1.bölüm

Merhabalar ben Ayşenur. 19 yaşındayım ve Hatay'da yaşıyorum. Tıp bölümünde okuyorum ve yurttayım. Bir tane oda arkadaşım var ve ismi Elif. Aslında eskiden pek anlaşamıyorduk ama şuan da da pek anlaştığımız söylenmez. Arada bir ufak tartışmalarımız oluyordu ama o güne kadar... Arkadaşlarımdan balo davetiyesi almıştım ve yurt müdüründen izin almıştım bu balo için müdürümüzde izin verdim. Heyecanla odama gittim aklımdaki elbisemi almak için dolabımı açtım ama elbiseyi bir türlü bulamıyordum. Sonra elbiseyi bulayım diye resmen iki dakika içerisinde koskocaman odayı dağıttım. Tam o anda odanın kapısı açıldı,oraya doğru baktığımda Elif gelmişti. Elif'in üzerinde benim aradığım elbiseyi gördüğümde şok içinde ona baktım.

"Sen ne cürretle benim elbisemi giyiyorsun?HEM DE BANA SORMADAN!" Diye yükseldim.

"Hani senin benim diye birşey yoktu?" Dediğinde ofladım ve:

"ÇIKAR ŞUNU!"

"BALOYA GİDİCEM BU AKŞAM!ÇIKARMICAM İŞTE" dediğinde şok oldum çünkü bende bu akşam baloya gidecektim.

"Bir dakika kim çağırdı seni baloya?"

"Deniz çağırdı tabiki"

"Bende bu akşam baloya gidicem hem de Deniz çağırdı" diye mırıldandığım an o da bana şok içinde baktı.

"Ne yani sen demi baloya geliyorsun?"

"Yok ben vazgeçtim" dedim ve Elif bana mutlulukla baktı

"Tamam görüşürüz" dedi ve resmen koşarak odadan çıktı.

Ama aklımdaki planı yapcaktım ve Elif'in kimselere vermediği bir açık pembe elbise vardı. Elif'in dolabını açtığımda hemencecik elbiseyi buldum ve neyseki bedenimiz uyuyordu bu yüzden elbiseyi giyebildim. Elbiseyi giyip hazırlandım ve yurttan çıktım. Hemen bir taksiye atladım ve baloya 5 dakika kala yetiştim. Baloya girer girmez Deniz ve Elif'i gördüm. Gülerek sohbet ediyorlardı ve hemen yanlarına gittim. Elif beni gördüğü an şaşkınlıkla bana baktı ve "sen,nasıl?" Dediğinde "boşver"dedim ve Deniz bana gülümseyerek baktı "hoş geldin" "hoş buldum" dedim ve Elif'e dönecektim ki Elif'in uzaklaştığını gördüm.

Deniz "boşver bişey olmaz,hadi gel bizimkiler seni bekliyor" dediğinde onu takip ettim. Bizimkiler dediği de bizim tam 5 kişiden oluşan grubumuz ben, Miraç, Deniz, Ezgi, Lale ve Efe.

Gittiğimizde Ezgi bana baktı ve "hoş geldin çok güzel olmuşsun" diyip bana sarıldı. Hepsiyle on dakika falan sohbet ettikten sonra Elif'in yanına gittim.

Elif bana sinirle bakıyordu "Elif" dedim ama beni hiç takmıyordu bile "NEYSE!" Dedim ve yanından uzaklaştım. Denizlerin olduğu masaya döndüğümde sadece Deniz vardı."Niye kimse yok?diğerleri nerede?" Deniz bana kısa bir süre baktı ve "bilmiyorum" dedi.

Şaşkınlıkla ona baktım ve "nasıl yani?ne demek bilmiyorum?" Dedim ama cevap vermedi. Denizin yanından ayrıldım başım ağrımaya başladı balodaki sesten dolayı çünkü biraz fazla kalabalıktı. Sonra ne kadar yürüdüğümü bilmiyorum ve en sonunda bilmediğim merdivenler gördüm. Çıktığımda bomboştu ama bir oda vardı ve ses geliyordu. Odaya doğru ilerlediğimde onları gördüm, Efe ve Miraç tartışıyordular ve Ezgi ile Lale onları ayırmaya çalışıyordu. Uzaktan onları izledim. Miraç konuşmaya başladı "Efe bunu yapma, Ayşenur babasının onun peşinde olduğunu söylersen çok kötü olur" dediğinde kalbin yerinden çıkacak gibi oldu. Çünkü ben aile sevgisi görmemiş biri olarak annemi babamın öldürdüğünü gözümün önünde görmüştüm... Ve başım dönmeye başladı yere oturdum, gözlerim kararmaya başladı ve tam o anda bir ses duydum "AYŞENUR!"...