Aşa inip özcana kahvaltı hazırladım özcan aşa indiğinde birlikte kah valtımızı yaptık

"Ben bizim eve gidip eşyalarımı alıpgelirim"

"Birlikte gidelim yavrum"

"Babam benimle konuşurmu"

"Sanmıyorum bize çok kızdı çünkü"

"Ama üzerinden iki güngeçti affetmiştir bence"

"Olayda bilir olmayada bilir"

Dahasonra ikimizde konuşmadık ben kahvaltım bitince hazırlanıp evden çıktım

Bizim eve vardığımda kapıyı çaldım kapıyı açan babam dı

"Niyegeldin"

"Eşalarımı alıp gidicem baba"

"Bana baba deme ben senin baban değilim"

Dedi ve eşalarımı kapının önüne attı

"Git ve birdaha gelme buraya"

Ben gözyaşları içinde eşalarımı toplayıp eve gittim ısrar etmedim affetmiceni biliyordum eve vardığımda taksiciye parasını verip indim eve girip eşalarımı düzenledim pişmanlık duyuyodum bisüre hıçkıra hıçkıra ağladım sonra midenin bulandığnı hisederek lavaboya koştum