SAVAŞ AKMAN

Son 3 gündür yaptığım gibi yine kimseye görünmeden arasın yanına yanına gelmiştim hala uyuyordu yavaşadımlarla yanında ki koltuğa oturdum ben onu sessiz izlerken açılan kapı ile yerimden sıçradım poyrazdı gelen yıllar sonra onu görmek hele ki böyle bir yerde görmek ne kadar beni şaşırtsada arasın durumu daha önemli olduğu için pek konuşma fırsatı bulamamıştık bu yüzden o odadaki koltuklardan birine otururken ben günlerdir aklımda olan soruyu sordum

" nerdeydin"

Aras ta olan gözleri saniyelik bana dönerken hemen geri arasa döndü

Poyraz :" Bi önemi yok artık nerde olduğumun artık burdayım"

Saçma cevabına alaycı bir sırıtış yerleşti dudaklarıma

" doğru artık nerde olduğunun veya nerde olacağının Bi önemi yok seni sileli yıllar oldu"

Böyle bir şey beklemiyor olacak ki gözleri hılzq beni buldu kırgınlık ile bakıyordu ama umrumda değil yıllar önce gitmemesi için onun dizlerine kapanıp yalvardığım zaman o nasıl beni umursamadı ya artık bende onu umursamıycam benim öyle bir abim yok artık daha doğrusu benim hayatımda öyle biri yok artık

Poyraz:" N-ne, ne demek sildim"

" ne bekliyordun onca yıl sonra abi diye boynuna atlamamı mı bitti poyraz yıllar önce attığın o tokatla bitti her şey ne benim senin gibi bir abim var neden senin savaş diye Bi kardeşin"

Gözleri doldu ama dedim ya umrumda değil vicdansız bir insan değilim ancak tanımadığım birine neden vicdan yapıyım ki poyraz tam konuşacaktı ki onu durduran şey günlerdir hasret kaldığımız ses oldu

Aras:" B-Bi Sus-sun artık"

Hızla yerimden kalkıp doktoru çağırdım doktor dışarıda beklememizi söyledi o an kolidorda duyduğum sert adım sesleri ile başımı o yöne cevirdim Arat ve Agah abimdi

Arat:" noldu iyi mi"

Poyraz :" iyi merak etme uyandı"

Arat:" çok şükür"

Aratın kocaman gülümseme ile söylediği şeyle hepimizin yüzünde tebessüm oluştu ne garip çocuktu ya konuşmasa mutlu mu korktu mu üzgün mü belli değil duvar gibiydi yüzü

Doktorun çıkması ile biz girdik içeri Arasın gözleri dolmuştu Arat hemen sarıldı Aras arata sıkı sıkı sarılırken ağlamaklı bir ses ile konuştu

Aras :" abi"

Başta bize söyledi sanıp ona bakmıştık ama o arata diyordu

Arat:" abim"

Aras:" abi uzay"

Arat:"iyi korkma çok iyi hatta gelicek birazdan"

Aras derin Bi nefes verdi uyanır uyanmaz ilk düşündüğü şey uzay mı olmuştu ben bu çocuğa para avcısı mı demiştim dilimi sikim

Arasın gözleri bizde gezindi en son bende durdu nefret ile bakıyordu o bakışların önünde ezildiğimiz hissettim daha fazla dayanamadım çıktım odadan ona kızmaya hakkım yoktu hak etmiştim

ARAS KÖKSAL

Savaşın odadan çıkması ile rahatladım ne kadar pişman olduğunu bilsem bile kolay kolay affetmezdim bunu sevmesem bile böyleydi Agah abimin konuşması ile ona döndüm

Agah a:" daha iyi misin abicim"

" iyiyim merak etmeyin" arata dönerek devam ettim "beni uzayın yanına götürür müsün"

Arat:" hayır ayağa kalkamazsın bekle burda uzayı çağırıp geliyorum"

Arat hızlı adımlarla odadan çıktı odada sadece Agah abi ve ben kaldık yanıma gelip oturdu eli saçlarıma gitti izin ister gibi gözlerime baktı gözlerine hipnoz olmuş gibi bakarken bilinçsiz bir şekilde kafamı salladım Agah abi Aratın kalktığı yere uzanırken kafamı göğsüne doğru çekti saçlarımı şevkatle sevmeye başladı büyülü mü lan bu adam uykumu getirdi ben ona biraz daha sokulmaya çalışırken Agah abinin kahkahasını duydum

Agah A:" Bende elimde olsa seni kalbime sokum orda tüm kötülüklerden korumak saklamak isterdim ama mümkün değil be aslanım"

Dedikleri ile yüzümün kızardığına emindim bu halimi görmemesi için yüzümü üstümdeki iğrenç kokan hastane pikesinin altına gömdüm bu sefer Agah abiden daha gür Bi kahkaha duydum

" lan gülmesene ya"

