Sabah Alper’in yanında uyandım. Hiç rahatsız etmedi açıkçası, yanından kalkıp terliklerimi giydim daha rahat yatmalıydı. Lavaboya gittim elimi ve yüzümü yıkamak için ayna karşısına geçtim halimi görünce benim bile gözüm büyüdü bir an içimden aynen şöyle geçirdim. “Ne kadar tipsiz olmuşum.” Gözüm şiş, saçım kabarmış yüzüm çökmüş resmen gözümü sıkıca kapattım. Nalet olsun yine o kaza gözümün önünde canlanıyordu. Alper’in vicdan azabını çekiyordum. Suyu açtım önce elimi ıslattım sonra yüzüme su çarpmaya başladım gözümü kapatmak istemiyordum. Kapattığım an tekrar kazayı görüyordum. Böyle olmazdı, belki bugün biraz hasta baksaydım kafam yerine gelirdi biraz olsun. Aşağıya indim. Bahçeye çıktım derince nefes alıp verdim. Arabamın anahtarını cebimden alıp uzaktan kilit’ini açtım. Arabamın yanına vardım kapıyı açtım ve yola odaklanmaya başladım. Nihayet 20 dakikalık zamanın ardından evde olmuştum. Soğuk bir duş aldım. Yeşil forma tercih ettim. Siyah yaka ipini’de seçtim. Crocs terlik hastasıydım. Yeşil terliğimi de aldım daha sonra mutfağa gidip 3,5 dakika dolap ile bakıldıktan sonra kahvaltılık gevrek çıkardım 1 kase ondan yaptım hızlıca yedim gözüm saatte idi. Kase’yi bulaşık makinesine koydum ve evden çıktım önce Alper’in yanına uğrayacağım uyandı mı, ne kahvaltısı yaptı yada kahvaltı yaptı mı? Kafamda birçok soru ile arabama tekrar bindim. Hastane’nin kapısından girdiğim sırada Ensar şef, Pamela ve Kamer’i gördüm arabayı park ettim yanlarına gittim.

Nasıldınız hocam?

İyiyim Kumsal da Alper’i duydum gidip görelim dedim.

Yeni mi geldiniz?

Evet daha 3 dakika oluyor.

Nasıl öğrendiniz?

Nasıl öğrenmeyelim kızım Yozgat anlık olaylara bile çıkmışsınız.

Aa o kadar olmuş mu?

Evet kamer gösterdi hemen geldik bizde,

Kamer’e bakıp göz devirdim. Cidden pamela’yı sen mi getirdin?

Kendi zorla bindi desem inanır mısın?

“İnanırım” dedim. kafamı salladım.

Ee Pamela hayırdır kanka ne işin var burada?

Ne mi iş var ben Alper görmeye geldim ben.

Biz yabancı almıyoruz bu hastaneye

“Ben yabancı değilim” dedi. Ve bir adım bana yaklaştı.

Bana bak senin karşında bir hasta değil koskoca Berhayat Hastanesinin Kardiyoloji Doktor Kumsal Özyıldırım var haddini bil!

Ben de koş kosa Pride ailesinin prensesiyim tamam mı?

Ah papucumun prensesi, senin o prensesliğin kendi ülkende geçerli burası Türkiye cumhuriyeti anladım mı? Ha yok sen anlamazsın çünkü yüzsüz misali ne kadar kovsak o kadar geliyorsun.

Kumsal ben sana gelmedi ben Alper geldi zaten sen yaptı katil sen katil!

Ensar hoca pamela’ya bağırdı. “Pamela tek kelime dahi edersen seni içeri almam!”

Güvenliği çağırdım .

Muhammet abi bakar mısın 2 dakika?

Tabi hocam, sorun ne?

Bu kız buraya benle kavgaya gelmiş bunu dışarıya alırsan sevinirim.

Muhammet abi, Cevdet abi’ye göz attı Pamela’yı kolundan tutup götürdüler Pamela arkadan bağırıyordu.

“Kumsal senin sonun ben olacak, Alper’e gerçeği söyleyecek ben, kork seni hapse attıracak Alper, Katil Katil”

Ensar hoca kızdı arkasından.

Kumsal sen onu takma bize odayı göster sen işinin başına geç kızım.

“Tamam hocam” dedim. Merdivenlerden geçtim asansör’e bindik 7. Kat 717’inci odada idi Alper.

Kapıyı tıklattım ama ses gelmedi. Kapıyı açtım Alper hala yatıyordu.

Ensar hoca sessiz konuşmaya başladı.

“Kumsal kızım Alper yatıyor biz bu aldıklarımızı koltuğa bırakıyorum uyanınca iletirsin olur mu?

Olur hocam zaten bugün çıkar kontroller tam çıkarsa size gönderirim onu gözünüz arkada kalmasın.

“Sağol kızım” dedi. Kamer ile aşağı indiler bende odama gidip hastaları açtım saat 12’ye geliyordu. Öğlen yemeği vakti idi. Önce Alper’i görecektim sonra yemekhaneye gidecektim yerimden kalktık tam Kapıyı açacaktım ki, Alper kapıyı açtı. Zor da olsa yürüyebiliyor ve üstünü kendi başına değiştirmişti. Serum’u çıkmış olmalıydı.

Alper senin ne işin var burada?

Sevdiğim kızı mesleğinin başında nasıl göründüğüne bakmaya geldim.

“Hoşgeldin” gidip sıkıca sarıldım.

Kumsal’ım sende sıkılmadın mı?

Neyden?

Hastane yemeklerinden

Sıkıldım ama mecburum.

Ben varken mecburluk neymiş ya? Gel dışarıda yiyelim.

Gözümün parladığına yemin edebilirim ama kanıtlayamam.

Tamam gidelim ama arabayı ben kullanacağım.

Tamam sen kullan zaten bana bir süre kimse araba demesin.

Demem demem

Alper ile el ele tutuşup hastaneden çıktık kahvaltıyı çok güzel bir restoranda yaptık. Bir birimizin komik anılarını anlatıp durduk. Saatin geldiğini fark ettim tekrar ikimiz hastaneye geldik. Alper bıkmıştı.

Sen 2 günde bıktıysan ben kendimi öldüreyim Alper bu ne surat dedim gülerek.

Hastane sevmiyorum ne yapayım.

Bence 1 hafta daha kal.

Kazada ölmedim, burada kalırsam ölecem he, Alper’in bunu söylemesi bile tüylerimi diken diken etti.

Alper kaza deme gözünü seveyim.

Daha sonra doktor geldi.

Alper bey her şey süper taburcu olabilirsiniz.

Sağ olun hocam.

Rica ederim

Alper’in kanadı olsa uçacaktı. Hemen odayı terk etti 2 dakika sonra geri geldi yanıma.

Neden geldin Alper dedim dalga geçerek.

“Şey arabam yok ta” dedi. Masumca

Güldüm daha sonra arabamın anahtarını verdim.

Al kullan dedim.

Kumsal kısa süreliğine biliyorsun değil mi?

“Canın sağolsun” dedim. Daha sonra hüzünle kafasını eğdi ve “Görüşürüz” dedi.

Görüşürüz.

Alper odadan çıktı gözüm dolmuştu çünkü benim hatamdı camdan dışarıyı izleyip ağlıyordum.