10.Bölüm: Bu Sevda Bizi Ayırırsa

Şehvetli dakikalardan sonra Alev ve Alaz yataklarına uzandı. Alev başını Alaz'ın omzuna koydu,derin bir nefes çekti içine Alaz gözlerini ona çevirdi. Baştan aşağıya süzdü Alev'i,
" Canın acıdı mı ? " diye sordu. Alev Alaz'ın yanağına bir öpücük kondurdu. " Sorun yok alışıyorum " dedi.
Alaz " Seni gördüğümde göğsümün nefese ihtiyacı olmuyor. Tükensede yine yerini buluyor. Sen benim nefesimsin, benden hiç gitme. " dedi. Alev gülümsedi Alaz sözüne devam etti.
" Gerçi bizde bu sevda varsa kolay kolay kopmaz hiç birşey "
Alev'in göğsüne bir sızı düştü, sanki bir şeyler hissetmişti. Yakın zamanda birşey olacaktı ve herşey sanki rayından çıkacaktı.

" Ne oldu bebeğim " dedi Alaz, Alev Alaz'a baktı." Ya bu sevda bizi ayırırsa " dedi Alev. Alaz gülümsedi. " Gönlümde iki melek var birisinin duası birinin daima var olması bu sevdayı güçlü tutar. " Alev kaşlarını çattı. " Ne demek kalbimde iki melek var. "
" Kıskanma hemen birisi annem biri sen "
" Annen mi ya çok tatlısın bir gün onunla tanışmak isterim. "
Alaz iç çekti " Eğer hayatta olsaydı yapacağım ilk şey bu olurdu." Alev kendini kötü hissetmişti. " Alaz özür dilerim ben öyle demek istemedim. "
" Sorun yok yavrum sen nereden bileceksin. "
" Alaz "
" Söyle bebeğim "
" Annen'e ne oldu? "
" Uzun hikaye "
" Olsun dinlerim "
" Dinler misin gerçekten "
" Sen anlatıyorsan eğer herşeyi dinlerim. "
" Kurban olurum sana " dedi Alaz Alev'i anlından öptü.

" Bundan epey sene evvel önceydi annemle Serdar bey severek evlenmişlerdi. Serdar bey sonradan anneme sadık kalmadı,ben küçüktüm onlar boşandıklarında üvey anne denilen o şıllık yetimhaneye gönderdi beni Serdar beyde istemiyordu zaten. O iki kahpe evlendikten hemen sonra annem hastalandı,uzun süre kanserle mücadele etti. Yetimhaneden kaçtım bir gün annemin yanına gittim doktor sağolsun birşey dememişti. Annemin odasına gittim yatağında yatıyordu, bir sürü makineye bağlıydı. Saçları dökülmüştü, kaşları bile tek tük kalmıştı. O saymaya kıyamadığım güzel kirpikleri yoktu. " Meleğim " dedim. Gözlerini açtı, hemen bana baktı gözlerinin feri gitmişti meleğimin, kalbi kırılmıştı sanki o saf ruhu gitmiş,sönmüş bir et yığını kalmıştı geriye. Bir gün annemin yanına gelmemiş bir gün aramamış tedavi masraflarını da dayım karşılamış zaten. Ellerini uzattı bana sımsıkı tuttum o elleri soğuktu aslında ısıtmak istedim yüreğim de ateş yoktu, ruhumu vermek istedim zaten bendeki çoktan yok olmuştu. Meleğimin bana son sözü şunlardı. " O adam beni sever gibi yaptı, ama sen sakın sever gibi yapma sen sadece sev Alaz'ım sen sadece sev " dedi. Kollarımda teslim etti o cansız bedeni Azraile, o günden sonra kin tuttum Serdar bey'e. Ben artık yetimdim kimsem yoktu ne bir tutanacak dalım, nede koşup sarılacağım bir canım. Yoktu hiç birşey yoktu Alev'im ta ki sen adın gibi yüreğime o Alev'i düşürüne kadar. "