Yutkundum. Yani, onların karışma hakkı tabiki yoktu ama şuan biraz, şey bakıyorlardı, şey işte, kızgın ve egemeni öldürmek ister gibi.

Lâl kahkaha attı. Ona döndüm ve ellerini kaldırdı. "Boku yedin canım. Bakışlara baak! Dua et de kurtarayım seni" "ben ettim sen etme Lâl, kurtar beni kardeşim" Lâl güldü ve yürümeye başladı. İsteksiz isteksiz peşinden gittim.

Hepsi bir konuşmaya başlayacaktı ki tuğra bey susturdu. "Kimdi o?" İlk defa sert ve kızgın bakıyordu. Korkmadım değildi yani.

"Kimse. Okuldan ilk arkadaşlarımızdan. Samimiyiz yani, ama arkadaşça" diye mırıldandım. Şu hâle düştüğüme inanamıyorum!

Bakışları devam ediyordu. Bu sefer Alaz konuştu "Kol atmalar falan, ne ayak? Samimiyet neyse de temas falan. Hoş değildi" Yaman çatık kaşlarla atladı "Alaz ilk defa haklı" dedi. Bunların da birlik olacağı tuttu yani.

(Ay aklıma bir şey geldi şuannnn. Ben ailenin soy ismini söylemeyi unuttuuuuumm. B12 eksikliği kapatılsın. Ailenin soy ismi 'Koper'. Benim Medcezir Yaman koper askı der susarım. Neysem devamm)

"Yani, o çocuk biraz şey, ondan öyle yaptı. Ama gerçekten farklı bir amacı yok" bir tek bana yapıyor ve yavşıyor diyemedim...

Ben, ben Egemen birden öyle bişey yapmaz gibi bir vibe almıştım.

Lâl devreye girdi. "Ya bişey olsa söylerim ben zaten. Yok bişey yani" LÂL'İM, BEN SANA KABULÜM KIZIM! Baş başa kalınca alnından öpecektim kuzumu.

Lâl'in elini tutup duygularımı hissetirircesine sıktım (nasıl anlatacagimu bilemeyip girdigim yollar) Lâl'e benden çok güveniyorlardı sanırım, çünkü Lâl öyle diyince normale dönmüştük. Şahsen ben onlar olsam bende Lâl'e daha çok güvenirim orası ayrı.

"Hadi gidelim optikciye" şuan fark ettim de iki araba vardı. Yani, normaldi. Zaten sadece bir araba çocuklara gidiyordu. Bizi de hesap edersek normaldi.

*Optikciye giderler gözlük falan alirlar iste ivir zıvır*

Gözlüğümü gözüme taktım. Çok şükür artık net görüyordum. Hayatım aydınlanmıştı.

Bana uzaylı görmüş gibi bakmışlardı. Ne var yani, ilk defa mı görüyorlardı? Ama benim de gözlüklü ve gözlüksüz halimin arasında çok fark vardı şimdi, bir şey diyemiyordum.

Her şeyde onların yaptığını normal buluyorsun diyordu içimden bir ses. Bunu bende fark etmiştim ama istemsiz oluyordu. Reddemem, aile sıcaklığını hissetmiştim. Lâl ile acilli konuşmam gerekti.

Şuan da arabada eve gidiyorduk. Dün bizi akşam yemeğine 19:00 da çağırmışlardı. Akşam yemeği 19 kahvaltı ise erken saatlerde yapılıyordu sanırım.

Şuan saat 18:30 du. Lâl'in kitapçı görmesiyle orayı da gezdiğimiz için biraz geçmişti saat. Okuldan da 15:00 da çıkmıştık.

Açlıktan ölme derecesindeydim. Sabah erken saatlerde yemek yiyip okulda hiç bir şey yememiştim. Zaten çabuk acıkan birisiydim, e Lâl de öyleydi. O da şuan karnını tutuyordu. Yani o da acıkmıştı. Salak hanım şu an açlıktan gözünü açamıyor olmalı ki başını arkaya yaslamış bir eli karnında diğer eli benim elimin yanında gözleri kapalı duruyordu.

Telefonumu açıp sosyal medyada gezmeye başladım. Egemen story paylaşmıştı. Tıkladım ve açtım. 'Sevdiğiniz kızdan ters yiyince anlıyorsunuz bazı şeyleri', ​​​​ yazıyor arkada da araba videosu vardı. Egemen şaka mısın kardeşim ya? Hani bana karşı hoşlantı duyduğunu biliyordum ama ben o an cidden zor durumdaydım ne yapabilirdim? Hem bu nedir yani hem ergen hem velet olmayı nasıl becerdin.

