Selam! Ben Zeynep. Yaşımı Belirtmiyorum, Bu benim ilk kitabım, çok özenerek yaptım. Umarım beğenirsiniz, Okurlar!

 Birinci Bölüm.

Ben Mina.17 yaşındayım, Liseye gidiyorum. Yeni bir okula geçtim ve bu beni ilk günüm! Neden yeni bir okula geçtiğimi sorarsanız şöyle anlatayım.. Önceki okulumda yemek yapma etkinliği gibi birşey vardı. Tabii, okulda yapmamız lazımmış! Benimde yemek yapma yeteneğim 0!! Ben nerden bileyim öyle şeyleri? Benim yapabildiğim tek şey Nefes almak. Belkide hayatta yaşamak. Ay, neyse. Çok Dramatik oldu ejekejkeke

“Kızım! Çantanı hazırladın mı? bak sonra bana zırlanıyosun!!” Dedi annem.

“Hazırlandım! ben kaçar!!” Diyerek evden ayrıldım. Taxi çağırdım ve okula gittim. Okulda kocaman “Nefes Okulları” simgesi vardı. Kim kendi kurduğu okulu “nefes okulları” olarak koyar, neyse. Daha çok sorgulamamak için okula girdim, Herkes amma süslü püslü görünüyordu. Bi ben uyandığım gibi okula gittim herhalde.. Müdürün anonsu ile konferansa gittim. boş bulduğum yere oturdum, Müdür herkesin adını söyleyerek Sınıfları belirledi, 11/C’deydim,

ilk başta tuvalete gittim. Çıktığımda aşağıya baktım ve yerler kanlıydı! Kanlı ayak izleri.. o ayak izlerini takip ettim ve bir tane uzun,siyah saçlı ve kahverengi gözlü erkek kızın ölü bedenini taşıdığını gördüm. “Ne yapıyorsun sen?!” Çocuk beni gördüğüne şok olmuştu. Hemen ağzımı kapattı ve beni kenara aldı. Ona dik dik bakıyordum, mal mıydı? Şu anda bir katil beni kenara almış tutuyordu. Ne yapmamı bekliyordu?! “Aa tamam, ben kaçar canım” dememi filan mı?

Çocuk bana bakıp “eğer birisine söylersen çok fena olur. Oraya geçip, beni bekliyorsun. Ben sana gerçeği anlatacağım.” Dedi. Ay, hemen canım! Beklerim ben seni orda uslu uslu. Mal mı ya?! Neyse. Dediği gibi dik dik ona bakıp duruyordum bi kenarda. Sonra, Yanıma geldi. “Bunun kimin yaptığına dair hiç bir fikrim yok! Ben geldiğim de tuvaletin önünde ölü bir kız vardı. Benim arkadaşımın babası bu okulun müdürü ve eğer bunu birisine söylersen okul batar! Anlıyor musun beni? Eğer burda birisine söylersen bu okuldan canlı çıkmazsın.” Dedi. Gözlerimi açmış ona bakıyordum. “Kafayı mı yedin! Şu anda bi katille aynı çatının altındayız! Ve benim SAKİN kalmamı mı bekliyorsun SENDE KATİL OLABİLİRSİN ?!” Dedim bağıra bağıra. Bana Mal mal bakıyordu öyle. “Eğer katil olsaydım sen şu an ölmüş olurdun. Seni Burda dekorasyon olarak mı tutuyorum zannediyorsun? Biraz beynini kullan! Diyeceğim de..senin beyninin olduğundan hala şüphe duyuyorum.” Aferin sana. Şu anda anaokul lafı sokup bütün ortamı sakinleştirdin. Sözüne devam etti, “ben Enes. Bu okulun müdürünün oğlu benim çocukluk arkadaşım olur. O yüzden hiç kimseye söylemiyorsun..” sonra, bende mal gibi adımı söyledim. “Ben Mina. Ve hala şok içindeyim! Sakin kalmamı mı bekliyorsun?” Bi anda gözüm karardı. Drama queen değilim merak etmeyin.. gözümü açtığımda revirin yatağında yatıyordum. Yanıma baktığımda Enes vardı. “Uykundan uyandın mı, mal.” Dedi. Baktım ona, “Tekrar mı bayıldım..?” Dediğim de bana baktı. “Ne demek tekrar?” “Vallaha ben durduk yere bayılıyorum. O yüzden alışmalısın, çünkü hayatında artık bende varım. Bi suça dahil olduk. Ve artık rahat rahat bu okulda gezebileceğimi sanmıyorum Enes bey.” Yüzünü buruşturdu biraz. Sonra bana baktı. “Tamam.” Bu muydu cevap? Gerçekten mi? Sadece tamam mı? Neyse. Birlikte kantine gittik, "Yanımda param yok. Ben sınıfa gidiyoru-" dedim fakat sözümü kesip bana 100 lira uzattı. "Kantinde pahalı şeyler yok zaten bütün herşey 20 lira fakat senin olsun belki acıkırsın daha çok yemek istersin..zaten zayıfsın.." dedi enes. Sonra, Uzun bi çocuk girdi kantine, Siyah ve dağınık saçlı bi çocuktu. Oversized tişört ve siyah şort giymişti. Bize doğru geldi. Enes onu görünce yanımıza oturmasını söyledi. Çocuk kendini tanıttı bana bakarak "Ben Burak. Enes'in arkadaşıyım, Sen kimsin? Enes öyle kolay kolay birisini yanına almaz." Dedi. Bende "ben Mina. Lütfen, Al beni şu salak Enes'ten. Rehin tutuyo bildiğin beni!!" Dedim.

DEVAM EDİCEK!