Gözüme hiç uyku girmeden sabahın 9 olmasını bekledim sabah 9'a geliyordu Buse'leri de hızlıca uyandırdım. Yoldan giderken bir çiçek aldım özür dileme mesajı yazdım koydum ve Ali arabayı direkt hastaneye sürdü benim kullanacak halim yoktu hastaneye geldik Ben hemen resepsiyona sordum.

Ferman bey hangi oda da?

Hangi Ferman?

Ferman Öztunç.

He dün yaralı gelen hasta evet ağır yaralanmış üç günmüş müşade altında tutulacakmış. Oda numarası 255

Teşekkürler dedim hızlıca merdivenlere koştum 255 odayı bulduktan sonra kapıyı çalacakken dünkü kızın feryatlar aklıma gelince durdum.

Rümeysa: kanka girsene

Kanka dünkü kız ya bize sert çıkarsa?

Buse:Sanmam hem bak durumuda iyiymiş.

Ali: o zaman ben kapıyı çalıyorum.

Ali kapıyı çaldı gir sesini duyduk o kızın sesiydi. Ali kapıyı açtı kız ferman'ın yanındaki tekli koltuğa oturmuştu elini tutmuştu Ferman uyuyordu sevgilisi diyeceğim ama çok genç bı kızdı.

Kız: hoş geldiniz.

Hep bir ağızdan, hoş bulduk geçmiş olsun.

Kız: sağ olun

Ali: birşey yok değil mi?

Biraz derin girmişti Allah'tan böbreği isabet etmemiş bu arada dün üstünüze bayağı geldim abimi kanlar içinde yerde görünce yani o psikoloji ile o yüzden sizden özür dilerim.

Ab abin mi?

Evet. Adım Berna Öztunç üniversite öğrencisiyim normalde konservatuarda Koç üniversitesindeydim tatildeyiz diye gelmiştim.

Kıza elimi uzattım ben de Nisanur okaylı abinin arkadaşlarıyız.

Hım..

O sıra Ferman gözünü açtı beni gördü daha çok gözünü açtı.

Berna: abi.

Ferman elini tutan kardeşinin elinden öptü, Abimm korkma bak buradayım dedi. Bernanın gözü doldu sarıldı abisine ağlamaya başladı benimde gözüm dolmuştu.

Berna: öldün sandım, mahvoldum.

Ferman: özür dilerim abicim söz birdaha olmaz.

Berna: olmasın zaten ben seni çok seviyorum.

Abisinden ayrıldı Ferman bize hoş geldiniz dedi kutuyu uzattım sözlü olarak da özür diledim yüzüne bakacak yüzüm yoktu.

Ferman: özür dileyecek bir şey yok kesin düşmanlarımdan veya beni çekemeyen biriydi senlik bir şey yok kendini üzmeye devam etme.

Bernanın telefon sesi sessizliği bozdu.

Ferman: kim o?

Abi ya.

Ferman: kim o Berk mi Berk ise söyle oğlum bişey demem.

Berk arıyor.

Ferman: tamam tamam git konuş ama 2 dakika.

Ama ya.

Ferman: ya bakkalda hadi süre tutuyorum bak.

Berna çıktı Ferhat Ali ve Ferman çok güzel sohbet ediyorlardı sıkılmıştım.

Misafirliğin kısası makbuldür isterseniz kalkalım.

Fermanda onaylada tekrardan geçmiş olsun dedik aşağı indik aşağı indiğimiz anda telefonuna bir mesaj geldi yavuz'dandı.

Mesaj; Yavuz bey: ee sürprizimi beğendin mi? Güzel bıçaklatmışım aferin benim adamıma. bak şimdi sana fotoğraf atacağım en sevdiklerin tanırsın zaten tanıdıklar. ya bana evet dersin ya da her gün başkasını hastaneden toplarsın hatta toplamaya da bilirsin artık mezarlarına çiçek götürürsün hayatım ne dersin...

Allah belasını versin Yavuz köpeği yaptırmış artık şirkete de gitmeyeceğim Can güvenliğim kalmadı hiç kimseye bir şey anlatmadan Rümeysa'ların evinde kalmak için bahane aradım.