Esneyerek gözlerimi açtım. Uyandığı ilk 1 saat pek kendime gelemiyordum, o yüzden biraz esneyerek yattım. Boş boş kapıya bakmayı bırakıp Lâl'e döndüm. O kibar hanımcık Lâl'den esir yoktu. Dana gibi yayılarak yatıyordu. İfşasını çekerdim ama telefonum backroomsa düşmüş bile olabilirdi. En dün buraya geldiğimizde görmüştüm. Telefonum olmadan kendimi kötü hissediyordum ama gidip sormaya da utanıyordum. Ayağa kalkıp odayı karıştırmaya başladım.

.

.

.

Evet, şanlı telefonum yatağın altından çıkmıştı. Yaklaşık 20 dakikadır ağlamanın eşiğinde onu arıyorum ve sonunda bulmuştum. Derin bir oh çekip açtım, yani açmaya çalıştım. Şarjı bitmişti. Gitte bul şimdi ya. Of. Lâl'i uyandırmak en iyi fikirdi. Hem ben uyanıkken o uyuyamazdı. Olamazdı.

"Lâl, uyan okula geç kaldık" hadi uyanma da göreyim aslanım. Yavaşça gözlerini açtı. Ne diyosun sen be bakışı attı. "Okul diyorum, daha kahvaltı yapicaz diyorum. Kalk diyorum" umursamazca uzun uzun esnedi ve bir süre durdu. Sonra yavaşça doğrulup oturdu. Başını kaşıdı, boş boş yere baktı. Sonra bana döndü "ne?"

Bu sefer göz deviren bendim. "Salak kız. Hadi kalk hazırlan kahvaltıya çağırırlar zaten, sonra okula" ofladi. O kendine gelene kısa bir duş aldım ve çıktım. Ben çıkınca o girdi ve anladığım su sesleri ile o da duş aldı. Okul formamızı giyindik ve ikimiz de hazırdık.

"Ee, şimdi ne olacak? Onlar mı çağıracak biz mi gideceğiz?" Lâl bilmiyorum dercesine omuz silkti. Duşa girmeden önce şarja taktığım telefonumu elime aldım. Saat 8 idi. Okulumuz ise 9 da başlıyordu. Çabuk çözüm üretmemiz gerekti.

"Ya bence bir anlık şeyle biz inelim. Muhtemelen lafını ederler, o zaman da okula geç kalmamak için deriz" Lâl onayladı ve odadan çıktık. Sakin sakin yürüyorduk. En büyük umudumuz ise okula geç kalmamaktı.

Asansöre giderken ismi Kaan olan varlığı görmemizle derin bir nefes aldım. Bundan sonrasını doğaçlama halledebilirdik. Yani, sanırım.

"Günaydın kızlar" Lâl baş selamı verdi. Ben ise mırıldandım "günaydın"

"Yemeğe bu sefer erken iniyorsunuz, hayret." Diyip alayla güldü. Ben de o lafları ağzından sokup götünden çıkartmazsam bana da Hilâl demesinler!

"Birincisi, sizce biz saat kaçta yemek yeniyor veya yemeğe inilecegini biliyor muyduk? Hem uyuyorduk! Ayrıca, geç inemez miyiz, olamaz mı yani? Yasak mı? Biz mi dedik bekleyim diye, yeseydiniz" biraz afalladı ve bir kaç saniye sustu. Sonra ise minik bir tebessüm etti. "En ufak şeye patlamanıza kaç puan?" Sinirle soludum ve sessizce sadece lâl'in duyacağı şekilde mırıldandım "küçük Kaan kadar puan" Lâl kahkaha atmamak için kendini tutarken asansör gelmişti. Mecburi bir şekilde asansöre bindik. Ondan en uzak köşeye geçtik ve beklemeye başladık. Lâl tırnakları ile oynarken ben trip atar gibi dimdik duruyordum. Pek bişey yoktu ama gıcıklık yapasim gelmişti.

Asansörden beraber indik ve o önde biz arkasında yürümeye başladık. Az çok aklımda kaldığı kadarıyla biliyordum yolu. Yemek odasına geldiğimizde yine herkes yerli yerindeydi. Şahsen benim okulum olmasa imkanı yok öğlen 1'den önce kalkmazdım. Zenginlik işte kızım, boş boş tripler, şeyler. Boş iş ya.

Dün oturduğumuz yere oturduk. Aynı düzendeydi. Utanmasam her gün farklı bir yere oturup her yeri denerdim ama yapamazdım maalesef.

