2. bölüm

Meral Hanım:

-''Oğluşum , paşam sen mi geldin? Hani sen iki hafta sonra gelecektin vizelerin vardı.'' deyip hem de oğlunun kokusunu içine çekdi...

Üniversiteye gitmeden önce oğlunda hiç ayrı kalmayan Meral Hanım için bu üç sene ölüm gibi geçmişti .

Ekber :

-- ''Tontonum sürpriz yaptım almayacaksan ben de Selçuklar da kalırım .''dedi. Alttan alttan alay ediyordu annesiyle.

Meral Hanım:

-''Saçmalama zaten bu sene zor geçti . Yaşlanıyorum iyice seni beklerken eklem ağrılarım arttı . Selçuklara hiç bırakmam başka zaman kalırsın. ''diye azarladı.

Ekber:

-- ''Tontonum sen her sene aynısın söylüyorsun ' Zor geçti , bak zor dayandım 'diye buradayım işte yetmez mi ? Hem Selçuk dayanamıyormuş ,uzak kalmak aşkımıza yaramıyor diyor...''Diyerek Meral Hanımın iki yanağından öptü.

Selçuk kaşlarını çatarak .

-''Salak salak konuşma birader. Duyanda aşkından yanıyorum sanır. Hem ben nişanlıyım artık , seni ne yapayım ?'diyerek sırıttı.

Ekber mahcupça :

-''Bilmez miyim kardeşimin nişanına gelemedim. Çatladım orada.

İstanbul bana yaramadı , nişanı ayrıca kutlayacağız kardeşim.

Eee tontonum kapıda mi bırakacaksın , eğer öyleyse Selçuklulara gideyim mi? '' dedi kapının önünde beklemekten sıkılıp.

Meral hanım sitemle:

-- ''Haytalar ! Ne yapacağımı da unutturdunuz . Girin içeri yoksa geliyor terlik ona göre ''diyerek tehdit etti.

Ekber ve Selçuk ''Aman '' deyip valizleri de aldığı gibi içeri girdiler .

Akşama doğru ailenin tüm üyeleri sofraya oturmuştu.

Baba Mehmet Bey, Meral Hanım'ın gözüne bakıp işaret ettikten sonra Meral hanım:

-- ''Eeee Ekber , bu sene okul bitecek mimarlıkta işte bulur benim oğlum. Evlenmeyi düşünmüyor mu benim oğluşum ? Hani bana gelin , torunlar .. İstanbul'da vardır benim yakışıklımın sevdiği.'' diye lafa girdi.

Ekber sorulan soruyla ne diyeceğini bilemediği gibi ani soru karşısında ağzındaki pilavı nefes borusuna kaçırdı ve öksürmeye başladı.

Kardeşi Kaan bıkkınlıkla :

-- ''Eeeeeeee anne ! Ağzındaki pilavı bitirmesini bekleseydin.'' deyip abisine suyu uzatıp hafiften hafiften sırtına vurdu.

Ekber suyunu içip kendini toparlayıp babasına baktı . Bu soruyu annesi aracılığıyla babası mı , soruyor yoksa annesi mi anlamaya çalışıyordu?

Mehmet Bey oğlunun neden ona baktığını anlayıp :

-- ''Eeeeee Ekber annenin sorusunu cevaplamayacak mısın ?''diyerek kendisinin de merak ettiğini belirtti.

Ekber de ciddi bir konuya girildiği için hafif öksürür ve annesine dönerek :

--'' Şimdiye kadar sevdiğim hoşlandığım biri yani, ııımmmm ciddi düşündüğüm biri olsaydı şimdiye kadar getirir seninle tanıştırırdım ama üniversiteyi kazanmadan öncede söylediğim gibi... Sen kimi yani siz kimi bana uygun görürseniz ben o olsun derim. Hem ben sizden iyi birini düşünemem tontonum.'' diyerek o iki güzel gamzesini annesine gösterir.

Kardeşi Kaan araya girip :

-- ''Vay ! Abime bak sen İstanbul'lu bir fıstık bulamadın mı bu tiple ? Tüh yazık oldu sana. ''diyerek şaklabanlık yaptı ortamdaki ciddiyeti bozmak için.

Ekber ağzını silip :

-- ''Tontonum yemeğimi bitirdim , soruna da cevap verdiğime göre müsaade edin ben Selçuk'la buluşayım . Zaten yarın işbaşı. ''deyip babasından izin istedi alttan alttan...

Mehmet bey :

-'' Bence de oğlanı ilk günden bu kadar sıkma . Doğru söylüyor yarında işi var zaten , gitsin gezsin fazla geç kalmadan gelir oğlan .''Deyip ağzını sildi ve masadan kalktı.

Meral hanım :

-''Tamam bana kalsa izin vermem de, dua et baban bir şey demiyor. Selçuk için gelmişsin İstanbul 'dan. ''diyerek tatlı tatlı sitem etmeye başladı.

Ekber :

-'' Yapma tontonum. Oğlanın nişanına bile gelemedim. Ben olsam konuşmam bile. Oğlan benimle konuşuyor. Kaçtığım yok. Telefonum açık bir şey lazım olursa ararsın.'' deyip annesini öptü.

Ayakkabılarını ayağına geçirip dışarı attı kendini. Bağcıklarını bağlarken Kaan'ın :

--''Ağabey bekle geldim .''deyip kapıdan çıkmasıyla kafasını ona çevirdi.

Ekber :

-''Lan it! Kim seni çağırıyor.'' diyerek kaşlarını çattı.

Kaan dudak büküp :

-''Şim

di annem gibi duygu sömürüsü mü yapayım , yoksa babam gibi otoritemi mi koyayım? 'dedi.