Onun storysinden çıkıp 9. Sınıfta bir süre hoşlandığım çocuğun, yani Alp'in storysini açtım. Bu da sevgilisi ile fotoğrafını paylaşmıştı. Hayır, üzümemiştim çünkü onu bırakalı zaten çok olmuştu. Güzel bir fotoğrafti, beğendim ve 'cok yakisiyosunuz yemin ederim maşallah tü tü tü' yazdım ve gönderdim. Niyetim kötü değildi, cidden çok yakışıyorlardı ve zaten Alp ve sevgilisi ile bayağı samimiydik. Sevgili olmalarına da çok emek dökmüştüm. Art niyetli değilim yani, yanlış anlaşılma olmasın.

Araba durduğunda geldiğimizi anladım. "Geldik çocuklar" erkek tayfası arka arabaydı. Lâl ile arabadan indik. Onların yürümesi ile bizde yürümeye başladık. Eve girdik ve Ceyda hanım konuştu "zaten hazırdır sofra, gelin geçelim direkt. Acıkmışsınızdır zaten" dedi. Onu onayladık. Ceyda ve tuğra hanım bizle konuşmak istiyor ama bizim ters tepki vereceğimizden korkuyorlardı bence. Çünkü sabahtan beri biraz bekleyip bir anda vaz geçer gibi olup önlerine dönüyorlardı.

Adım atma sırası sizde ya ses hanım sie ama ya. Kafamı karıştırma pls.

Bu akşam... Ne bu akşam ya? Bir şeyler diyip gitme ama, tamamla bari.

Ofladim ve Lâl'e döndüm. "Konuşmamız gerek hemde hemen" dedim. Ceyda hanıma döndüm "biz üstümüzü falan değiştirip gelelim. Okul forması rahat değil" gülümseyip onayladı. Bizde odamıza çıktık.

Derin bir nefes alıp başladım "Lâl, benim içimde bir his var, gidin konuşun diyor. Ya, biz fazla mı soğuk davrandık ki?" Dedim çaresizce.

Lâl ellerini kaldırdı. Dudağından buruk bir tebessüm vardı. "Bende sana söylemeyi düşünüyordum. Yani, bence de konuşmalıyız. En azından bizi neden almadıklarını öğrenmek istiyorum. Hem arada kalmayıp ona göre tavır koyarız, daha iyi olur" gülümseyip yanağını öptüm. "Beynimiz de aynı çalışıyor gördün mü? Tipimiz benzemiyosa nolmus yani?" Güldük.

Üstümüzü değiştirdik ve rutin temizlik işlerini yapıp aşağı indik. Şükür ezberlemiştik nasıl gidildiğini.

Masaya oturduk. Bu sefer bize sordukları soruları düzgünce cevaplamış, sohbet bile etmiştik. Güzeldi. Sorun yoktu. Aile vardı. Yani, biraz çabuk kabullenmiş olduğumuzu düşünüyorum ama denemekten zarar gelmezdi ki. Bunca zaman ikimiz baş başa gelmiştik her türlü şeyle. Dinlenmemiz gerekti.

Yemek bittiğinde herkes memnundu. Bizim 1 adımımıza 100 adım ile gelmişlerdi. Yüzler gülüyordu.

Beylerin işleri çıkmıştı ve Lâl ve benden çok çok özür dileyerek gitmişlerdi. Telefonda yüzleri ciddilesmisti zaten. Ama Ceyda hanım ve tuğra bey bizi tek bırakıp korkutmamak için gitmemişti. Normalde gitmeleri gerekiyordu yani. Meraktan çatlamama ramak kalmıştı. Ve bende onları rahatlatmak için bombayı patlatmaya karar vermiştim.

Lâl'in elini tuttum ve önlerine gittim "şey, biraz konuşabilir miyiz?"

FİNİSSHHHH

N​​​​​asılll

Kimse fikir vermedi vende biraz adım atayim dedimmm.

Ama bence hemen kabullenmesinelr diyen olursa lütfen, bakin rica ediyorum yazsın, devam ettireyim.

Fikirlere açığım canlarimmm

Wattpadde milyonluk kitaplarımi kaybetmem ile vurada 1,5 gudne kitabın tutmasi beni cok motive etti gercetken. Okuyan ve oylayan ksiielre cok tesekur ederimm

Diğer bölüm tahminimce gece gelir. Duygu yoğunluklu olacagi icin geceyi sectim, cubku gece daha duygusal olup olayalri icten yazabiliyorum