Göktuğ.

Göktuğ diye yazıp ünlü futbolcu ile karşılaştığım Göktuğ.

Biraz beklesin diye ilk önce açmadım fakat sonra yeşil butona tıkladım.

“Alo?”

“Alo, Biricik.”

“Efendim Göktuğ?”

“Benim kardeşim senin kitaplarına okuyormuşta biz imza alanındayız ve burada çok sıra var. Bizi öne alma gibi bir şansın var mı?”

Ne?

“Üzgünüm Göktuğ ama öyle bir şansım yok. Oradaki insanlar kim bilir kaç saattir bekliyor. Seni yanıma almam onlara gaksızlık olur kusura bakma.” dedim ve hemen ekledim.

“Şimdi kapatmam gerekiyor, imzada görüşürüz!” dedim ve dediğim gibi telefonu kapatıp imza yerine doğru ilerledim.

Geldiğimde gördüğüm sırayla gözlerim fal taşı gibi açıldı. Yazarlar salona girdiği için bütün salonda bir uğultu yükseldi.

“Wuhuuuu!! Evettt!!” diyorlardı veya kimisi çığlık atiyordu.

Ben sırama el salladım ve birkaç fotoğraf çekiminden sonra yerime geçtim.

İlk sırada bekleyen kıza elimle gel yaptım.

“Merhaba, Nasılsın?”

Kız çok heyecanlı duruyordu. BENDE ÖYLEYİM ÇOK HEYECANLIYIM.

Kızla biraz sohbet ettikten sonra kitaplarını imzaladım ve sıradaki kız geldi.

****

Barış Adin’den

İmza alanına gelmiştik ve sıra çok uzundu. Ecem durmadan yerinde zıplıyor bense yazarı göremeye çalışıyordum…

Önümüzde bir kız ve abisi vardı. Kızda aynı Ecem gibi yerinde duramıyordu ve abisine ikide bir ‘Göktuğ,Göktuğ,Göktuğ’ diyordu.

Göktuğ dediğinde Biricik ile olan ilk sohbetimiz aklıma gelmişti. Bana okulda hoşlandığı çocuk Göktuğ olduğumu düşündüğü için yazmıştı… Hoşlandığı çocuk.

Önümüzdeki Göktuğ denen Herif bir anda kız kardeşi olduğunu düşündüğüm kıza bir şey dedi.

“Bu kadar heyecanlanmana gerek yok ben bu ablayı her gün görüyorum. Çok seviyorsan benim ile okula gelirsin sende görürsün.” dedi