Mehmet Bey sinirle:''Çabuk ol o zaman.'' Diyerek misafirleriyle beraber evine doğru yürümeye başladı.

Ekber başını sallayarak onaylamakla yetinmişti.

Selçuk fısıltıyla: ''Ne oluyor oğlum?'' dedi şaşkınlıkla.

Ekber kendinden emin bir şekilde : ''Önce İlay ile konuşayım sonra sen emin olmalıyım.'' Dedi.

Şahin Beyin yanına gidip: ''Müsaadenizle efendim İlayla beş dakika konuşsam?'' diye sordu.

Şahin Bey : ''İlay yukarıda. Yukarıda konuşun laf söz olmasın beş dakika'' diye uyarırdı. İlk gün diye izin vermişti. Kızının mutlu olmasını istiyordu.

Ekber: ''Beş dakika efendim, beş dakika...'' diye onayladı.

Hızla merdivenleri çıkan Ekber kapıyı çaldı . Ela'nın kapıyı açmasıyla :''İlayla konuşacağım yenge yalnız , yardımcı olsan?'' dedi kapılardan kafalarını uzatan misafirleri umursamamaya çalışarak.

Ela Ekber'in kardeşiyle özel konuşacağını anlayıp: ''Tabi gel'' deyip İlay'ın odasının kapısını açtı: ''Sen içeri gir ben İlay'ı getireyim.'' dedi.

Ekber içeri geçtiğinde. Bedenini koltuğa bırakmıştı . Ela salona girip akrabaların yanından İlay'ı çağırdı .Bunu gören Meyra Hanım : ''Ne oluyo bir sorun mu var?'' dedi merakla.

Ela ': 'Ne sorunu anne nişanlısı başbaşa görüşmek istiyormuş.'' Diyerek kulağına fısıldar.

Meyra Hanım: ''Olmaz öyle şey mi olur? Şimdi biri görür laf olur sende git yanlarına.'' Dedi.

Ela: ''Peki anne.'' diye onaylamakla yetinir .İçinden -ilk günden ne yapacaklarsa- diye geçirir.

İlay şaşkınlıkla : ''Ne oluyor abla?'' diye merakla sordu. Ablasının telaşını anlamıyordu. Aşağıda olan olaylar duymuştu ama anlamamıştı.

Ela: ''beni takip et çok konuşma.'' diye uyarmakla yetindi.

Koridordan geçtiklerinde Selçuk'un Ela diye seslenmesiyle , Ela Selçuk'un yanına gidip : ''Sen gitmedin mi aşk ?'' dedi.

Selçuk ''Yok be güzellim. Ekber'i gördün mü?'' dedi merakla.

Ela: ''Evet bende İlay'ı yanına götürücektim.'' Dedi kardeşini işaret ederek.

Selçuk :''Bende geleyim?'' diye soru yöneltir.

Ela :''Ben baş başa kalsınlar istiyorum annem beni yanlarına yolluyor birde sen geliyorsun. Ayıp...'' diyerek nişanlısını kınar.

Selçuk: ''Ela önemli.'' Dediğinde.

Ela şaşkınlıkla :''Peki bizim odada İlay'ı bekliyor Ekber. Hadi gidelim misafirler bize bakıyor.'' dedi, sağına soluna bakıp odaya ilerlediler.

Ekber koltuğa oturup içinde- olmasın lan karım olacak yook yok yanlış anladım -diye iç geçirir. Bu sırada kapı açıldı önce İlay ardından Ela ile Selçuk girdi.

Selçuk: ''Ne oluyor kardeşim.'' artık dayanamamıştı.

Ekber :''Önce İlay.'' Diyerek karşı çıktı.

İlay'ın kolundan tutup yanına çekti : ''İlay sana bir soru sorucağım ya evet ya da hayır deolur mu?'' dedi ürkütmemeyeçalışarak.

İlay ne olduğunu anlamayıp Ekber'in kolunu itti: ''Ne oluyor ya ne sorucaksan sor ne bu tavırlar? Nişanlandık diye ,başıma ağa mi kesildin!'' bağırdı.

Ekber iyice sinirlenip: ''Kesin bir cevap istiyorum evet ya da hayır susarsan eğer... Eğer susarsan evet olarak kabul ediceğim.'' Diyerek sustu.

Ela şaşırıp: ''Ne oluyor Allah aşkına, ne yapmaya çalışıyorsun?'' dedi dayanamayarak.

Selçuk Ela'ya dönüp: ''Ne sorucaksa sorsun da bitsin şunun tantanası sende bir an önce cevap ver İlay.'' dedi ciddiyetle , birazda merakla.

İlay iyice sinirlenip: ''Sor sorsana ne bekliyorsun?!'' diye bağırdı.

Ekber cümleye nasıl gireceğini bilemeyi p en iyisi direk girmek diye düşünüp : ''Ahmet... Mithat amcanın oğlu Ahmet'i seviyor musun?'' dedi içinden hayır hayır diye geçiriyor kesin göz yanılması ya da herhangi bir şey ama cevabın hayır olsun diye geçiriyordu.

Ela : ''Bu nasıl soru allah aşkına sözlün o senin bu da laf mi.'' diye sitem etti.

Selçuk İlay'ın yüzüne bakar merakla birazda dikkatle.

İlay duyduğu soruya ne cevap vereceğini bilemeyip kafasını yere eğer. Bunu gören Selçuk'un gözleri büyümeye başladı.

Selçuk : ''Cevap versen

e İlay! Ne duruyorsun?'' dedi

İlay korkudan iyice titremeye başladı.