Kafamı babamın tam karşısında oturan uzun boylu adama çevirdim. Direk gözlerime bakıyordu. Göz göze gelince gözlerimi kaçırmak istedim ama başarısız oldum.Esmer, hafif sakallı, kahverengi gözlü biriydi. Saçları hafif kıvırcık,kulaklarına gelecek kadar uzundu. Ben onu süzerken oda beni süzmeye başlamıştı. Yüzünde hiç bir mimik oynamıyordu.Müstakbel kayınbabam konuşmaya başlayıca gözümü ona çevirdim. O ise direk babama bakıyordu. "Sebebi ziyaretimiz malum. Allahın emri peygamber efendimizin kavliyle kızınız Rojda'yı oğlumuz Arem'e istiyoruz"dedi.Babamın ne söyleyeceğini çok iyi biliyordum o yüzden başımı yere eğdim. Göz yaşlarım ilk defa bu kadar çok çıkmak istiyordu. Herkes babamın ne diyeceğini bekliyordu.Babam sonunda konuştu. " Verdim gitti" dediği an gözümden bir yaş firar etti. Hemen elimi kaldırıp gözümden düşen yaşı sildim. Sonra kafamı kaldırıp ona Arem'e baktım. Ben ona ağlayacakmış gibi bakarken o bana gülerek bakıyodu. Onu görünce bir göz yaşı daha aktı. Onuda hemen sildim. Bir beş altı dakika sonra bardakları alıp mutfağa gittim. Mutfakta çalışanlar yoktu.Bardakları bırakıp,mutfak masasından bir sandalye çekip oturdum. Yavaş yavaş göz yaşlarım düşüyüdu.On , on beş dakika geçti geçmedi bilmiyorum. İçeri adım sesi gelmeye başladı.Adım sesini iştince hemen yüzümü sildim ve ayağa kalktım. Kapıaya bakınca içeri Arem girdiğini gördüm