YAZARDAN

Akman'lar kadir beye sabahın erken saatlerinde Azad dan gelen masaj ile Arat'ın Türkiye' ye geldiğini ve DNA testinin 11.30 da olacağını öğrenmişler bütün aile çok heyecanlıydı çünkü 20 yıldır ayrı oldukları üyelerine Nihayet kavulacaklardı saat şuan 08.30'du bütün Akman'lar kahvaltılarını yapmış ve hazırlanmak için odalarına çekilmişlerdi evet hepsi hastaneye gidecekti savaş bile çünkü merak ediyordu Arat'ın nasıl biri olduğunu dün Aras ona azad veya aral kadar sakin olmadığını Arat gibi olduğunu söylemiş ve onu tehtid etmişti ona benzeyen kişi böyle ise kendi nasıl biriydi acaba

Bütün Akman'lar arabalara geçmiş hastaneye doğru yol almışlardı hastaneye yaklaştıkları zaman kadir beyin çalan telefonu ile arabadakilerin dikkati ona döndü

Azad arıyor...

Kadir bey aramayı cevaplayıp dünden beri hasret kaldığım sesi duymak adına konuştu

Kadir B:" Efendim oğlum"

Azad:" Kadir bey hastaneye gittiniz mi onu merak etmiştim"

Kadir beyin kalbi hızlanmıştı oğlu Azadın onu mu merak etmişti yüzünde oluşan aptal aşık sırıtışına engel olamazken konuşmaya başladı

Kadir B:" merak etme oğlum geldik hastaneye giricez şimdik"

Azad:" Güzel 7.kat 825. Oda Ali bey'ler orda"

Ali bey mi üvay babaları neden oradaydı en önemlisi de onlar neden orada değildi

Kadir B:" siz?"

Azad:" geliyoruz Aras ile"

Sadece ikisinin geldiğini duyan Nare hanım korku ve tedirgin bir şekilde yerinde dikleşmişti

Nare:"Arat, Arat neden gelmiyor istemiyor mu yoksa bizi vaz mı geçti"

Gelecek cevabı beklerken arabadaki herkesin içine bir korku düşmüştü cevabın evet olması hepsini korkutuyordu

Azad:" sakin olun Nare hanım öyle bir şey yok kendi arabası ile gelmek istediği için evine geçti ordan gelicek o"

Azadın konuşması ile herkesin içindeki aleve su dökülmüş gibi rahatlatmıştı

Azad:" şimdi kapatmam gerekiyor yaklaştık zaten bizde orda görüşürüz"

Azadın cevap beklemeden kapatması kadir beyin yüzünde buruk Bir tebessüm olmasına neden oldu

Kadir b:" abisi kılıklı"

Bunu fısıltı şeklinde söylemişti ancak arabadaki sessiz ortam nedeni ile hepsi duymuştu hepsinin yüzünde bir tebessüme neden olmuştu hastanenin bahçesine girmeleri ile hepsi kendine gelmiş ve sırayla arabadan inmişlerdi Akman'ları gören herkes garip garip bakmaya başlamışlardı neden azılı rakiplerini hastanesine gelmişlerdi ki Akmanlarda bunu merak ediyorlardı ancak Azad öyle söylediği için karşı çıkmamışlardı azadın söylediği kata çıkıp odaya girmek yerine kolidorda hastane girişindeki bahçeye bakan camın önündeki oturaklara oturup beklemeye başladılar kimse içeri girip o gereksiz üvey babayı görmek istemiyordu Herkes sessiz bir şekilde otururken bu sessizliği hastane bahçesinde gelen güçlü motor sesleri bozdu hepsi şaşkınlık ve merakla motorlara bakarken kaskı çıkardıklarını gördükleri kişiler ile iyice artmıştı şaşkınlıkları küçükler abilerine hayranlık ile bakıyordu şuan çok havalılardı aradan geçen kısa bir süre sonra az önce Hayran oldukları adamların sesini duydular

Azad:" Neden burda oturuyorsunuz"

Aras:" hoy maşallah ordu gibi gelmişsiniz"

Arasın kollarını açarak abartılı bir şekilde konuşması hepsini güldürürken kadir bey azada cevap verdi

Kadir b:" sizinle beraber girelim delik olum sizi bekledik"

Azad cevap vermek için ağzını açmıştı ki açılan oda kapısı ile geri kapatmak zorunda kaldı

Üvey b:" ooo kimleri görüyorum kimleri ispiyoncu işe yaramaz oğullarım gelmiş"

Adamın hırsla konuşması ile Azad ve Aras göz devirdi

Aras :" çok pardon ya sen sanki iyilik meleğiydin de biz sana iftira attık"

Üvey b:" SEN SÖYLEMESEN KİMSE BİLMEYECEKTİ"

Azad:"YAVAŞ o sesinin tonuna dikkat et Ali maazallah ses tellerin falan kopar yazık olur"

Ali bey Azadın tehdit eden sesinden ne kadar tırsa bile geri adım atmadı

Üvay b:" vay vay bizim sulu göz azada bak sen önceden karşımda tir tir titredim lan ne oldu adam mı oldun şimdi karşıma geçip beni tehtid ediyorsun"

Aras oturduğu yerden sinirle kalkıp adama doğru yürüyecekken ali beyin duvara fırlatılması ile olduğu yerde durmak zorunda kaldı akman ailede sinirle ali beye bakarken onun duvara fırlatılması ile hepsinin gözleri şaşkınlık ile irileşti çünkü adam bas baya cansız bir eşya gibi duvara fırlatılmıştı daha önce duydukları ürkütücü erkeksi sesi tekrar duymaları ile hepsi gözlerini aliyi duvara fırlatan adama baktılar

Arat :"kelimelerine dikkat etmen gerektiğini çok önceden öğrenmiş olman gerekiyordu boldu yokluğumu fırsat bilip ahkam mı kesiyorsun Köksal"

Duvarın dibinde başından akan kanı umursamadan korku ile ona bakan bedene korkutucu yavaşlıkta adımlar yaklaştı sonunda tam önünde durdu ve sanki gözlerinden alev çıkaracakmış gibi baktı adama
Adam boy farkından dolayı başını kaldırmıştı ortaya çıkan o buğday tenli boyunu kırmamak için çok zort tutuyordu kendini Arat elini kaldırıp adamın başından akan kanında gezdirdi elini eli yavaş yavaş başından boynuna doğru ilerlerken konuştu arat

Arat:" kim olduğumu unuttun mu ali ne bu rahatlık"

Adam korku ile duvarda sürünerek yere çökerken Arat ürkütücü bir gülümseme sundu

Arat:" korkak kedi"

Arat kendini toparlayıp akman ailesine döndü onu ilk görüşlerini böyle olması hepiniz şaşırmıştı çünkü karşılarında 5 yaşındaki sessiz çocuk yoktu gözleri o zamanki gibi masum bakmıyordu Bi katil bir avcı edasıyla bakıyordu gözleri

Arat:" kusura bakmayın böyle bir şeye şahit oldunuz"

Yavaş adımlarla kadir beyin önünde durdu kadir bey hala şaşkınlıkla bakıyordu ona Arat elini uzatarak kadir beye hitaben konuştu

Arat:" Ben Arat, Arat Köksal geciktim kusura bakmayın"

----------------------------------------------------------------------

Yorum ve oylama yapın lütfen