LAN o ses benden mi çıktı Hay senin ses tellerine tükiriyim arasa dün mü doğdun olum sen o nasıl ses kesin rezil olduk kafamı korkarak kaldırıp Agah abiye baktığımda o bana çok değerli bir şeye bakarmış gibi bakıyordu tam kafamı çıkardığım yere geri sokacakken kapı açılma sesi ile ikimizde oraya baktık Aratın kolunun altındaki uzay dolu gözleri ile bana bakıyordu ona kızmadan korktuğu gözlerimden belli oluyordu yerimden doğrulmaya çalıştım, çalıştım diyorum çünkü kalkmak için hareket ettiğim anda giren keskin acı ile inleyerek Agah abinin göğsüne geri bıraktım kendimi uzay hızla yanıma gelip elimi tuttu

Uzay:" A-abi iyi misin"

Uzayın endişeli sesi sanki kalbime sıcak kemir basılmış gibi hissettirdi kıyamıyom lan velete zorlada olsa da Agah abinin yardımı ile yerimden doğrulup uzayı kendime çekip sıkı sıkı sarıldım

"iyiyim aslan parçası korkma"

Uzay :" benim yüzümden oldu" uzay Bi şey demişti ama tam anlamamıştım mırıldanmıştı daha çok tekrar sordum

"ne"

Uzay aniden benden ayrılıp nefretle gözlerime baktı

Uzay:"BENİM YÜZÜMDEN OLDU BEN İSTEDİM DİYE GİTTİK BENİM YÜZÜMDEN VURULDUN"

O an anladım uzayın gözlerindeki nefret bana karşı değildi kendine karşıydı uzay hiç birimizin konuşmasına fırsat vermeden koşarak odadan çıktı sıkıntı ile çiğerlerime topladığım havayı geri verdim

" senin bir suçun yok be oğlum"

Arat yanıma gelip sırtımı sıvazlarken teselli edercesine konuştu

Arat :" koktuğu için merak etme yakında iyi olur"

Agah A:" ben peşinden gidiyim"

Agah abiyi kafamızı sallayarak onayladık o odadanıktıktan sonra odada derin bir sessizlik oldu bunu böle kapının çalınma sesiydi gel komutu ile içeri Azad ve Aral girdi.

Azad:" vay yaralı kedi uyanmış sın kaç canın kaldı Aras"

Azadın boş yapması ile ben gözlerimi devirirken Arat ve Aral gülüyorlardı

" Ha ha ha aman ne komik paket yap seneye de gülerim ben buna"

Bu sefer üçü de kahkahalara boğuldular onların bu haline kollarımı göğsümde bağlayıp küçük çocuk gibi dudağımı sarkıtarak karşılık verdim

Azad:" aman aman küşmüş mü benim canımın çeyreği"

Canımın çeyreği? Hepimiz ona salak mısın der gibi bakarken aklıma gelen bembeyaz melekle hızla gözlerimi açıp konuştum

"lan benim meleğim nerde"

Azad:" ölüm meleği oldu ölmeden gelmem diyo"

Ben ve Aral kusuyor muş gibi yaparken Arat Azadın enseye mükemmel bir şaplak attı tüm odada yankılandı amk bu seviyesiz salak ortamı dağıtan bir bebeğin sesini andıran o meleğimin çekingen sesi oldu

Uraz:" şey burdayım"

O an aklıma gelen salak şey dilimden kelimelere döküldü

"AAAAYYY KOCACIM ENERJİ"

Uraz utanırken odadaki diğer salaklar yine ve yine gülüyordu kollarımı açarak meleğimi yanıma çağırdım oda beni fazla bekletmeden yanıma gelip oturdu ona göğsüme çekip kocaman sarıldım ona karşı bir zaafım oluşmuştu bu ne dördüzlerime karşı olana nede diğerlerine karşı olan bir şeydi Uraz bende çok farklı bir yerde olmuştu 12 yaşımda o adam yanında işkence görürken her gece rüyamda bembeyaz bir melek görürdüm onun Uraz olduğunu düşünüyorum o benim hayatımı kurtardı bende onu herkesten gerekirse kendi dördüzlerimden bile koruycam

Bu huzur dolu anlarımızı bölen şey ahıra girer gibi odaya giren eren böldü

" oha olum oha kapısız evden mi çıktın kapı çalma adeti yok mu sizde lan"

Eren beni sikinen bile takmadan koştuğunu belli eden derin solukler alarak korku ve alay dolu bir sesle konuştu

Eren:" Abilerim gözünüz aydın baba tarafı abileri öğrenmiş buraya geliyorlar"

Göğsündeki bendenin kasılması ile gözlerim arala kaydı oda çenesini sıkıyordu sanırım gelenler pek hoş gelmiyceklerdi galiba Bi felaket daha yaklaşıyor

-------------------------------------------------------------------------

Lütfen düşüncelerinizi belirtin

Yorum ve oylama yapın lütfen