Alperden…

Kumsal bayağı sinirliydi ve tabi ki sonuna kadar haklı ama birde gerçeği öğrense

Bora hemen iç sesim ile konuşmamı durdurdu.

Alper ben Ada’ya evlenme teklifi edeceğim.

Et kardeşim.

Sen herkesi ayarla yeter.

Sinirle güldüm iyide zaten herkes yerli yerinde idi bunlar eşya mı oradan oraya koyayım.

Birden kafenin ışığı kapandı kesin Bora’idi daha sonra tekrar açıldı ve Bora o karanlıkta Ada’nın dizinin yanına gelmişti kutuyu açtı ve sözlerini söyledi.

Ben Bora Türkyılmaz sen ki Ada Şahyar benimle bir ömür boyunca birlikte geçirir misin benimle evlenir misin?

Ada şok olmuştu. Eveeeet! Diye bağırdı. Kutudaki yüzüğü taktı parmağına daha sonra herkes alkışlamıştı. Pamela sandalyesinden kalktı yanıma geldi.

Alper sende kutu var?

Ne kutusu Pamela?

Yüzük kutu?

Yok.

Sende yarın bana teklif edersin.

Ben tek bir kez teklif edeceğim oda Kumsal’ıma

Ne kumsal o seni sevmiyor.

Omuz silktim. Ben seviyorum

Sen valla sıyırdı seni sevmemek sen ona ölmek

Aynen öyle şimdi geç yerine

Bora ve Ada tencere kapak misali idi gerçekten

Mutluluklar dilerim dedim ikisine de daha sonra arabaya bindim. Hastaneye gittim acil’in kapısından kumsal’a baktım çok yorgun ve yüzünde yorgunluk vardı. Kesin benim için yaptı. Hastane’de bir banka oturdum. Uykum gelmesine rağmen kumsal uyumadığı için bende uyumak istemedim ama sadece uyumak istemedim çünkü dayanamayıp uyudum