○○○○○●●●●●●●●●○○○○○○○○○○○

Bir umutla ayaklanıp üstünü sirkeledi.

Ayça -Ben sizden birşey isteyebilir miyim ? Çok zor birşey değil lütfen? dedi sonuna doğru gözyaşları da yalvarışına eşlik ediyordu.

Barmen şaşkınlıkla kıza bakıp önce çöpü attı-Yapabileceğim bir şey ise neden olmasın? dedi.

Ayça gözyaşlarını silip -Buranın sahibi Ali'ye yani Ali beye seni görmek için Ayça gelmiş önemliymiş der misiniz? dedi hevesli hevesli.

Barmen duyduğu isimle kaşlarını çatıp içinden 'Yine patrona takan kızlardan biri mi,  hiç onlara da benzemiyor?' diye geçirip -Ben yapamam Ali bey görüşe.. diye rededecek iken...

Ayça diz üstü çöküp-Yalvarırım sadece adımı söylesen de olur yeter ki söyle o merak eder mutlaka, lütfen dedi içli içli.

Barmen kızın haline acıyıp-Peki sen burda bekle ben bir bakayım söyleyebiliyor muyum diye ama fazla umutlanma dediğinde Ayça başıyla onaylamıştı.

Barmen içeri girip üst kata ilerledi güvenliğe Ali beye acil birşey söylemesi gerektiğini söyleyip geçti.

Sevgilisi ile öpüşen patronu görünce geri dönmek istese de kızın hali aklına gelince hafif öksürüp -Kusura bakmayın Ali bey müsait misiniz acaba? dedi çekinerek.

Ali garsonu görünce sevgilisine dönüp -İşlerim var güzelim, sen dans et ben de seni izleyeyim diyip kızı başından savdı.

Sevgilisinin gitmesiyle garsona dönüp -Sorun ne? dedi kaşlarını çatarak.

Garson yutkunup-Ben çöp dökmeye gitmiştim karşıma bir kız çıktı ...diye hızlıca konuya girdi.

Ali önündeki viskisini eline alıp-Peki bunun neresi beni ilgilendiriyor yaptığın işi dinletmek için gelmedin heralde yanıma dedi bir yudum aldı.

Garson -Yok benim görevim neyse çöpü atacak iken bir kıza rast geldim ağlıyordu. Benden sizinle görüşmesi gerektiğini söyledi. Adı Aycan yok Ayça mi neymiş önemliymiş ismini söylersem ilgilenirmişsiniz? dedi hızlıca.

Ali ilk ilgisizce dinlese de Ayçanın ismini duyunca ayaklanıp -Kim dedin Ayça mi emin misin? dedi inanamayarak.

En son görüştüğüklerinde kendisi ve arkadaşlarının tuzak kurduğunu söylemiş. Görüşmek istememişti.

Ne olmuştu acaba ? diye içinden geçirdi.

Garson -Evet efendim dedi.

Ali -Beni ona götür , nerdeyse dedi.

Garson duyduğu cevap ile rahatlayıp önden ilerleyerek eşlik etti.

Ayça bir umut kapıda beklese de her geçen saniye de garsonun geçiştirmek için evet diyip gittiğini düşünmeye başlamıştı.

Bir an gitmeyi düşündü ama gidecek yeri yoktu.

Arkadaşlarına çoktan ailesi gitmişti ve tembelemişlerdi.

Sokakta da kalsa eve gitmemeli ve başını çaresine bakmalıydı.

Kapı açıldığında garsonu görünce hüzünlendi. Başını eğmişti ki Ali'nin sesiyle hızla adımlayıp sarıldı.

Ali de kollarını dolamıştı.

Ali şaşkınlıkla eşlik etse de bir yandan -Sen görevinin başına dön müdüre de söyle birşey olursa beni arasın dedi.

Garson onaylayıp gitmesiyle Ayça nın yüzünü ellerin ile kaldırdı .

Ali-Burada ne işin var neden kapıda gelmedin? dedi etrafı süzerek.

Ayça yutkunup- Benim gidecek yerim yok güvenlikler beni almadı demekle yetindi.

Dikkatli bir şekilde dinleyen Ali -Gidelim o zaman deyip caddeye ilerlediler .

Valeden arabasını isteyip beklediler.

Ayça insanların Ali'nin bir dediğini ikiletmeden yapmasını izliyordu.

İçinden neden benim de böyle bir hayatım yok ? diye geçirip duruyordu.

Gelen arabaya binen Ayça başını cama yaslamıştı.

Bütün gün ne yapacağını düşünmesi ve caddelerde dolaşması yormuştu. Sonunda uykuya yenik düştü.

....