamamış ve yurt dışına gitmişti Bi daha da ondan haber almamıştık ama şuan her şey çok karışıktı Arat poyrazı nerden tanıyordu ve poyraz neden azada dağilde arata parlayan o gözlerle bakıyordu sanki şey gibi... Ah neyse bu tamamen saçmalık

Babam:" oğlum, poyrazım "

Poyraz yerinden kalkıp babama sarıldı

Poyraz:"babam"

İkisinin o duygusal(!) anını ameliyathanede çıkan doktor bozmuştu

Doktor :" Aras köksal'ın yakınları"

Arat hızla konuştu

Arat:" Biziz"

Doktor :" neyi oluyorsunuz"

Azad:" NAPACAKAIN BE ADAM SÖYLE ARTIK ARAS NASIL"

Doktor Azadın bizim bile ilk defa gördüğümüz sinirli halinden korkmuş olacak ki hemen cevapladı

Doktor :" hasta geldiğinde çok kan kaybetmişti ancak poyraz beyin verdiği kan sayesinde durumu gayet iyi bir gece yoğum bakımda kalması gerekiyor yarın normal odaya alınır geçmiş olsun"

Doktor lafını bitirdiği gibi kaçarcasına gitmişti
°
°
°
°
°
Arası yoğun bakıma almışlar bizde şuan kapıda oturmuş onu bekliyorum kolu kırılmış belinde ciddi Bi zedelenme vardı ben arasa acıyla bakarken gözüme dışarı çıkan poyraz takıldı artık Bi şeyleri konuşmanın zamanı gelmişti babama kısa Bi açıklama yaparak poyrazın ardından dışarı çıktım

Bahçeye çıkınca gözlerim poyrazı aradı bankaların olduğu ağaçlık alanda oturmuş sigara içiyordu hızla yanına gidip oturdum beni gördüğüne pek şaşırmış beklemiyordu

" niye geldin"

Poyraz :" orda kalmak için Bi nedenim kalmadı"

Bu beni çok kırmıştı 12 yıl önce gittiğinde de mi kalmak için Bi nedeni yoktu ailesi yok muydu ben yok muydum

" niye bize söylemedin onları bulduğunu"

Poyraz:" o piskopat moruk (Kenan etâsîden bahsediyor) ölmeden olmazdı size de onlara da zarar verirdi"

" arata niye öyle bakıyorsun"

Bu soruyu beklemiyor olacak ki göz bebekleri titreşti

Poyraz :" m-nasıl bakıyorum"

Sesi mi titredi onun yok artık

" o gözlerindeki farkı sevgi ne poyraz"

Aptala yatması beni sinirlendirmişti bu yüzden sesim biraz yüksek çıkmıştı

Poyraz:" yanlış görmüşsün sen yok öyle bir şey"

Elindeki sigarasını yere atıp üstüne bastı sonra hızlı adımlarla yanımdan ayrılıp hastaneye girdi bense fark ettiğim şeyle ağzım açık bir şekilde arkasından baka kalmıştım

"kimi kandırıyorsun lan , çoktan yanıp kül olmuşsun sen Arata "

---------------------------------------------------------------------

Poyraz Akman

-33 yaşında ( sugar daddy)

-pek tekin işlerle uğraşmaz

- herhangi bir hastalığı ve alerjisi yok

- 3 yıldır platonik ;(

Evet buda burda bitti yorum ve oylama yapmayı unutmayın lütfen