25.Bölüm (Güncellendi)

Ekber sinirle : '' Anlat lan , hangi it kardeşimi sahipsiz bildi. Ben biliyorum ona yapacağım çabuk anlat '' dedi kendine hakim olmaya çalışarak.

Kaan yerinden kalkmaya çalıştığında yaraları yüzünde yüzünü buruşturup tekrar yattı.

Selçuk sinirle :'' Kımlanma , hadi dinliyoruz erkek sözü hadi '' diyerek asıl konuya geçmesini istedi.

Kaan abisinin gözüne bakıp :' ' Peki sevgilim vardı işte , adı Bircan kızdan hoşlanan Cem diye biri varmış. Kızı rahatsız ediyormuş neyse dün buluştuk konuşuyoruz falan Cem denen lavuk geldi kızı götürmeye falan çalıştı . Biz kızla birbirimizi seviyoruz abi , kız istemeyince araya girdim. Uzak tur falan hır gür oldu. Bana seninle hesabım bitmedi falan dedi neyse kızı evine bıraktım eve geldim. Sabah işte kız mesaj attı. Ayrıldık bitti , ben istemiyorum seni falan neyse babamdan izin aldım .Ahmet yanıma aldım , kızı aradım gel konuşalım diye kız geldi abi kızı korkutmuş şerefesiz neyse barıştık falan sonra bu Can geldi arkadaşlarıyla nereden öğrendi yerimi bilmiyorum . Sonrası işte bu haldeyiz abi , teke tek olsa döverim piçi , biliyorsun ama arkadaşlarıyla gelince bu haldeyim anlayacağın '' diyerek başını eğdi.

Selçuk sinirle : '' Vay şerefsiz '' demekle yetindi.

Ekber derin nefes alıp : '' Bu Can'ın yerini yani adresi öğren bana , hadi '' dedi..

Kaan '' boş ver abi , ben iyileşeyim haledeyim ''dedi.

Ekber kendini tutamayıp : '' Lan sahipsiz misin , sinirimi sende almayayım. Öğren adresi şu serum bitsin Selçuk seni eve götürür hadi'' diyerek cümlesini bitirdi.

Selçuk arkadaşı hakkından endişelenip : '' Kardeşim beraber gideriz '' dedi.

Ekber kaşlarını çatıp :'' Sen onu eve götür , ben hallederim hadi Kaan adres '' dedi.

Kaan'dan adresi alıp hızla taksiye binen Ekber aldığı adrese gitti. Ama kimse bulamadı. O iti bulunca bugüne kadar her şeyin hırsını ondan alacaktı . ekber kolay kolay sinirini atamazdı . daha öok sessiz durmaya sinirini etrafından çıkarmamaya çalışırdı aldığı terbiye ve karakteri gereği. Sonunda kavga edebileceği gerçek bir neden , olayı olmuştu.

Ekber yürürken genç topluluğun gördü. Yanlarına gidip :''Burada Can diye biri oturuyormuş tanıyan var mi gençler '' dediğinde içlerinde serseri kılıklı biri : '' Belki tanıyoruz da sen ne yapacaksın 'dedi dalga geçer bir ifadeyle.

Ekber sinirle :'Ben o it ile hesabım var'' dedi.

Serseri kılıklısı oğlan :''Sen kime it diyorsun lan , benim Can ne olacak '' dedi diklenerek.

Ekber sadistçe gülüp : '' Vay be Allah karşıma çıkardı . Bu yanındaki itlerle mi Kaan'ı dövdün '' dedi.

Can gülerek : '' He o ite , Evet bu arkadaşlar yardımcı oldu . Umarım mesajımı almıştır yoksa tekrar iletiriz hem de seve seve '' dedi.

Ekber sinirle gülerek : '' Yiyorsa bana da mesaj iletsene ittttt'' dedi

Gençlerin hepsi ayağa kalkmasıyla Ekber yumruğunu önümdekine indirip kafasını yanındaki çocuğa vurdu. Ekber içinden – benim hesabım bunlarla değil Can ile- diye geçirdi..

Can'ın yakasına yapışıp kafasını vurdu. Çocuğun yere düşmesiyle bir bir yumruğunu indirmeye devam ediyordu. Arkasındaki biri kollarını tutmasıyla yüzüne yumruk inmesi bir oldu . Yüzünün sızlamayla arkasındakine kafasını geriye doğru vurmasıyla arkasındaki kişi kolunu bıraktı. Ekber kolunun serbest bırakmasıyla karşındaki çocuğa sağ yumruğunu indirdi sonra diğerine vurdu..

Hepsini eşek sudan gelene kadar kısacası yorulana tüm sinirini çıkarana kadar dövdükten sonra Ekber : '' Bir daha Kaan'ın yanında yöresinde görürsem sizi böyle bırakmam ona göre ''diyip yavaştan evinin yolunu tuttu. Telefonu cebinden çıkarıp Selçuk'un numarasını tuşlayıp aradı.

Selçuk merakla :'' Kardeşim nerdesin'' diye telefonu açtı.

Ekber :'' Eve geliyorum , sende durumlar nasıl '' dedi merakla..

Selçuk : '' Bir saniye '' hışırtı seslerinden sonra :' 'Kardeşim Ahmet'ı evine bırakıp Kaan'ı eve getirdim . Babandan biraz azar yedi. Şimdilik ortalık sakin senden ''dedi.

Ekber : '' İyi işim bitti , ben geliyorum babam benim hakkımda bir şey dedi mi'' dedi.

Selçuk sıkıntıyla : '' Yok seni işte evrakları alacaksın diye biliyor , aramayın haberi olmasın falan dedi'' diye özet geçti.

Ekber : '' Peki Nisan evine gitti mi ?'' dedi sıkıntıyla ..

Selçuk onaylayarak : '' Evet baktı ortam gerildi kalktı , neden sordun ? '' dedi.

Ekber mahcup bir sesle : '' Kızı yemeğe çağırdım , yanında duramadım o yüzden neyse kardeşim sağ ol '' dedi.

Selçuk : '' Ben eve geçeyim bizimkiler merak eder '' diyerek haber verdi.

Ekber onaylayıp : '' Sen geç karın merak eder , kusura bakma kardeşim '' dedi.

Selçuk kırılgan bir sesle : '' Ayıp ettin , hadi görüşürüz '' diyerek kapattı.

Bakkalın yanından geçerken alkol ve yara bandı alan Ekber yavaş yavaş yürüdü. Acelesi yoktu , içinden - herkes uyudu mu girsem ne , daha az başım ağrır – diye geçirdi...

Eve vardığında lambaların hepsi sönmüş gördü. Odasının kapısını açtığında İlay'ın yataktan fırladığını : '' Kim o '' derken Ekber görmesiyle derin nefes aldı.

İlay elini göğsüne koyup :'' Korkuttun , iyi misin'' dediğinde Ekber lambayı açtığında şaşkınlıkla : '' Yüzüne ne oldu ? '' dedi.

Ekber umursamaz bir ifadeyle :

'' İyiyim , sen uyu ben yüzümü temizleyip yatacağım '' dedi.

e-heg||x'