17. Bölüm

Gizemli not

Sabah namazının ardından yine dijital eğitime devam ediyorduk. Siber saldırıya karşı savunmayı, elektronik silahları kullanmayı ve dahasını öğreniyorduk bugün.Kuşluk vaktine doğru herkesin uykusuzluktan gözleri kapanmaya başladı.

- Hocam, mola arz ediyorum, hem de şiddetle. dedi Murat bitkin bir halde elini havaya kaldırarak.

Diğerlerinin ağzından da aynı sitem içeren cümleler çıkınca mecbur mola verildi. Gerçi bende çok yorgun ve uykusuzdum. Dün gece yatakta bir sağa bir sola dönmekten uyuyamamıştım. Odama geçip peçemi çıkardım. Kollarımı sıvayıp musluğu açtım. Avucuma doldurduğum suyu birkaç kez yüzüme çarptım. Aynada yansımama baktım. Göz pınarlarım kızarmıştı iyice.

- Kendine gel. Senin, senden daha önemli bir davan var. Saçma sapan şeyler yüzünden üzülüp durma artık.

Ben kendimle konuşurken içeri Vera girdi.

- Asya, kiminle konuşuyorsun?

- Kendimle, aramız açık bu aralar dedim fısıltıyla. Şaşkın bir ifadeyle yüzüme baktı.

- Boşver. Sen bir şey mi diyecektin bana?

- Ha, evet kapının kulpunda bir not buldum. Üzerinde senin adın yazıyor. dedi elindeki notu uzatırken.

- Ne bu?

- Bilmiyorum.

Elinden alıp cilbabımın cebine koydum.

- Okumayacak mısın? Önemli bir şeydir belki.

- Şu dersimiz bitsin ondan sonra okurum. Ders demişken..dedim saate bakarken.

-Birazdan başlar, hadi gidelim.

- Peki madem.

...

Dersler bittikten sonra kimsenin yerinden kımıldamaya dermanı neredeyse kalmamıştı.

- Gün boyu at üstünde dursam, bu kadar yorulmam yeminle. diye sızlandı Murat.

- Ee bu da âhir zamanın zorluğu Murat evladım. diye cevapladı babam.

- Yarın bu eziyete son vereceğiz merak etmeyin.

- Desene yarın büyük gün.

- Yarından sonraki gün daha mühim.

- Ne olacak ki o gün?

- Ama daha öğrendiklerimizin üzerinde pratik yapmadık.

- Aslında pratik yapacaksınız. Asaf söylemedi mi? Planımızın devreye gireceği gün olacak.

- O detayı anlatmayı ben unutmuşum. Gün içerisinde hemen bir toplantı yaparız beyim.

- Kudüs'ün neden bu halde olduğu anlaşıldı. dedi sessizce Mahir. Gerçi sadece Asaf'ın duymasını sağlamak istemişti ve başarmıştı da.

- Bir şey mi dedin? dedi Asaf. Sesi sinirli çıkmıştı.

- Bence beni duydun, tekrar etmeme lüzum yok. dedi Mahir rahat bir şekilde.

Asaf, Mahir'in rahatlığını gördükçe öfkesi dinmek yerine kademe kademe artıyordu. Neyse ki babam araya girdi.

- Bugün, burada bitirelim. Plan arşivini de video şeklinde odanızdaki bilgisayara gönderelim. Aklınıza takılan bir şey olursa yarın sorularınızın cevabını alırsınız.

Herkes dağılırken biraz daha hızlı davranıp odadan ilk çıkan ben oldum. Ardımdan bir hışımla çıkan ikinci kişi Asaf oldu. Sinirden kulakları kızarmıştı.

Neyse canım, banane ondan.

Odama girip dinlenmeyi düşünüyordum ki elim cebimdeki bakmayı ertelediğim, içinde ne yazdığını bilmediğim nota gitti. Kağıdın katını açıp okumaya başladım.

"İÇİNİZDEN BİRİ CASUS. EĞER ONU BULMAZSAN HER İŞİNİZ BALTALANACAK"

Notu okuduktan sonra bir süre yerimden kımıldayamadım. Kimdi bu ajan? Daha da önemlisi bu notu gönderen kimdi? Nereden biliyordu? Ve neden bana gönderdi? Kalp atışım hızlanmıştı. Atıldığım bu maceralı yolculuğun ilk aksiyonunu mu alacaktım yoksa biri beni fena halde işletiyor muydu? Bilmiyorum.

********