7. Bölüm Kurtuluş

7. Bölüm

Kurtuluş

Derin nefesler almaya çalıştım Elini tuttuğum Luther'ın elini daha çok sıktım ve gözümle sağ tarafımdaki polisi gösterdim Edna ile Dean arasındaki sohbete o kadar odaklanmıştı ki beni görmüyordu. Nefes alamıyordum artık. *Güçlü ol* dedim kendi kendime içimdeki bir ses kurtulacağımı söylüyordu. Bir elimi boğazıma götürdüm. Diğer elimle de polisin kolunu tuttum ve yan çevirdim. Acıyla geriye doğru sendeledi. Bende kimseye çaktırmadan ayağa kalktım ve odadan çıktım. Bunu farketmişlerdi. Belimdeki yaraya rağmen koşmaya başladım koştum koştum ve koştum.

Luther hemen bana yetişti ve elimi tutup daha hızlı koşmamı sağladı

Luther:"umarım bir planın vardır prenses"

Gloria:" arka çıkışta ki borudan sıyrılacgiz Edna ile Dean bizi fark etmez. Borudan sürünerek de bir çatıya çıkacağız"

Luther:" vay be bu kadar şeyi nerden biliyorsun seni buraya getirdiğimiz de baygındın"

Gloria:"az insan öldürmedim burda aslında bakarsan baya aksiyonlu bı yer. Hey beni ileri fırlat"

Luther:"ne"

Gloria:"dediğimi yap!"

Luther beni kucağına alarak ön tarafa fırlattı o koşarken hemen borunun girişini açtım ve yukarı çıkmaya başladık.

Gloria:"baya az kaldı hadi"

Son merdiveni de çıktım ve çatıya ulaştık. Çatıya oturdum ve derin bir nefes aldım. Saçlarım kana bulanmisti ve tabiki de boru yağına. Yikanmam gerekti

~Son~

Umarım beğenmişsinizdirrr hikaye Gloria'nın ağzından anlatılıyor bilginize eski kitaplarım da olduğu gibi bunu da cai tarafından esinlendim

Biraz kısa oldu kusura bakmayınnn

Karakterler;