Bölüm 2

Okulun ilk günü yeni bir şehir, yeni bir ev ve yeni olan her şey işte..

Ablamın işi nedeniyle doğup büyüdüğüm, bir çok mutlu anılarımızın olduğu bir o

kadarda hüzün dolu küçük evimizden, şehirimizden ayrılmak zorunda kaldık..

Daha da doğrusu ben ayrılmak zorunda kaldım.Ablam bu halinden gayet memnun gibi,

ona göre farklı bir şehir hepimize iyi gelecek..

(Kapı çalar)

Ablam;

-Deniz uyanmadın mı hala ?

Deniz;

-Kalktım,bu gürültüde uyumak pek mümkün değil gibi sanki ablacım.

Ablam;

-Ustalar ne kadar hızlı bitirirse işleri o kadar çabuk yerleşiriz.İlk gün geç kalmak istemezsin değil mi?

Arkamı dönüp içimden söylenmeye başladım.

Ablam;

-İç sesini duyabiliyorum,hazırlan artık!

Ve geldim..Okulun kapısının önünde yaklaşık bir on dakikadır bekliyorum,kafamın içinde bir sürü soru

arka fonda Ahmet Kaya-Nerden Bileceksiniz çalıyor demek isterdim ama hayır şaka yaptım :))

Bir ses yükseldi bir anda

Miray;

-Sen yeni olmalısın.Merhaba ben Miray fotoğraf kulübünden.

Korkmuş ve şaşkın bir şekilde

Deniz;

-Korkuttun.. Merhaba ben Deniz ve evet yeniyim,

Miray;

-Oo korkutmak istemedim,dalmış bir şekilde on dakikadır kapıyı izlediğin için merak ettim.

Deniz;

-Problem yok,haklısın ilk gün olduğu için biraz gerginim sadece dalmışım.

Araba sesii

Arel;

-Kenara çekilin ezikler

Şimdi sakin olmalıyım,sakin olmalıyım derken olamadığımı fark ettim ve

Deniz;

-Heyyy bir dakika,bekler misin.?

Araba yavaşlayıp geri gelmeye başladı.Aşağıya inen iki kişi, dikkatimi hemen sağ taraftan inen

birisi çekti.Ufak bir bakış ve kendine gel diyen iç sesim ile dönüp;

Deniz;

-Siz bu okulda arkadaşlarınıza böyle mi hitap ediyorsunuz ?

Arel;

-Ne varmış ki konuşma şeklimizde,olduğun şeyden farklı bir şey mi söyledim.

Derin bir nefes aldım ve Miray yanıma gelip;

Miray;

-Deniz gidelim hadi baksana uğraşmaya değmez.

Arel;

Hahha komikti,pardon kimdin sen tanıdık geliyorsun.

Miray;

-Unutmanın mümkün olmayacağı birisiyim ama bu seni hiç ilgilendirmiyor.

Ortalık iyice geriliyordu sanki bir anda kıyamet kopacak gibi..Yaklaşık bir beş dakikalık zaman

kaybı ardından hemen zil çaldı,o sırada daha önce hiç duymadığım ama sanki ezbere biliyormuşum

gibi hissetiren o ses..

Bulut;

-Yeter artık Arel ! Zil çaldı insanları sinirlendirmeyi bırakıp derse mi girsek ?

Kafamı ona doğru çevirdiğimde göz göze geldik.

Deniz;

-Hayır gidemezsiniz önce arkadaşın bizden alaycı bir tavır sergilediği için özür dileyecek.

Bulut;

-Arel sıkılmaya başladım hadi dile ve gidelim,başka türlü buradan ayrılamayız gibi gözüküyor.

Arel;

-Ben ve özür dilemek mi ? komik olmayı bırakın ve çekilin arabanın önünden.

Yüksek bir ses tonu ile sonra Miraya dönüp;

Arel;

-Kendine başka arkadaşlar bulmalısın bebeğim,o zaman işte seni unutmayı hiç istemem.

Artık daha fazla dayanamadım ve 'Paaaatttt' anlık gelen sinir ile beraber arabanın aynasını tekmelerken

buldum kendimi.

Arel;

-Heyy sen ne yaptığını sanıyorsun!

Sinirlenmiş bir şekilde üzerime iki adım attı ve araya giren birisi elimden tuttu;

Bulut;

-Yeter dedim! kesin ikinizde,sizde artık olay büyümeden gitseniz iyi olacak.

O kadar yakındı ki kokusu sanki ciğerlerime işlenmiş gibi

Deniz;

-Bırakırsan gidicem.

Panik bir şekilde ne yapacağını bilemeyen küçük bir çocuk gibi;

Bulut;

-Pardon,farkında değilim ayırmak içindi

Deniz;

-Sorun değil.

Artık gitme vakti gelmişti ve geçiyordu da ama adını bile öğrenemedim,hepsi o arabayı kullanan

çocuk yüzünden.Hangi sınıfta acaba derken düşünerek sınıfa gittim, şanslıyım ki Mirayla aynı sınıftaymışız

Miray;

-Ne güzel bir başlangıç oldu ama sana inanamıyorum cidden nasıl tek seferde aynayı kırdın ?

Deniz;

-İnan hiç bir fikrim yok o an ne düşündüğümü bile hatırlamıyorum.Aaa arka taraf boş gibi oraya geçelim mi ?

Bir süre olay hakkında konuşarak sıraya oturduk.Bir kaç dakika sonra kulağımda bir sıcaklık hissettim.Bana doğru

yaklaşıp..

Bulut;

-Bu bir işaret olabilir mi acaba ?

Neye uğradımı şaşırmış bir şekilde dönüp..

Deniz;

-Anlayamadım nasıl bir işaret ?

Bulut;

-Adını söylmen için,gördüğün üzere aynı sınıftayız ve güzel bir şekilde tanışamadık.

Deniz;

- Arkadaşınn.. Neyse açmak istemiyorum o konuyu tatsızlık çıkmasın.

Bulut;

-Haklısın ama Arel aslında iyi biridir sadece Mirayı görünce bazen saçma şeyler yapabiliyor.

Deniz;

-Miray mı ? Bir dakika yoksa..

Bulut;

-Şşş evet uzun süredir Miraydan hoşlanıyor ve açılamadığı için de dikkatini çekmek için

saçma şeyler yapıyor.

Deniz;

- Ne kadar çocukça..

Bulut;

-Ee hala adını söylemedin..

Deniz;

-Deniz memnun oldum demek isterdim..

Bulut;

-Ama ben memnun oldum,Bulut ben.

Bulut mu? Deniz ve Bulut isimlerimiz bile imkansız gibi düşünürken..

Bulut;

-Deniz ve Bulut iki sonsuzluk gibi kadın Deniz,adam Gökyüzü imkansız ama sonsuz gibi..

Her şeye hazır cevap olan ben hiç bir şey söyleyemedim, gözlerinin içine baktım bir süre

ve gülümserken gördüm onu istemsiz bir şekilde gülümsedim bende.Yan taraftan beni dürten Miray..

Önüme döndüm ve;

Miray;

-Ne oluyor kavga mı ediyorsunuz

Deniz;

-Hayır adımı öğrenmek istemiş sadece..

Miray;

-Nasıl yani.. :))

Hocanın sınıfa girmesi ile sohbetimiz bölündü, ilk gün olduğu için herkes kendini tanıttı ve

derse kısa bir giriş yaptık..