8 Yıl önce...

Bugün soluk almayı unuttuğum gündü.Bugün kimsesiz kaldığım gündü.Bugün yetim olduğum gündü.Bugün herşeyimi, kalbimi, beynimi, hislerimi, duygularımı kaybettiğim gündü.Kalbim yorgun,beynim donmuştu.

Bugün yetim sıfatının bana verildiği gündü.

Bugün İpek Kızılın herşeyini kaybettiği gündü.Bugün benim ölümgünümdü.

Bugün ilk aşkım donuyordu ama zaman durmak bilmiyordu.

Ben yorgundum , ben bitkindim.Bacaklarım titriyor, göz yaşlarımı tutacak takat bulamıyordum.

Annem yanımda değildi, benim destekçim yoktu.Kulaklarım çınlıyor, gözlerim kararıyordu.Ben bugün öldüm.İpek Kızıl bugün ikinci kez hayata gözlerini yumdu.

Hayat çürüttü geriye külleri kaldı.Ruhu uçtu geriye kalpsiz, merhametsiz bir et parçası kaldı.Yok olan tek şey İpek Kızıl'ın duyguları oldu.Geriye ne mi kaldı?

Küller ve etten, kemikten bir beden.

Yani derinden derinden...

Şarkı böyleydi dimi derinden derinden peki benim yaşadığım şimdi neydi?

Derindi...

Adamlar, babamlar ölürmüş derinde.Yani derinden derinden...

Baba...hayır!

Cumhuriyet Savcısı... Cumhuriyet Savcısı Mehmet Ali Kızıl bugün ölüydü.Yoktu.Artık.

Benim babam ölmüştü.Geldi, sıktı ve gitti.Babam şimdi kucağımdaydı...soğuktu.Babam çok soğuktu...babam üşüyor."Anne yardım et babam üşüyor... babam sevmez.O soğuğu sevmez."

Duymadı.Kimse duymadı.Arka sokakta elinde doğum günü pastamı tutan babamı kimse görmedi.Onun elini tutan beni kimse görmedi.Sıktı kafasına.

Sıktılar kafasına.

Tek kurşun çıkmıştı silahtan yerde iki ölü.Onun kafasına benim kalbime.

"İyi ki doğdum baba."Çilekli pasta.En sevdiğim pasta şuan yerdeydi.Babamla beraber o da düşmüştü yere.Sadece biz vardık burada.

Ben, babam ve çilekli pasta.Mum sönmüştü.

"Baba gitme... lütfen gitme baba.Korkuyorum...gitme.Baba üşüyorsun üşüyorum.Baba ölüyorsun nefes alamıyorum.Baba gidiyorsun gelemiyorum."

Ben ona demiştim.Hava bugün çok soğuktu ne gerek vardı şimdi kısa kollu gömleğe?"Bak işte üşüyorsun baba.Ben dedim soğuk hava.Sıkı giyin diye."Dedim ben ona.Lacivert sana yakışıyor lacivert giy diye.Beyaza ne gerek vardı şimdi? Hiç bir lekeyi saklayamayan beyaza ne gerek vardı?

"Bak baba seninde benimde dediğim olmadı.İyi mi şimdi?Kırmızı giymişsin.Beyaz gömleğin kırmızı...sana yakışmıyor..."

"Bu renk sana ilk defa yakışmıyor baba."

Çok gürültülü bugün şehir.Her yerde siren sesleri.Polis yaklaşmakta.Ardından ambulans.Duymamam gereken şeyleri duyduğumda babam bana küçük yunusum derdi.

Sanırım şuanda duymamam gereken şeyleri duymaktaydım."Baba küçük yunusun korkuyor."

Soğuktu hava bugün.Babam haklıydı.Üşürdü insan bu havada.Ben niye üşümedim?Hırkamın düğmelerini kolayca açtım.Hava bana sıcaktı.Babam üşümesin.Hırkayı kollarımdan çıkardığımda kafası bacaklarımın üstünde olan babamın kollarına örttüm.Üşümesin.Hava bana sıcak.

"Ellerini kaldır!Uzaklaş!Sakın kaçmaya çalışma!Uzaklaş!"Geldi polis.Bu sefer tetiğin karşısında ben varım.Ama babam hâla üşümekte.Soğuk hava.

"Babam üşüyor.Battanniye var mı yanınızda?Babam soğuğu sevmezde."

Polislerin gözünde bi hüzün belirdi,her ne kadar göremesemde bunu hissetmiştim.Yavaşça ellerindeki silahları yere doğru eğerlerken benide göz hapsinde tutuyorlardı.

Hayır şimdi bunun sırası değil battaniye lazım.Babam soğuğu sevmez.

"Gelin, gelin hızlı bu tarafta.Haydi, haydi!"Paramedikler yaklaştı babama.Onların her adımları nefesimi kesiyor, beynimi uyuşturuyordu.

Koskoca sokağı aydınlatan tek sokak lambası bozulduğunun sinyallerini veriyor,çatırdamalar yaratıyordu.

"Lütfen battaniye lazım çok soğuk dışarısı."

Dinlemediler beni.Yaptıkları tekşey babamın nabzını kontrol edip,bana bakmaları olmuştu.Babamı sedyenin üzerine yerleştirirken bu sessiz sokağın tek gürültüsü hıçkırık seslerim ve sokak lambası olmuştu.

Babamı benden ikinci kez götürüyorlardı.Ayağa kalkmaya çalışırken bir el beni sırtımdan tuttu ve kalkmama yardımcı oldu.

Sıcacık eller bana destek çıkarken her şey bulanıklaştı.Son gördüğüm şey babamın üstünün beyaz bir örtüyle kapalı olmasıydı.

_________________

Bu bölümümüz kısa bir giriş bölümüydü.Bir daha ki bölümler daha uzun olacaktır.Hepinizi kucaklıyorum<3

"Sevgiyle, sağlıkla ve kitaplarla kalın!"