Mesaj; Yavuz Bey: Nasılsın Nisacım¿

Nisacım?

Mesaj;Yavuz Bey: Evet Nisacım biricik aşkım benle bugün yemeğe çıkacaksın hadi hazırlan.

Ne siz ne diyorsunuz farkında mısınız? Yemeğe falanda gelmiyorum.

Mesaj; Yavuz Bey: (fotoğraf)

Güzel kızmış yanındaki Berk de yakıyor ama ne yapalım bahtı abisi gibi Kara şimdi beni dinle nisacığım aşkım ya bugün benimle yemeğe gelirsin ya da abisinin kaderini kardeşine de yazarım kardeşini bugün sevgilisi Berk kanlılar içinde hastaneye vurulmuş bir şekilde götürülür ne dersin bu güzellik kız sevgilisinin kollarında kanlar içinde yere yığılıp hastanelere mi gitsin yoksa fermancığın için benimle yemeğe mi gelirsin.

Hayır olamaz sakın o kıza bir şey yapma yoksa seni bitiririm.

Mesaj;Yavuz Bey: güzel tehdit ama maalesef bebeğim şu an beni tehdit edecek durumum değil benim dediklerimi uymak zorundasın ferman'ın kardeşinin vurulması mı ya da benimle yemeğe gelmen mi?

Allah'ın belası geber inşallah geliyorum akşam konum at ama o kızı bir şey yaparsan seni o mekanda öldürürüm kendi ellerimle hapis yatmak bile olursa bunun sonucu.

Aşkım senin vurduğun bıçak darbesinin yanında güller biter tamam bir şey yapmayacağım şuna Berkçiği ile biraz daha zaman geçirsin Berk iyi çocukmuş Ama ne yazık ki ferman'ın kız kardeşinin sevgilisi yakında ona da bir bu filmde senaryo bulurum.

Eğer Berki bu işe bulaştırırsan senin işin biter.

Tamam aşkım bugün senden bayağı bir tehdit yedim güzel hazırla zaten o mavi dekolteli elbisen beni bitiriyor kesinlikle onu giy onu giymezsen yine de seni sevdiklerinle tehdit etmek zorunda kalacağım belki tehditten daha da öte.

Tamam Allah'ın belası seni giyeceğim.

Akşam saat 19.00'da attığım konumda olacaksın eğer bir dakika bile geçirirsen kız ölür.

Geleceğim yeter tehtit etmeyi bırak artık.

Şu Allah'ın belası Yavuz'dan da kurtulamadım gitti beni hep fermanla sanıyor fermana kurban olsun Ferman biliyorum çok kızacaksın ama kardeşini korumak zorundayım o yüzden gitmem gerekiyor gittim dolabı açtım nalet olası mavi dekolteli elbisemi aldım tükürüyordum üstüne onu o kadar severek almıştım ki şu an gözümde karardı.

Akşam 18:21'de saçımı yaptırmıştım kıyafeti de giymiştim istemeye istemeye saçma sapan bir makyajla Yavuz köpeğinin attığı konuma gittim beni kapıda karşıladı elimi tuttu öptü bu ne güzellik dedi.

Yavuz içeri girecek misin yoksa geldiğim gibi geri gideyim mi?

Gidecek halin yok istersen git senin gitmenle ferman'ın kardeşi de gidecek.

Tamam uzatma içeri giriyoruz hadi.

Kolunu uzattı girmemi emretti el mecbur kabul edip girdim neden'se lokantayı kapatmıştı pislik mumlar falan yakmış masanın üstüne gül yaprakları var 3 tane de kemancı, piyanocu ve müzisyen klasik bir müzik açtırdı mumları yanlış bir şekilde sofranın karşısına geçtim yemek getirdiler yemek yemeye başladım her şeye fermanın kardeşi içindi kafamı kaldırıp Yavuz'a baktım Yavuz yemeğimi yiyor beni mi yiyor gözleriyle belli değildi sonra ayağa kalktı yanıma geldi siyah bir kutu çıkardı sonra kutuyu açtı kutunun içinde çok güzel bir kolye vardı Zen pırlantadan almış olmalıydı taşları çok güzel görünüyordu.

Sonra kutudan kolyeyi çıkardı arkama geçti takmak için uzandı öyle tiksindim ki saçlarımı kaldırdım kolyeyi taktı saçlarımı indirdim omzuna indirdi kafasını öptü o an o omzumu kesmek istedim kopsaydı keşke sonra yarına geçti fazla durmadım zaten yemek sonrasında arabayla eve geçtim kıyafetleri çıkarttım o kolyeyi çöpe attım kıyafeti parçalayıp attım ağlıyordum sinirden Rümeysa'yı aradım saatlerce ağladım sonra Rümeysa ile konuşmayı bitirdim ağlaya ağlaya uykuya daldım.