Bize baktıklarını görünce yutkundum. Lâl'in taktiği diye fısıldadı içimden bir ses. Ellerinle oyna...

Bakışımi ellerime çevirdim ve ilk defa görüyorum gibi inceleyip oynamaya başladım. Lâl çoktan başlamıştı zaten. Bir süre sessizlikten sonra Ceyda hanım konuştu. "Afiyet olsun" çatal kaşık sesi falan gelince Lâl'e döndüm. "Kız bunlarla yemek yemek bile sorun ya. Düştüğümüz hallere bak. Onlar yüzünden saf ikizimin milattan önce kalma taktiğini yaptım be" Lâl ellerini kaldırdı ve alttan alttan konuştu "nesi varmış benim taktiğimin ya? Her zaman işe yarıyor mesala, senden çok iş görüyor" "ay kes, kes, kes. Sen değerimi bilmiyosun benim. Nankör salak!" Lâl tam bir şeyler söyleyecekti ki alaz denen varlık konuştu "sohbetiniz derin gözüküyor. Bize de açın neymiş bu kadar sinirlenecek" Allah kahretsin ya, şuan herkes bize bakıyor dimi? Allah'ım beni şuan, bak tam şu saniye uzaya fırlatabilir misin?

Yavaşça önüme döndüm ve elime çatalı alıp bir şeyler yemeye başladım. Aksi takdirde ağzımı açsam sonradan daha çok utanacaktım.

Doyunca sevgili biyolojik aileme döndüm. "Biz doyduk, sizde yediyseniz gidelim mi? Zaten erken topluyorlar" direkt Ceyda hanım atladı "bugün ben bırakayım. Size yâr edemem bu zevki" dedi ve bizim yanımıza geldi. "Hadi gidelim."

.

.

.

Şuan son dersteydik. Lâl çoktan uyumuş, ben ise uyumamak için gözlerimi tutuyordum. Çünkü son 2 ders en sıkıcı anlatan hocanındı ve ninni gibi geliyordu. Ama çok şükür ki bitmesine az kalmıştı.

Hoca bize kitlenince kalbim korkyla hızlandı. Benden yavaşça gözlerini çekip Lâl'e baktı. Ve o bizi kahreden kelimeyi söyledi "Lâl!"

Lâl sıçrayarak uyandı. Hocaya bakıp yutkundu. "Uyku yeri mi burası kızım? Uyumak nedir ya!" Lâl ellerini kaldırıp bayağı sövdü kadına. Malum sınıfta sadece ikimiz biliyorduk ve ben telaffuz ediyordum dediklerini. Göz devirip hocaya döndüm.

"Özür diliyor hocam. Bir daha yapmazmış. Hem gözlerini dinlendiriyormuş sadece, uyumamış yani. Dinliyormuş bir yandan sizi" dedim. Hoca pek inanmadı dinlediğine ama umursamadı da. Tam o sırada kurtarıcımız olan zil çaldı. Derin bir oh çekip eşyalarımızı topladık. Dediklerine göre çıkışa hepsi gelecekti. Ne gerek vardı ki yani? Saçmaydı, ama itiraz etmemiştim çünkü hasımları kıskandırmak gerekti malum.

Kapıdan çıkar çıkmaz okulun girişinde beklediklerini gördüm. Yürümeye devam ederken bir anda karşıma birisi geçti ve durduk. Başımı kaldırıldığımda bunun Egemen, yani fırsat buldukça bana yürüyen çocuk olduğunu gördüm. Sırası değildi egemencim, gider misin canım?

"Selam, naber?" Dedi ve koluny omzuma atıp yürümeye başladı. Hasss...

Hemen kolundan kurtuldum. Kaşlarını çattı "şey, ya acelemiz varda, sonra görüşürüz hadi, bays!" Dedim ve lâl'i de tutup koşmaya başladım.

Ama çok geçmeden çatık kaşlarla bakan tuğra bey, Yaman, alaz, Kaan ve Altay'ı görene kadar koşuyorduk tabii.

BİTİTİİUYİ

Nasıll??

Ya aslında daha erken gelecekti ama işlerim çıktı. Ama güzel planlarım var, o yüzden bugün büyük ihtimalle bolum gelir.

Okul acilacak ve ben pek musait olmayacagim icin, şu iki günde elimden geleni yapmak istiyorum.

Bu gece uykum gelmezse, ki pek geldigi söylenemez, geceliyip bolum yazarimm

Yani saat gecte olsa bolum stsrim diye düşünüyorum